Daisy7 - 2018-07-17, 23:57 Temat postu: [zad. 3] Zdani na łaskę Meloetty. 
Zdani na łaskę Meloetty.  Jakoś udało Wam się opuścić Wyspę Olbrzymów, chociaż kilka osób przepłaciło tą przygodę życiem. Ale za to nie musicie martwić się o pożywienie ani słodką wodę, bowiem spiżarnie zapełniliście po same brzegi. Także coś za coś, a na morzu niestety często ludzkie życie, zwłaszcza jakiegoś majtka, jest mniej istotne niż zdobycie wyżywienia. Przez bardzo długi okres czasu płynęliście non stop w tym samym kierunku, po drodze nie mijając żadnej, nawet malutkiej wysepki. Według pokładowego dziennika minęło już półtorej miesiąca, odkąd opuściliście port w Crystal City. Jednak kapitanowie nie poddawali się, ponieważ morskie opowieści donosiły, iż wyspa, na której zakopano olbrzymi skarb, była oddalona o wiele mil od innych, a więc brak obecności lądów wydawał się dobrym znakiem. I rzeczywiście wreszcie waszym oczom ukazała się wyspa jak z pogłosek. Obydwa statki podpłynęły do brzegu, lecz zanim ktokolwiek opuścił łajbę, pojawiła się śliczna, chociaż niewielka rozmiarami istota o jasnozielonych włosach powiewających na wietrze. - Witajcie przybysze drodzy, w Meloetty progach ubodzy. Schowajcie swe śmieszne szpady, jeśli nie szukacie zwady. Tą wyspą rządzi finezja, dlatego mile widziana jest tylko poezja. Śmiało piraci, na co dzień okrutni, wiersze wymyślcie, skoroście tacy rezolutni! - zawołała melodyjnym głosem. Zadanie nieco inne niż dwa poprzednie, bowiem tym razem musicie napisać wiesz. Tematyka jest zupełnie dowolna, ale wiersz powinien nawiązywać do świata Pokemonów, bo bez tego wielu punktów nie zgarniecie. Nie znam się na rodzajach wierszy, dlatego to też postawiam Wam do wyboru. Jeśli ktoś nie czuje się dobry w rymach, nie musi ich wrzucać. W końcu jest mnóstwo wierszy bez rymów. Warto dodać, że tym razem nie biorę pod uwagę żadnych obrazków, muzyki ani, tradycyjnie, estetyki postu. Chociaż oczywiście błędy będę wytykać, zwłaszcza ortograficzne .-. Podsumowując, tym razem liczysz się tylko Ty i poezja ♥ Posty wysyłajcie tutaj do 21 lipca, godz: 17:00. Do tego czasu można je również edytować. Jeśli skończyłeś swój wiersz i nie zamierzasz już nic do niej dodawać, zmieniać, napisz na końcu postu, że jest gotowy do oceny. Dzięki temu będę mogła szybciej zacząć je sprawdzać, a tym samym Wy dostaniecie wcześniej wyniki. Powodzenia o7 Kesty - 2018-07-18, 00:15  Przepuść Nas proszę.
Meloetto łaskawa.
Nie chcę umierać.
Haiku - forma poetycka ✓ - zawiera 17 sylab ✓ - pisany w trzech linijkach 5-7-5 ✓ - nawiązuje do pokemonów ✓ Gwen Brown - 2018-07-18, 11:28 Zaprawdę powiadam wam... nigdy więcej wierszy, już starczy ten mój "poemat" z Pokazów", by wiedzieć, że Jaguzie nie są do tego stworzone i że udupię na pewno xD  Kiedy załogi wylądowały w końcu na tej tajemniczej wyspie, Gwen nawet w najśmielszych snach nie przewidywała, że będzie musiała zetrzeć się ze swoim "wrogiem publicznym numer jeden". Nie, nie chodziło o tego posranego delfina czy napalonych dzikusów. Tym wrogiem publicznym numer jeden była... poezja. No, ale jak mus to mus. Blondynka odchrząknęła i tako rzecze: - Żałość mię ściska i wiem, że skończę marnie, Albowiem jak widać- rymuję koszmarnie. Nie idzie mi to nijak z żadnej strony, A jak chcę coś napisać- wychodzą kulfony. Co tu dużo mówić- nie umiem "wierszować". Meloetto poczciwa - proszę mi darować. Po tych słowach dziewczyna dygnęła niezgrabnie, czerwona jak burak z zakłopotania. Ale coś "wywierszowała"? Wywierszowała! A że krótko to kij z tym, nikt nie wymagał jakiejś konkretnej długości, niech teraz spada na bambus. Tak ma być i tej wersji się będzie trzymać! Można oceniać :) Szamanekk - 2018-07-18, 13:12 Po wysłuchaniu Meloetty chłopak myślał przez kilka minut. Poezja nie była jego mocną stroną ale próbował coś wymyślić. Gdy skończył zaczął mówić : -Nie wiem czy wiesz, ale może sobie usiądziesz
-Choć policjanci pilnują to piraci i tak rabują -Więc Meloetto łaskawa przepuść nas do skarbu -Jako że my piraci słabi jesteśmy w tangu Gdy skończył usiadł pełen radości że udało mu się to jakoś zrymować. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Skończone ^^ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Did - 2018-07-18, 13:28 May Ludenberg - Jestem Meloettą Jestem Meloettą Lata zaginam Śpiewem Czystym jak łza Articuno Ostrym jak szpony Zapdosa Kojącym jak płomień Moltresa Serca tulę Dusze rozrywam Zniewalam jak Hypno Oddychasz Ciężko Pierś twą Kamienny Onix Ściska Jestem Meloettą A ty Jesteś już Mój. -> Wiersz inspirowany https://literatura.wywrota.pl/wiersz-klasyka/1647-halina-poswiatowska----jestem-julia.html (chyba) _________________ Gotowe do oceny Panda - 2018-07-18, 13:30 Erica pierwszy raz spoglądając na Meloette wiedziała już, że to wredna dziołcha, która chce im wszystkim tylko życie utrudnić. Nie myliła się. Wiersz? Toć żaden z niej poeta. Ba, w życiu niczego konkretnego nie kierowała. Jest wojownikiem, a jakiś tam artystycznym wypierdkiem. No cóż, wygląda na to, że nie ma wyboru. Wymyślając na poczekaniu nędzne rymy stanęła przed pokemonem prężąc swe muskuły, zwłaszcza mięśnie piersiowe. Maloetto kochana, przez Dejzi kierowana, daj nam żyć, chcemy mieć co żryć, potrzebujemy tego skarbu, by dobić utargu. Za znęcanie się nad nami, i tak oberwiesz bananami, sharpedo czekają, chrapkę na ciebie mają, radzę ci więc przepuścić piratów, by nie robić sobie z nich przyszłych katów. Gdy skończyła postanowiła szybko się oddalić, bo coś czuła, że ten w pół groźny wierszyk mógł zirytować stworka, a zaprawdę nie miała ochoty samej wylądować w bajorze z tymi krwiożerczymi rekinami. No cóż, lepiej być szczerą, a niżeli owijać w bawełnę. Może to całe poetowanie przyniesie zacne korzyści. ~Skończone. Zumi - 2018-07-18, 15:55 Zgarbiony profesorek pokiwał tylko głową na znak zrozumienia i westchnął donośnie. Wierszokletą to on nie był, ale po pijaku, to najgłupsze rzeczy człowiekowi do głowy wpadają. Może tym razem się uda? Toć zamiarów złych nie mamy Nie uświadczysz w dłoni szabli Co przynosi nocne mary I choć czas nas wszystkich nagli I choć język mój dość cięty To opowiem dla zachęty Me relacje z tymże szczurkiem Acz opowieść dosyć długa Skrócić, niczym żywot sznurkiem Mogę tą historię z grubsza Napoleon, mój Rattata Znalazł mnie w pewnej gospodzie Kiedy w głowie tylko wata On pomagał mi w diagnozie Myśli ukojone, spokój Tak on działa Mój niepokój Ulży niczym kamień z serca Co w mym bólu się wykręca On sumieniem mi w zagwostce On pilnuje, a ja psocę I choć często kłótnia gości Zawsze później gramy w kości On kantuje, ja uczciwy Los jest dla mnie litościwy Ja - wygrywam On - przegrywa Niech ukaże z brzucha tłuszcz Gagatka całego w nerwach Co kantuje niczym tchórz Chociaż złości tu niemało Przyjaźń zawsze nam zostanie Przecież nasze losy trwają Zobaczymy co się stanie Prowadź nas o pani miła Niechaj minie już ta chwila ~~Gotowe do sprawdzenia ~ PS. Nie umiem w wiersze ;-; Goldwear - 2018-07-18, 20:08 Layla należała do niewielkiego grona osób, które wolały nie ingerować w sprawy pokemonów i przyrody. Wolałaby zostać na statku i nie zakłócać spokoju Meloetty, ale... skoro już zdecydowała się zostać piratką to musiała jakoś swoim kompanom pomóc się tam dostać. Miała nadzieję, że ta dziewucha nie jest tak zołzowata na jaką wyglądała. Och, Meloetto, wdzięku i finezji królowo, Pani Unovy regionu, pewności i stanowczości władczynio, Pani mórz i oceanów wszystkich... Księżno wszystkich wodnych stworów, Gyardosów, Magikarpiów czy samych Samurottów. Cesarzowo roślinności najpiękniejszej, My, piraci, potomkowie grzeszników wielkich, przybywamy z prośbą jedną... Twój głos tak piękny, kojący, hipnotyzujący A jednak tak stanowczy. Brzmisz nostalgicznie, pewnie i władczo, brzmisz jak brzmieć powinna królowa morza. My, przybysze spokojni, z zamiarami świetnymi, patrzymy w twe oczy niespotykane, słuchamy twych słów melodyjnych, dotykamy twych dzieł pięknych... I prosimy, byś i nas uczyniła, poddanymi imperium swego, imperium oddzielonego od świata okrutnego, świata, w którym silniejsi rządzą słabszymi...* w którym jedyną jesteś ostoją, latarnią dla niewinnych pokemonów... Pozwól nam, Muzo najdroższa, wstąpić w szeregi swe. Poczekamy cierpliwie, w milczeniu i ukryciu, w bezpiecznej odległości, rozmyślając o cudach Twych włości, o cudach, których tak zacięcie bronisz. Bo w chaosie tym, w którym Staraptor przyjaźni się z Buneary, w którym Liepard opiekuje się Dedenne, w którym okrucieństwo nie istnieje, my odnajdziemy swe dusze, dusze, dotąd stargane i zniszczone, czekające na swą odbudowę. Proszę, Meloetto droga, czasu na czekanie ciągle mniej, więc zdecyduj wreszcie się! * Mam na myśli fakt, że silniejsi(ludzie) rządzą słabszymi od siebie pokemonami, wydają im polecenia, toczą nimi bitwy. Moja postać zakłada, że w miejscu, do którego nie chce wpuścić ich Meloetta coś takiego nie istnieje, że pokemony mogą żyć szczęśliwie. sprawdzać totoro - 2018-07-18, 22:47
Najdroższa strażniczko wyspy, przybywam z szacunkiem.
Niech nie zmylą cię blizny ni szable splamione krwią,
A przekonasz się, że twe oczy niesłusznie z nas drwią.
Proszę, daj nam wejść - w zamian podzielimy sie trunkiem.
Ostrze pod gardłem moc większą ma, niźli słowa -
My obeznani w balladach, ckliwych wierszy strofach,
Filozoficznych dysputach o ideach, cnotach,
Znana nam twórczość Poego, Byrona, Czechowa.
Cóż jednak po cudownych skarbach minionych wieków?
Nazywasz nas okrutnymi - wyjaśnij dlaczego?
Ponieważ rabujemy, by przetrwać w podłym świecie?
Czy z mocą poezji wytrwam na głodowej diecie?
Odpowiedz "tak" - wówczas złożę szablę oraz muszkiet.
ot Kyuubi - 2018-07-19, 01:03 Wyspa Obietnica dostatku i chwały Gdzieś na środku oceanu Sztormy i burze Gwarancja nagrody i satysfakcji Gdzieś na środku oceanu Mała łajba Załoga pełna starych twarzy Przebrniemy Konkurencja Życie pirata na wielkim morzu Przebrniemy Przeciwności losu Dławią ostatnim oddechem Nadchodzi śmierć Niebezpieczeństwo Tentacruel niczym kraken Nadchodzi śmierć Meloetta Mały azyl na świecie Co nam po skarbie Wyspa Kolejna fałszywa obietnica I tak Co nam po skarbie? Gotowe. juleksissi - 2018-07-19, 17:54 Patrzę na ciebie z wytrzeszczem. Ja mam gadać wierszem? A co ja jestem jakimś wieszczem? Jak tak na ciebie patrze w mym sercu gości złość i znienawidzenie. Lecz my tak się ciebie nie lękamy, proszę ciebie. My piraci, a nie tam jakieś jelenie. My nie jak ty morskie walenie. Uważaj na siebie, gdyż handluję takimi pokemonami legendami. Zaraz rzucę w ciebie moimi masterballami. Dodam jeszcze, że w plecaku cały zapas pokeballi. Uważaj, bo przede mną nikt cię nie ocali. Nie sądzisz, że na morzu dasz rade poszczuć mnie kamieniami? Więc rusz swoimi nogami, łapami bądź skrzydłami. Chyba że chcesz mieć bliższy kontakt Gyaradosami i Omastarami. Bądź innego typu stworkami zwanymi pokemonami. Kaoriann - 2018-07-19, 22:53 Kyrissaean uśmiechnęła się delikatnie kącikiem ust. Toć prócz umiejętności wytrawnego złodzieja w międzyczasie posiadła również zdolności do zrymowania niemal każdego słowa, jakie można tylko zrymować. - Prosisz, abym broń złożyła I relacje ociepliła Wierszem, z głębi mojej duszy? A więc nadstaw, proszę, uszy. Meloetto, Pani Śpiewu Nie chcę wzniecać Twego gniewu Przeto prozy nie używam Od prostactwa wypoczywam Wiersz mój nie jest doskonały Pewne dziury w nim się znajdą Szyk się zmienia... Drobiazg mały! Dalej będzie dla mnie frajdą Kiedy Liepard w ciemnej głuszy Polujący na ofiary Zauważy - coś się ruszy! Gna, nie bacząc na rozmiary Tak i ja pragnąc rozgłosu Gnam na ślepo z ziomkami Prowadzeni przez Dar Losu, Księcia. On jest tu dziś z nami On nas ku bogactwu wiedzie A my za nim podążamy Nie chcemy żyć dalej w biedzie Właśnie taki cel dziś mamy Więc... Ma Pani, okaż łaskę I strudzonych przepuść ludzi Zdejmę dziś przed Tobą maskę Wieszcza dusza już się budzi... Dziewczyna umilkła, patrząc na pokemona. Miała cichą nadzieję, że jej ukrywany latami talent okaże się do czegoś przydatny Gotowe, można sprawdzać Rudzik - 2018-07-20, 21:20  You only live once - dokładnie te słowa przyświecały teraz Natowi, gdy stał przed Meloettą wraz z resztą załogi. Miał mówić wierszem? Matko, czy to był powrót do niedokończonej szkoły? W pewnym sensie ogarnęła go lekka panika, jednak był to stres z gatunku tych pozytywnych, motywujących do działania. On nie ułoży wiersza? Pfff. Na górze
W niebie lub na lądzie Lub gdziekolwiek indziej może Arceus jest w sumie wszędzie Tam Arceus, a my tutaj Kapitan mówi "skarbu szukaj" Nie umiem totalnie w piracenie Ale nie uważam tego za czasu tracenie Mogę poznać cały swiat Pokemony, ludzi, cokolwiek On nam da Tymczasem stały wiatr zawiał i przed Tobą staję ja Nie jestem idealnym poetą dla Meloetty jednak myślę, że potrzebowałem zachęty Robię dokładnie to, czego chcesz dlatego proszę Cię, daj mi przejść Wszak jestem tylko niegroźnym żeglarzem Nie zamierzam nikogo ranić Spokoju poszukuje żem A przez te burzliwe przygody wiedzie mnie mojego losu nić Dlatego Meloetto kochana Bądź dla nas wszystkich łaskawa Pozwól nam ruszyć ku przyszłości I doświadczyć piękna swoich włości. Nie spodziewał się, że cokolwiek mu z tego wyjdzie, ale szczerze mówiąc... to była nawet ciekawa odskocznia od tego, co robił do tej pory. To nie je już WIP. Możesz oceniać Dejziu. Mhrok - 2018-07-20, 22:40 Melodia mglistego Milotica Cicho cicho, nie budźmy śpiącego pokemona w dolinie, inaczej uciekać będziem musieć po przestworów głębinie... Okręcajmy się wstęgą wokół Milotica, co od wyglądu swego ciała tęczą blasków nasyca, i wchłaniajmy odgłosy jego gdy jest w jeziorze, innych pokemonów z miast, czy tych pochowanych w borze, oglądajmy jagody i kwiaty co na zboczach gór kwitną, płodne, piękne, barwne i wonne, w głąb zlatujmy błękitną. SayuriSagi - 2018-07-21, 09:25 Po usłyszeniu zadania, które postawiła piratom Meloetta, Catherine pomyślała, że padnie. Wiersz? W jej życiu nigdy nie było miejsca na poezję, w końcu starała się żyć jak porządny chłopak, a nie jak delikatna dziewczyna, więc stwierdziła, że jeśli ktoś nie zostanie przepuszczony, to najpewniej ona. Przygnębiona westchnęła i podjęła próbę: Wybranko Arceusa, najwyższego boga Racz spojrzeć na nas piratów łaskawym okiem I dostrzec tu przyjaciela, nie złego wroga Co oprócz złota pragnie ujrzeć cuda twych ziem Piraci to zawadiacy, nie przeczę, to fakt Nie każdy z nich jednak w sercu to złowieszczy drab Więc może razem zawrzyjmy tutaj pewien pakt By nie szczypał nikogo Kingler, ten wielki krab Pozwól zstąpić na twego królestwa piękne lądy Odnaleźć skarb i wrócić w pokoju do Crystal City A także zgodzić się na twe mądre osądy Jeśli wyspy tubylec zostanie pobity __________ W końcówce chodzi o to, że jeśli kogoś skrzywdzimy, to Meloetta może nas zbić :( I do oceny. |
||||||
