Pokemon Crystal

Widząc jak Dino obrywa lodowym atakiem aż włos zjeżył mi się na głowie. Doskonale wiedziałem jak ataki tego typu działają na smoki. A i po minie Dratiniego widać było że go to zabolało. Nie mogliśmy sobie pozwolić na powtórzenie takiego błędu. Swoją drogą to niebywałe i oryginalne że Absol znał ten atak. Ale nie pora na takie wywody. Trzeba było go załatwić.
- Dino nie poddawaj się! Ponownie użyj Leer a kolejno wyprowadź kombinację Ice Beam, Flamethrower i na koniec użyj dwa razy Thunderbolt aby wzmocnić paraliż! Wszelakich ataków a szczególnie ponownego lodowego promienia postaraj się uniknąć. - wydałem komendę do ataku i czekałem na efekt. Ponowne osłabienie obrony Absola powinno dać pożądany efekt. Prawą ręką sięgnąłem do torby chwytając za pusty Pokeball. Paraliż i tak potężna salwa ataków powinny załatwić sprawę i sprawić że Absol będzie łatwym celem.

Czas na połowy!
Grubą rybę poproszę :D :pedobear:

Oglądając się za siebie dostrzegłem że potwór się zatrzymał w lesie. Zupełnie jakby kamień spadł mi z serca. Co prawda adrenalina dawała niezłego kopa i + 50 do prędkości ale ile można? Wchodząc między budynki nieco odsapnąłem i zwolniłem kroku. Sino też wydawał się jakby bardziej spokojny. Nadal jednak byłem w posiadaniu tajemniczej bulwy, która tym razem mieniła się wszystkimi barwami tęczy. Cały czas zastanawiałem się na co entowi tego typu "rzecz".
Miasteczko oznaczało ludność, sklepy i może jakąś pomoc. Przydałaby się też może jakaś mapa okolicy, albo przynajmniej ktoś kto zna tutejsze rejony. Bo w zasadzie to gdzie dotarli? Można by spytać jakiegoś przechodnia jednak nagle pojawił się ten tajemniczy pokemon. Bez zastanowienia zaatakował. Rzuciłem się w bok przetaczając zaś Dino zeskoczył z ramienia. Czym prędzej wyjąłem Pokedex i skierowałem w kierunku pokemona.

"Every time Absol appears before people, it is followed by a disaster such as an earthquake or a tidal wave. As a result, it came to be known as the disaster Pokémon."

- Ciekawe ile w tym prawdy... - powiedziałem pod nosem samemu spoglądając groźnie na pokemona. Porozumiewawczy look na Dino i wszystko jasne. Szykowała się walka... Teraz Dratek miał okazję pochwalić się swoimi rozmaitymi zdolnościami.
- Dino na początku sparaliżuj go Thunder Wave a potem Leer! Następnie użyj potężnego Thundershock i Flamethrower! W razie ataku unikaj! - takie kombo powinno go nieźle poturbować i nieco ostudzić ten szaleńczy zapał. Paraliż nieco ograniczy jego ruchy dzięki czemu nie będzie tak podskakiwał.

Niosąc dziwną bulwę zastanawiałem się co to takiego. Wyglądało niezwykle tajemniczo ale także mistycznie. Mimo wszystko zupełnie nie miałem pojęcia do czego może posłużyć lub jak to wykorzystać. Dlatego tez idąc za radą czym prędzej skierowałem swe kroki do ogrodów. Co się jednak okazało to że ent wcale nie planował dac za wygraną. Słysząc w oddali jego kroki nie zważając na siniaki i obicie puściłem się sprintem w kierunku ogrodów, gdzie zapewne poznam właściciela tajemniczego głosu.
Dino uczepiwszy się ramienia wydawał się być niezaskoczony nowym obiektem. Możliwe że pn nie słyszał tego głosu? W sumie nawet jesli to i tak ten przemawiał po ludzku. Co taki smoczek mógł z tego rozumieć?
Biegnąc ile sił w nogach starałem się czym prędzej przekroczyć próg Pokemonowych Ogrodów gdzie czekał odbiorca tajemniczej przesyłki. A jak już ja dostanie to niech lepiej pokaże temu Drewniakowi gdzie jego miejsce. Zresztą... Wtedy to już potwór nie będzie mnie ścigał. Bo nie ja będę w posiadaniu tego... czegoś.

~Argh~
Dało się słyszeć stłumiony jęk kiedy uderzyłem o ziemię wypuszczony z łapsk enta. Na szczęście adrenalina buzująca w żyłach nie dopuszczała do mnie myśli o bólu. Czym prędzej zebrałem się na równe nogi gestem ręki dając znać Dino żeby się zbliżył. Katem oka zerknąłem czy nic mu nie jest. Wyglądał na nietkniętego co znacznie mnie uspokoiło.
Zachowanie potwora jednak było dalekie od zrozumiałego. Zachowywał się jakby był rozdarty wewnętrznie pomiędzy tym co chce zrobić a tym co musi. W efekcie wyglądało to jak zmaganie się z samym sobą. Odruchowo zasłoniłem się i pokemona gdy ten machnął łapą. Oczywiście była to obawa że zaraz oberwiemy. Ent jednak położył swą dłoń na ziemi ujawniając coś bardzo niespotykanego. Tajemnicza bulwa, jakiej jeszcze nigdy nie widziałem.
"Nieważne co to! Trzeba grać dalej" - pomyślałem zabierając tajemniczy przedmiot. Następnie spojrzałem na potwora i odwróciłem się na pięcie. Gestem ręki pokazałem Dino aby wskoczył na bark po czym ruszyłem szybkim krokiem wzdłuż ścieżki. Kątem oka zerkałem czy aby bestia się za nami nie rzuci.
- Kim jesteś? - mruknąłem pod nosem licząc że tajemniczy głos to usłyszy.

Sytuacja w której znajdowali się wraz z Dino nie napawała optymizmem. Nagle bowiem las ożył i w dodatku chciał ich zjeść. To jakiś nowy gatunek? Jakieś GMO czy kolejne stadium ewolucji? W końcu są zwierzęta roślinożerne to dlaczego nie rośliny zwierzęcożerne? Natura w końcu się zbuntowała i oto efekt. Ogromniasty ent polujący na ludzi i pokemony. Just great!
Siła tego monstrum nie pozwalała w dodatku uwolnić się w żaden sposób. Silne gałęziaste paluchy nocno ściskały zdobycze przez co szarpanie się tylko sprawiało ból. Dino też nie był na tyle silny aby w jakiś sposób zagrozić potworowi. Lepiej aby ten jednak go nie zjadł bo wtedy będzie to koniec Devonowej przygody jako trenera.
Dziwny nieznajomy głos, który nagle usłyszałem wprawił mnie w osłupienie. Rozejrzałem się gwałtownie jednak nikogo tu nie było. O co tutaj chodziło? Jakiego Ezereta? Ale no cóż... Nie miał nic do stracenia.
- Ty Wielki! Ezeret upomina się o to co mu zabrałeś! Lepiej żebyś oddał... - krzyknął licząc na to że ten tekst zadziała. Dodał do tego jeszcze groźne spojrzenie i proszę! Co na to drzewo?

Czas zarzucić wędkę!

*super rod power - mode on*

TM35 Flamethrower - 2000$
TM13 Ice Beam - 2000$

+ TM Thunderbolt -> Dratini (05.03.2017)
+ 2CD
+ TM Flamethrower -> Dratini (08.03.2017)
+ TM Ice Beam -> Dratini (08.03.2017)
+1 Pokeball
+1 Damp Rock

Kimberly z Power Rangers xD
Dlatego chciałem zostac power rangersem xD

A zabieram 3000$, 2CD

Wszystkiego najlepszego dziewuszkom xD

Syknąłem gdy smoczek wpadł we mnie z całym impetem. W całym tym amoku i zdezorientowaniu nawet nie dostrzegłem zbliżającej się istoty. Dopiero pochwycenie w te wielkie łapska sprawiło że moja świadomość wróciła na ziemię. Nogi przestały czuć podłoże zas dookoła ciała dało się czuć silny uścisk. W głowie dudniał głos dziwnej istoty i pisk Dino.
- Puszczaj! - krzyknąłem próbując się wyrwać z potężnego uścisku enta. Było to jednak niemożliwe z powodu siły jaką dysponowała bestia. Taka bezsilność była najgorszy uczuciem ever. Tymbardziej że obok był twój jedyny pokemon, którego ta gadzina chce zeżreć. Niech se idzie do restauracji! Niedaleko jest...
- Nie znasz legend o smokach?! To najpotężniejsze istoty jakie kiedykolwiek chodziły po tej planecie. Nie radzę z nimi zadzierać. Chyba że chcesz spotkać jego matkę. - musiałem na szybko coś nazmyślać. Może okazać się tępy i uwierzyć w te słowa. Gorzej jeżeli to nie pierwszy smok w jego życiu. Wtedy trzeba będzie wykombinować plan B.

Poleciał niczym szmaciana lalka rzucona w kąt. W głowie w ciągu tych kilku sekund przebiegło mi z milion myśli. Pierwsze z nich dotyczyły tego co właściwie przed chwilą się stało. Kolejne natomiast tego, że to zabolało. Upadek jednak wyrwał mnie z rozmyślań widok Dino w łapskach yyy... DRZEWA?! Co to do cholery? Ent z powieści fantasy?
Obolały podniosłem się na równe nogi i pobiegłem za stworem. Trzeba było mysleć szybko bo z tego co mówił to planował zjeść mojego pokemona! Na to zgodzić się nie mogłem...
W biegu sięgnąłem do plecaka wyciągając stamtąd pokeballa z naklejoną małą gwiazdką. Używałem go bardzo rzadko bo należał do Dinka, który nie przepadał za siedzeniem w zamknięciu. Teraz jednak sytuacja była na tyle krytyczna że chyba nie było wyjścia.
- Dino! Użyj Thunderbolt z całą siłą i skieruj atak prosto w twarz tego... CZEGOŚ! - krzyknąłem biegnąc cały czas ile sił w nogach. Zazwyczaj uderzenie pioruna w drzewo kończyło się zapruszeniem ognia. Miałem tylko nadzieję żę to spowoduje wypuszczenie smoka z łap. Wtedy wyceluję pokeballem i odwołam go. A potem trzeba będzie spitalać stąd jak najdalej! Może do domu tej babuszki co tu niedaleko mieszka? Albo do restauracji? Cholera wie... W lesie teraz nie można było się czuć bezpiecznie.

Ledwo szedłem po tym całym posiłku. Chyba dopchanie tego wszystkiego deserem było nie najlepszym pomysłem. I jak tu być fit kiedy zewsząd atakują takimi pysznościami? Po prostu się nie da. Nie można z tym walczyć. Podobno najlepszy sposób aby zwalczyc pokusę to jej ulec xD
Zachowanie Dino wydawało się jakieś dziwne. Od jakiegoś czasu był widocznie poddenerwowany a teraz coś mu strzeliło do łba. Zeskoczył jakby zobaczył ducha i patrzył sie jak sroka w gnat na drzewo. Ale przecież tam nic nie było!
- Dino o co chodzi? - kucnąłem przy nim i spojrzałem z jego perspektywy w tamto miejsce. No jak byk tam nic nie ma! O co chodzi temu małemu?
Chwyciłem w dłoń mały kamyczek i rzuciłem w tamto miejsce. Byćmoże ukrywa się tam coś lub ktoś... Taki rzut kamieniem mógłby spłoszyć zwierzaka. A jak nie to nie wiem!
Powolnym krokiem postanowiłem podejść do drzewa. Chyba nic mnie nie zaatakuje ani nie zje? W końcu to tylko drzewo! Stuknąłem w korę tak jakbym pukał do drzwi. Trzy razy! To cos da?

Trzeba było przyznać że jak na taki przydrożny pub to jedzenie naprawdę było na poziomie. Danie główne było przepyszne a teraz jeszcze deser. Prezentował się bardzo apetycznie. Już po pierwszym kęsie można było stwierdzić że jest pyszny.
Kątem oka zerknąłem na Dino, który miał pół pyszczka ufajtolonego w kremie. Mimo wszystko nie przejmował się teraz niczym tylko wcinał dalej. Zupełnie jakby ktoś miał mu zaraz zabrać. Jego zachowanie było chwilami trudne do wyjaśnienia.
Skończywszy swój posiłek wytarłem się w serwetkę i to samo zrobiłem z buźką Dratiniego. Ten zapiszczał radośnie po czym owinął się wokół poduszki w kształcie Oshawott'a. Czyżby miał zamiar iść spać?
Słysząc jednak o jajach, które można pozyskać aż błysnęło mi w oczach. Nie każdy miał tyle szczęścia aby takowe zdobyć. A co dopiero dostać! Trzeba było znaleźć tą kobitkę. Skoro taka szczodra to trzeba skorzystać.
- Dino lecimy po jajeczka. Ale najpierw ogrody, które są tu za rogiem. - powiedziałem pakując poduszkę z Pokemonem do plecaka. Następnie zarzuciwszy torbę na plecy wyciągnąłem portfel i zapłaciłem kelnerce za posiłek. Następnie nie czekając na nic wyszedłem przez drzwi i skierowałem się w stronę ogrodów. A nóż spotka się tam jakiś ciekawy gatunek.
- Dino nie śpij! - szarpnął trochę plecakiem budząc węża. Jak wyskoczy im Charizard to Dinuś idzie na pierwszy ogień. Nie no żart... Wtedy spieprzamy!

xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx

xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx-xx

Kiedy zobaczyłem talerz pełen tych wszystkich pyszności aż oczka mi zabłysnęły. Od kilku dni tylko suchy prowiant i kanapki oraz kulki ryżowe. Teraz w końcu można było sie nacieszyć i najeść do syta! A i trzeba było przyznać że to wszystko wyglądało bardzo okazale. Nawet babeczki Dino prezentowały się obiecująco. Zresztą uradowana buźka smoka mówiła wszystko. Jedzenie bowiem było pyszne. Nic tylko zajadać.
Kelnerka podsumowała zamówienie ale oczywiście łakomstwo nie pozwoliło odpuścić.
- Oczywiście poproszę deser! Dla Dino też! - ręką wskazał na jedzącego obok pokemona a ten pisknął radośnie. Buźkę miał całą w kremie i czekoladzie. Chyba... A może czymś podobnym co bardzo smakuje pokom.
- Chciałem jeszcze spytać czy są tu jakieś ciekawe miejsca, które jako trener mogę albo wręcz muszę odwiedzić? Orientuje się Pani gdzie mogę znaleźć ciekawe okazy pokemonów? - zadałem pytanie kobiecie która tu pracowała. Pewnie pochodzi z tych okolic toteż powinna wiedzieć co nieco na temat okolic. Przecież tego Porygona też musiała skądś wytrzasnąć.