Kaiwe - 2018-09-18, 11:36 Porozglądałem się jeszcze po pomieszczeniu, nie mając za bardzo chwili aby odpowiedzieć Shuppet. Co powiedziała to zaraz sobie poszła, więc nie było jak od razu jej odpowiedzieć. Nie rozumiałem też dlaczego potraktowała atakiem dziurę przez którą wyszła. Przechyliłem w zamyśleniu głowę, może zrobiła to po to abym i ja mógł przez nią przejść? Bez sensu. Mogłem przecież po prostu zrobić w tym zwrot i stąd wyjść. Ale tylko wzruszyłem barkami, żeby zaraz za nią ruszyć. Wnosić się coraz wyżej aby ludzie nas nie widzieli. Miałem okazję odpowiedzieć na pytania ducha i zadać własne - Im bliżej tamtego pomieszczenia.. Tym więcej słyszałem i widziałem. Różne obrazy z mojej przeszłości ale nic konkretnego. Głównie zabawy i jakiś człowiek któremu zajrzałem do.. Plecaka. A właśnie - nauczyć mnie tego czym potraktowałaś tamtą ścianę? Kaoriann - 2018-09-18, 12:24 - Ciekawe... Interesujące... I niepokojące. Jak myślisz, co mogło wywołać powrót pamięci? - zapytała Shuppet lecąc obok Ciebie spokojnie. Być może nie chciała, byście tracili czas. A być może miejsce tak jej się nie spodobało, że uznała, że im szybciej się stamtąd wyniesiecie, tym lepiej? Kto wie. Na Twoje pytanie samica zerknęła na Ciebie - Hm. Właściwie mogę spróbować, dlaczego nie? Ale to może już nie dzisiaj. Nie czuję się tu bezpiecznie. Te ślady pazurów i w ogóle... Mam wrażenie, że coś tam jednak było i nas obserwowało - przyznała cicho Kaiwe - 2018-09-20, 16:10 - Nie wiem co mogło je wywołać. I tam ktoś był. Słyszałem jak mówi "Nie zapominaj, kim jesteś. Uwolnij płomień. Jesteś legendą. Jesteś kimś, kogo powinni się bać"... Powtórzyłem dokładnie słowa które usłyszałem - Stwierdzenie trochę nie na miejscu bo jak mam nie zapomnieć, skoro właśnie niczego nie pamiętam? Zero konkretów Potem już tylko podążałem za Shuppet, nie chcąc stracić ani chwili więcej. Muszę szukać. Ciekawe gdzie zaprowadzą mnie te podróże? Poznawanie samego siebie.. Kaoriann - 2018-09-21, 02:29 - Być może chodziło o to, żebyś sobie przypomniał? Nie mam bladego pojęcia. A może to jak te wspomnienia? Taki głos z przeszłości, może ktoś kiedyś Ci to powiedział i teraz sobie przypomniałeś? Hm. Ale jednego jestem pewna. To będzie bardzo interesująca podróż. Kto wie, gdzie nas zaprowadzi? - odrzekła samica lecąc dalej. Nie była tak szybka jak Ty, jednak jej tempo pozwalało Ci odpocząć i zebrać myśli. Przygotować się przed nieznanym, które czekało... właśnie, gdzie? Jaki był cel Twojego istnienia? Miałeś wrażenie, że to nie tyle początek podróży, ile prolog do początku... Słońce już dawno zaszło, ale wy wciąż lecieliście. Czułeś głód i zmęczenie, a milcząca towarzyszka nie pomagała. W końcu jednak i ona zwolniła, rozglądając się za dogodnym miejscem do nocowania. Wokół siebie, a raczej pod wami widzieliście tylko drzewa. Mimo późnej godziny las tętnił życiem. Nocne stworzenia wychodził na żer, rozmawiając ze sobą i żartując. Otoczenie było z pewnością zbyt głośne na tymczasowe legowisko |
||||||
