Pokemon Crystal

Skoro z czasem się uspokaja, to chociaż pod tym względem czas działa na naszą korzyść. Zresztą, skoro nas przepuszcza, to wchodzimy. Niepokoi mnie to, co jest za tymi drzwiami, serio. No bo skoro duch się boi a duch sam z siebie jest straszny. Mam poważne wątpliwości, by tam wchodzić, bo może czeka tam coś jeszcze straszniejszego. Ale nie ma co się długo zastanawiać, przyszliśmy tu po fanty. Człowiek potrafi być straszniejszy od pokemonów duchów, team rocket jest na to namacalnym dowodem...
- No to co, wchodzimy, nie? - Mówię szeptem do Viviany. Też czuję się tutaj nieswojo. Bardzo możliwe, że Gastly chciałby stąd uciec i coś go tutaj trzyma.
Wchodzę jako pierwszy. Mimo rzekomych ostrzeżeń Gastly'ego, wezmę na siebie odpowiedzialność. Jesteśmy drużyną R, wszystko co czyjeś, jest nasze! Otwieram drzwi mając obok siebie swojego dzielnego wĄża!

Zapraszam do obejrzenia mojego komiksu o lf2 zrobionego dawno temu xd
zapodam link do dropbox bo tam są wszystkie klatki. ;) Komiks jest robiony na luzie i jego konwencja to taki komediodramat :D
https://www.dropbox.com/s...w=plebs+1-1.png

Gastly, no nieźle. Paradoksalnie tego się mogłem spodziewać, lecz ten pokemon jest mało obliczalny, a to mnie martwi. Również jestem zaniepokojony, mimo tego, że jest to tylko mała, czarna kulka w fioletowym dymku to jest to duch. A duchy są jedyne w swoim rodzaju i podejrzewam, że dużo wiedzą o żywych. No i walka z naszym repertuarem może okazać się jałowa przeciwko temu typowi, dlatego sceptycznie podchodzę do tej możliwości. Jednak zaniepokojenie nie oznacza agresji. Niepokój można w jakiś sposób wyeliminować.
Spoglądam na mroczną twarzyczkę przestraszonego Gastlyego i nie wykonuję żadnych żwawych ruchów. Krzywda czarnej kuleczki jest ostatnią rzeczą jakiej chcę. Właściwie próbuję użyć jakiegoś słownego wytrychu, podobno duchy rozumieją nadzwyczaj dużo - Witaj Gastly. - Mówię delikatnym i przyjacielskim tonem. - Jestem Pelio a to moja towarzyszka Viviana. Chcielibyśmy sprawdzić, czy ktoś tu mieszka, nie mamy złych intencji. My i nasze pokemony sami trzęsiemy się ze strachu... - Zerkam na Vivi pytająco, czy aby jest to dobre rozwiązanie. No i nie robiąc żadnych gwałtownych ruchów czekam na reakcję mojego domniemanego rozmówcy Gastly'ego.

O, nieźle. Jest latarka więc nie zginiemy. A jeśli zginiemy, to chociaż będziemy wiedzieli przez co, he, he. No cóż, wybieram szczelinę. Wejście drzwiami mogłoby być głośniejsze a tego byśmy nie chcieli.
Niepokoi mnie to warczenie, bo skoro coś warczy to wie, że zbliża się intruz. - Okej, wchodzimy szczeliną, tylko trzeba poświecić - Mówię szeptem do Vivi. Jeśli widzę więcej, to patrząc na wnętrze próbuję określić, skąd wydobywają się te dźwięki.
Gdy moja towarzyszka oświetla to, co jest w środku, wchodzę jako pierwszy w celu eksploracji. Oczywiście nie pakuję się w sam środek pomieszczenia, raczej trzymam się plecami przy ścianie no i oczywiście spoglądam uważnie na to, co tu się znajduje. Wytężam wszystkie zmysły i staram się choćby węchem wpaść na jakiś trop.
- Słyszysz te odgłosy? Tam musi być coś być...

Ach tak, zdobycie jakiegoś ciekawego pokemona byłoby dobrą rzeczą. Nigdy nie uchodziłem za kogoś, kto jest emocjonalnie związany z tymi stworkami, jednak chciałbym mieć jakiegoś ciekawego poka. Nie wiem jakie podejście do tego ma moja towarzyszka, ale koniec końców nic chyba nie daje tyle radości.
Podążając do miejsca docelowego podziwiam miasto Saffron City. To miejsce jest bardzo intrygujące. Fakt, że jest wielkie i gwarne sprzyja przestępczości, bo najłatwiej w chaosie odnajduje się nie kto inny jak złodziej. Jednak wraz ze swoją partnerką musimy się mieć na baczności, gdyż nigdy nie wiadomo, kto w tym chaosie na nas patrzy. Zawsze o tym myślę, gdy jestem w terenie.

Rzucam okiem na stary domek - Woow, że też wiatr tego nie przewrócił. - Mówię to z taką dozą ironii, by nie zniechęcić Viviany do wejścia tam. Zresztą, nic jej chyba nie zniechęci...
- Włamać się... hmm, ciekawe, czy to w ogóle ma jakieś zabezpieczenie. - Podchodzę bliżej i okrążam mieszkanie wokół w poszukiwaniu drzwi, lub czegoś co kwalifikuje się jako wejście. Oczywiście Ekans w pogotowiu. - Racja, dobrze byłoby sprawdzić. Ale jeśli założyć, że ktoś tam jest, to wejście głównymi drzwiami mogłoby być ryzykowne. Może jest tu jakaś dziura lub szczelina? - Sugeruję to zważywszy na stan techniczny tego obiektu. Zwracam też uwagę na zachowanie naszych poków, są bardziej spostrzegawcze i jeśli je coś niepokoi, nas też powinno.

Trudno mi odrzucić propozycję rudzielca. Jedno mnie zastanawia. Mianowicie to, czemu rzekomo bogaty staruszek mieszka w takiej ruderze. Myślę, że to tylko taka przykrywka. Gburowaty właściciel? Może nie brzmi jakoś zachęcająco, ale to mnie nie odstrasza. - Phi, brzmi ciekawie. - Jestem przychylnie nastawiony nawet jeśli chodzi o ewentualne konsekwencje. Ten stary gość i jego lokum brzmią bardziej podejrzanie, niż ja i Vivka razem wzięci. Więc jeśli kradzież zakończy się sukcesem, to starszy pan być może nie będzie miał interesu, by wzywać policję. Tak w ogóle zastanawia mnie zjawisko walki z bandytyzmem w wykonaniu służb policyjnych. Będę musiał się temu przyjrzeć. Czyli czytać dużo gazet i oglądać tv, żeby starać się być zawsze krok przed policją.
Ale na razie skupiam się na teraźniejszości. Dom jest łakomym kąskiem i fakt, że ludzie niechętnie go odwiedzają tylko mnie nakręca.
- Racja, nie ma czasu do stracenia, dla bogactwa wszystko! - Uśmiecham się głupkowato naiwnie oczekując, że moja partnerka odwzajemni mój uśmiech entuzjazmu. Mamy cenne notatki zrobione przez Vivianę, ale niezbędny byłby również jakiś chytry plan. - Hmmm. Vivi, chytrze byłoby obmyślić jakiś plan działania na szybko. Zubat i Ekans mogliby skutecznie odciągnąć uwagę staruszka, jeśli byłaby taka potrzeba. Będziemy musieli uważnie się przyjrzeć otoczeniu. - Mówię do niej zacierając ręce.
Oczywiście prowadząc rozmowę z Vivianą po trochu przygotowuję się do wyjścia. Cieszy mnie bardzo moje stworzonko, mimo tego, iż pewnie nie wzbudza wyglądem sympatii wśród wrażliwych ludzi...

~KLIK~
Miano postaci: Pelio
Starter: Ekans
Towarzysz: Tak (Viviana Olchoe, członkini zespołu R)
Opis towarzysza:

Cytat:

Opis wyglądu Viviany: Jest w tym samym wieku co Pelio, więc stosunkowo młoda. Wysoka, szczupła kobiecina o długich, rudych i kręconych włosach. Ma butelkowozielone oczy i naczynkową cerę. W przeciwieństwie do Pelio, Viviana ubiera się w jaskrawe kolory. Jej ubiór składa się z kilkunastu kolorów.

Opis charakteru Viviany: Charakterologicznie bardzo przypomina Pelio. Z tymże jest trochę mniej głupkowata. Jej na pierwszy rzut oka cienki i miły głosik i mimo wszystko sympatyczny wygląd sprawiają, że kobieta nie pakuje się w konflikty. Jest miła, ale gdy ktoś ją rozzłości, to wstępuje w nią demon. Zdolnościami aktorskimi zdecydowanie przebija Pelio. Umie zrobić dobrą minę do złej gry, czasem nawet Pelio nie jest pewny, czego ona chce. Jest bardziej szczera i mówi otwarcie o swoich zamiarach. Ma duże ambicje, nie kradnie dla zysków. Jej celem jest przejęcie sterów w całej organizacji zespołu R...
Viviana jest w posiadaniu Zubata.

Przeciwnik: Tak
Opis przeciwnika: Przeciwnikiem Pelio na dobrą sprawę jest każdy trener lub hodowca, którego okradł.
Cele twojej postaci: Kraść i przypodobać się szefowi zespołu R. Pelio chciałby też kiedyś wziąć udział w lidze pokemon, ale perspektywa zbierania odznak nie bardzo mu leży.
Ukochane Pokemony (Maksymalnie 6): Snorlax, Muk, Gyarados, Onix, Bellsprout, Gastly
Znienawidzone Pokemony (Maksymalnie 6): -
Region/Miasto startowe: Kanto, Saffron City
Czas startowy: 2016
Dodatkowe prośby: Żeby była zabawa :D

Imię: Pelio
Nazwisko: -
Obrazek: -

Data urodzenia: 4 kwiecień 1994
Profesja: trener
Profesja poboczna: uzdrowiciel
Team: zespół R
Towarzyszka: Viviana Olchoe, partnerka w zepole R

Opis wyglądu: 180 cm wzrostu, 75 kg wagi. Czarne, długie włosy ulizane do tyłu jak typowy miafiozo. Niebieskie oczy. Latynoska karnacja i mocne brwi. Pelio chodzi w białej koszulce i czarnych dżinsach. Jego garderoba ma raczej ponure i czarno-białe kolory. Wiadomo, ma też ciemny uniform zespołu R. Pelio nie jest zbyt przystojny i nie ma dużego powodzenia u kobiet. Jego wygląd nie budzi respektu, ale za to ma dobrą mimikę i to pomaga mu w przekonywaniu kogoś.

Opis charakteru: Spokojny, robi wszystko na luzie, ale ogólnie jest niezbyt ogarnięty i nie ma empatii. Nie ma odpowiedniego podejścia do ludzi przez co często pakuje się w konflikty. Jest kleptomanem, kradnie co popadnie, jeśli jest gdzieś przelotem i ma pewność, że nikt nie zauważy. Bardzo dwulicowy, gdy jest miły, to przeważnie po to, by coś osiągnąć. Pelio to świetny aktor. Jest dobry... w udawaniu dobrego. Jednak ma raczej pozytywne podejście do kobiet i płeć przeciwna ma na niego duży wpływ. Nie należy do odważnych, gdy nadchodzi większe zagrożenie w większości przypadków wolałby usunąć się w cień.

Historia:
Pelio urodził się w Saffron City. Jego rodzice się rozstali i przy okazji zostawili Pelio samego gdy ten miał 16 lat. Został przygarnięty przez jednego bandziora - Bryana z teamu rocket jako chłopak na posyłki. Za każdą drobną kradzież otrzymywał pieniądze na jedzenie. Żeby mieć co włożyć do garnka Pelio nieustannie kradł i rabował. Z czasem zrobił się z niego dosyć pożyteczny rabuś. Swoimi zdolnościami łupienia urządził też sobie życie. Za dobre sprawowanie jako bandyta, otrzymał mieszkanie w jakimś apartamencie i kupił sobie nawet kilka mebli za brudne pieniądze. Apartament był fundowany przez zespół R.

Bryan dał kiedyś zlecenie okradnięcia pewnego hodowcy Ekansów. Pelio dostał służbową wyrzutnię sieci łowieckiej i za pomocą tego wymyślnego wynalazku złapał kilkanaście Ekansów. W nagrodę Bryan pozwolił mu jednego zatrzymać.
I tak oto Pelio prowadził bandyckie życie. Narobił sobie sporo wrogów, co trzeci trener chce go schwytać, ale Pelio jest mistrzem kamuflażu. Potrafi przebierać się za krzak, za sprzedawcę Magikarpiów a nawet za kobietę. Swoim sprytem dorobił się jakiejś tam sumki, ale nadal jest uzależniony od zespołu R, który płaci za jego mieszkanie. Po kilku latach szefostwo Rocket Team'u przydzieliło mu partnerkę do rabowania - Vivianę, równie sprytną. Viviana mieszka w tym samym apartamencie, z tymże w innym pokoju. Wraz z nią mamy planach zbudować wielki balon lub inne latające urządzenie z mniejszym nakładem pieniężnym.
Póki co nasza para dostaje zlecenia od szefów zespołu R i zależy nam na jak najlepszej reputacji w tejże przestępczej organizacji.

Rodzina: Pelio prawdopodobnie był jedynakiem, a jego rodzice rozstali się porzucając go. Ciepło rodzinne miał do 16 roku życia, nie załamał się, ale ciężko to przeszedł.

Pokemony: Ekans

Ekans

Imię:

Poziom: 5
Typ:

Ewolucja: Ekans (22 lvl) -> Arbok
*Zadowolenie:
Ataki: Wrap, Leer, Poison Sting
Charakter i historia: Ekans został skradziony pewnemu hodowcy tych pokemonów. Pelio pod szyldem zespołu R haniebnie go sobie przywłaszczył i teraz się nim opiekuje.
Umiejętność: Unnerve - Sprawia, że przeciwnik jest zdenerwowany, co powstrzymuje go od jedzenia trzymanych Berry.
Trzyma: ---

Box
konto bankowe
Trofea

Ekwipunek:
- pieniądze 5000$

- pokedex

- 5x pokeball

Opis wyglądu Viviany: Jest w tym samym wieku co Pelio, więc stosunkowo młoda. Wysoka, szczupła kobiecina o długich, rudych i kręconych włosach. Ma butelkowozielone oczy i naczynkową cerę. W przeciwieństwie do Pelio, Viviana ubiera się w jaskrawe kolory. Jej ubiór składa się z kilkunastu kolorów.

Opis charakteru Viviany: Charakterologicznie bardzo przypomina Pelio. Z tymże jest trochę mniej głupkowata. Jej na pierwszy rzut oka cienki i miły głosik i mimo wszystko sympatyczny wygląd sprawiają, że kobieta nie pakuje się w konflikty. Jest miła, ale gdy ktoś ją rozzłości, to wstępuje w nią demon. Zdolnościami aktorskimi zdecydowanie przebija Pelio. Umie zrobić dobrą minę do złej gry, czasem nawet Pelio nie jest pewny, czego ona chce. Jest bardziej szczera i mówi otwarcie o swoich zamiarach. Ma duże ambicje, nie kradnie dla zysków. Jej celem jest przejęcie sterów w całej organizacji zespołu R...

Viviana ma Zubata na 5 lvl.

Odznaki:
Wstążki:

Dochody:
Wydatki:
Stan konta:

Pokemony w Boxie: