Zobacz temat - KP erielle

To jest tylko wersja do druku, aby zobaczyć pełną wersję tematu, kliknij TUTAJ
	Pokemon Crystal Forum PBF o tematyce Pokemon~

Archiwum Kart Postaci - KP erielle

erielle - 2016-06-28, 23:15
Temat postu: KP erielle

Imię/imiona: Annabel
Nazwisko: Lee
Data urodzenia (wiek): 24 grudnia 1994 (19 lat)
Profesja: Trener
Profesja poboczna: Ewolucjonista
Team: ---
Towarzysz/towarzyszka: ---

Szczupła (wręcz koścista) i blada, odrobinę eteryczna. Wielkie, zielone oczy ze złotymi błyskami zdają się być ciągle zdziwione lub przestraszone, nigdy nie okazują emocji Annabel. Pod nimi zwykle znajdują się cienie. Jej twarz szpeci ciemnoróżowa blizna w kształcie półksiężyca, okalająca lewe oko. Kilkanaście piegów na nosie. Długie, delikatnie falowane włosy, których kolor zależy od oświetlenia: rude lub jasnoczerwone, czasami wręcz o różowawych przebłyskach. Zgodnie z wymaganiami rodziców, zazwyczaj ubrana w delikatną, powłóczystą sukienkę do kolan. Przełamuje to jednak znoszonymi trampkami za kostkę. Na szyi skórzany rzemyk z nawleczonymi metalowymi pierścieniami. Często zaczepiony o jeden z nich ma długopis, a drugi nosi wsunięty za ucho.

Bardzo ciężko poznać prawdziwy charakter Annabel, gdyż dziewczyna od wczesnego dzieciństwa pozostaje bardzo zamknięta w sobie. Spokojna i milcząca, wydaje się smutna, ale to raczej melancholia. Często chodzi z głową w chmurach i rozmyśla o różnych sprawach. Samotniczka i introwertyczka pozbawiona przyjaciół ze względu na decyzje rodziców. Praktycznie nigdy nie patrzy w oczy. Bardzo lubi wszelkie przejawy sztuki, od obrazów, po pieśni. Potrafi się w tym zatracić, zapomnieć o wszystkim. Wszędzie nosi ze sobą długopisy czy ołówki oraz szkicownik. Rysunki, które się w nim znajdują, doskonale opisują emocje, które na co dzień rzadko kiedy okazuje. To też powoduje, że niewielu wie, jak łatwo ją zranić. Przez to też trudno jej "złapać" kontakt z innymi, chociaż w głębi serca pragnie przyjaciół.

Annabel to jedyna córka szanowanej i bogatej rodziny, ukrywana jednak przez nich przed światem z powodu, którego nigdy jej nie zdradzona. Wychuchana i wypieszczona, na pozór miała wszystko. Od dzieciństwa bardzo rzadko widywała rodziców, wiecznie zajętych interesami, o których nikt nie chciał jej powiedzieć. Zajmowała się nią służąca, zimna i surowa kobieta, która nie pozwalała jej na wiele rozrywek, które dla innych dzieci były normalnością. Największą pasją Annabel było i jest rysowanie, dzięki któremu potrafi wyrazić swoje emocje. Wykorzystuje do tego każdą chwilę wolnego pomiędzy wieloma zajęciami, które przewidzieli dla niej rodzice, pragnący, aby była wszechstronnie wykształcona. Często ukradkiem wykradała z biblioteki książki o Pokemonach, które interesowały ją najbardziej.
Przez ponad osiemnaście lat swojego życia Annabel była lalką, którą karmiono i ubierano, a także wymagano od niej, aby wyglądała pięknie - szczególnie w tych rzadkich okazjach, kiedy rodzice pojawiali się w domu, zwykle z okazji organizowanego bankietu. Były to jedyne okazje, kiedy dziewczyna mogła zetknąć się z ludźmi spoza domu, a także, a może wszystkim - z Pokemonami. Wiedziała, że praca rodziców ma z nimi coś wspólnego, ale jej nie pozwalano na posiadanie żadnego, mimo że o tym marzyła. Bankiety te były też rzadką okazją do obserwacji jej rodziców - a z każdym z nich dziewczyna dostrzegała między nimi a sobą coraz mniej podobieństw. Wydawało jej się, że nie była do nich w żaden sposób podobna.
Wszystko zapewne trwałoby nadal, gdyby nie pewne wydarzenia, mające miejsce kilka dni po jej dziewiętnastych urodzinach.
Annabel spędzała czas w rodzinnej oranżerii, kiedy niespodziewanie usłyszała gwałtowny hałas: krzyki, dźwięk prędkich kroków, trzaskania drzwiami. Gdy wyszła na korytarz, zobaczyła grupę ubranych na ciemno osób, którym towarzyszyła grupa Pokemonów - były to, jak zdążyła dostrzec, głównie Mightyeny oraz Growlithe'y. Kiedy ją dostrzeżono, wywołało się jeszcze większe zamieszanie, ponieważ, jak się okazało, to jej szukali ci ludzie. Nie zastanawiając się, Annabel uciekła i, wykorzystując swoją świetną znajomość domu, ukryła się w niewielkiej piwniczce na wino. Z głośno bijącym sercem spędziła tam przerażającą noc, ściskając mocno w dłoniach torbę, którą miała ze sobą jeszcze w oranżerii, a o której, nie wiedzieć czemu, nie zapomniała. Gdy w końcu odważyła się wyjść, okazało się, że dom, pogrążony w chaosie po nadejściu tamtych ludzi, jest opustoszały. Jedynym żyjącym stworzeniem, które odnalazła na zewnątrz, był równie chudy i kościsty jak ona, Absol. W pierwszej chwili Annabel nie zwróciła na niego uwagi, ale Pokemon ten chodził za nią krok w krok, gdy poszukiwała kogokolwiek, do kogo mogłaby się zwrócić. Nikogo jednak nie było.
Annabel Lee pozostała sama w wielkim domu z masą pytań i tylko jedną odpowiedzią: jej rodzice robili coś nielegalnego lub też narazili się groźnym ludziom.
Pierwsze kilka dni spędziła w opuszczonym domu razem z Absolem, ukrywając się, ale później, zabierając tylko kilka rzeczy, postanowiła po prostu ruszyć przed siebie, starając się znaleźć odpowiedzi na to wszystko, co się wydarzyło.

Edgar F. Lee
Ojciec, lat 49. Bogaty biznesmen, dawny lider jednej z sal, od kilkunastu lat prowadzący tajemnicze interesy mające związek z Pokemonami. Siwiejące włosy, surowy wzrok, kanciasta szczęka, bardzo sztywny. Zawsze nienagannie ubrany w popielaty garnitur. Mówiący cicho, ale bardzo wyraźnie, nigdy się nie uśmiecha. Otacza go aura chłodu, przez co w wielu wywołuje wręcz przerażenie.
Amanda Elisabeth Lee
Matka, lat 45. Idealna towarzyszka swego męża, stanowiąca jego doskonałe uzupełnienie. W pracy asystuje mężowi. Wyjątkowo piękna blondynka, mimo swego wieku, zupełnie nieposiadająca zmarszczek. Zawsze szeroko uśmiechnięta i na pozór przyjazna, tak naprawdę chłodno analizująca sytuację. Błękitne oczy, ukryte za okularami o cienkich, srebrnych oprawkach. Milcząca, zwykle prowadzi tylko "dyplomatyczne" rozmowy. Kolekcjonerka rzadkich Pokemonów, z nieodłącznym Persianem u boku.

Absol

Imię: Sudden

Poziom: 5
Typ:

Ewolucja: ---
Ataki: Scratch, Feint, Leer
Charakter i historia: Sudden nie został znaleziony przez Annabel, to raczej on znalazł ją. W swoim życiu miał kilkoro właścicieli, którym starał się być posłuszny, ale oni nigdy nie byli z niego zadowoleni. W końcu uciekł, ale nie bardzo potrafił sobie poradzić, nie żyjąc nigdy na wolności. Niezdarny, z obsesją na punkcie jedzenia, ale pragnący kochającego właściciela. Zawsze stara się jak może, żeby mu pomóc.
Umiejętność: Super Luck - Współczynnik trafienia krytycznego jest podnoszony o jeden poziom.
Trzyma: ---