Poczułam lekkie zdziwienie, najwidoczniej miała ona przedtem niezbyt przyjemne doświadczenia. Dotknęłam z niepewnością główki malej bulwy po czym ponownie posłałam jej uśmiech.
- Hhej, możesz mi zaufać. Sama miałam w życiu ciężko i dobrze Cię rozumiem, nie musisz się mnie bać, nie jestem taka jak niektórzy. Przysięgam, że dobrze się tobą zajmę i nie będę traktować jak śmiecia -Oznajmiłam pewnym tonem do stworka.
Mogłam spodziewać się tego, że Zorua nie będzie wiedział co zrobić. W końcu raczej nie ma styczności z ludźmi, pewnie nawet nie wiedział, jak wygląda Ball, w który ewentualnie może zostać złapany. Nic więc dziwnego w tym, że teraz siedział i nie wiedział co zrobić.
Cieszę się, że postanowił podejść, cóż, może i to wyglądało jak zawahanie, ale mogę spróbować sama go schwytać, skoro on nie ma pojęcia co zrobić.
- Pomogę Ci. - mówię cicho, wyciągając powoli rękę w stronę kulki. Nie chcę go spłoszyć, tym bardziej, że jest to jeden z dzikszych stworków. Kiedy moja ręka spoczywa już na Ballu delikatnie wciskam magiczny przycisk i słyszę tylko kliknięcie. Uśmiecham się lekko. Mam nie maluch nie postanowi się wydostać.
Uch. Chyba zdołała przykuć uwagę stworzenia, ale nie wyglądało jeszcze na przekonane. Nie miała lepszego wyboru, jak kontynuować.
- Właściwie to na imię mi Marry. Razem z moim bratem, Saiem, szukamy swoich rodziców, ale trochę nam to zajmie, bo nic o nich nie wiemy. Wędrujemy bez celu, wypytując ludzi - uśmiechnęła się lekko, choć niezbyt podobała jej się ta sytuacja. - Można powiedzieć, że zostaliśmy trenerami, czasami bierzemy udział walkach albo turniejach z moją Drifloon i Eevee Saia... Myślę, że mogłabyś się z nimi zaprzyjaźnić.
Uśmiechnęłam się delikatnie. Mi to jak najbardziej, nie ukrywałam, pasowało. Zerknęłam na pokemona. Wielkiej styczności z tym gatunkiem w swoim życiu nie miałam, jedynie przez chwilę, raz, kiedy to ojciec takowego sprowadził do domu na jeden dzień. Ale nie zainteresowałam się wtedy nim szczególnie, ot, pokemon jak pokemon.
A teraz? Teraz chciałam, by mi towarzyszył.
Zacisnęłam lekko pięści i rozluźniłam je zaraz, nim zdecydowałam się podejść. Wdech, wydech. Wiedziałam, że tutaj może być ciężko, że pokemon z pewnością nie rzuci mi się na szyję, nie uzna za boginię, jak to Światełko uczyniła. Ale podeszłam. Ostrożnie, po czym zatrzymałam się, zachowując odpowiedni dystans.
- Dzień dobry - rzuciłam wesoło w stronę pokemona. Kucnęłam. - Jak się trzymasz, młodzieńcze? Nazywam się Nyura Lazarev, tudzież znana również jako Maigre.
Rzuciłam mu rozbawione spojrzenie, uśmiechnęłam się miło. Po czym sięgnęłam do torby, wyciągając z niej jedzenie.
- Hej, spójrz - potrząsnęłam lekko karmą. - Nie wiem czy jesteś głodny, ale pomyślałam, że może chciałbyś się skusić? Ot, podobno dobre, choć nie próbowałam - dodałam, nie spuszczając wzroku z Trapincha. Och, byleby się nie przestraszył!
Nie, nie, nie! Nie musisz się płoszyć! Jestem niegroźny...! No, ale przecież tego nie powiem, takie coś tylko jeszcze bardziej by pewnie zaniepokoiło superhipermega uroczego liska. Rozłożyłem ręce na boki, pokazując mu otwarte, puste dłonie.
- Nie planuję ci zrobić krzywdy. Nie byłbym nawet w stanie... Jesteś zbyt piękny. Chcę tylko byś mi towarzyszył. - usiadłem nieco wygodniej, po turecku, dłonie kładąc na kolanach. W tej pozycji nie byłbym w stanie szybko wstać i zaatakować choćbym nawet chciał. Kulę safari położyłem przed sobą. To w końcu nie była moja decyzja, a Pokemona.
- Mam jednego Eevee, wiesz? To mój pierwszy przyjaciel. Ma na imię Nastuhiboshi. W jakimś języku oznacza to letnią gwiazdę. Każdy mój Pokemon dostaje imię, by mógł poczuć się unikatowy, wyjątkowy - mówiłem spokojnie, cicho. Uznałem, że lisek powinien mnie pierw poznać. Może mnie zrozumie i zechce dołączyć? Zamilkłem, obserwując reakcję Pokemona.
CrystalSilver1 Mała wyraźnie się uspokoiła, ale nie była jeszcze do końca przekonana. Jeszcze trochę...
Rieul Zorua z wyrazem olbrzymiego zdziwienia zniknął w kulce i... tam już pozostał. Gratuluję, czekam na skan (bez charakteru i historii), a na kolejne łowy zapraszam w kolejnym Cyklu. (Ale wcześniej pojawi się strefa specjalna z niezależnymi wejściówkami ;p )
Zmrrok Stworzenie dalej zerkała na ciebie z lekką pogardą, ale trzeba było przyjąć, że ten typ tak ma. Trudno powiedzieć co tam się jej roiło we łbie, chyba kalkulowała plusy i minusy twojej propozycji.
Yatori Samiec Gible'a na 10lvl?
Maigre Maluch zaczął z początku na ciebie warczeć, ale widok karmy wyraźnie go zafrapował.
Niebianin Maluch początkowo trząsł się za swoim ogonkiem. Ale po dłuższej chwili nieśmiało go uniósł, a spod puchatej kitki patrzyły na ciebie te jego duże oczęta. Hm, zawsze coś!
Niespełna trochę zostało by przekonać Bulbsaur by ta została moim pokemonem. Posłałam więc ku niej uśmiech głaszcząc ją.
- Nie jestem taka jak niektórzy trenerzy, dobrze się tobą zaopiekuje. Na pewno polubisz Bagona i resztę, ale do ciebie należy głos ostateczny...- Rzekłam do stworka kładąc przy niej dwukolorową kulę zwaną pokeballem.- Jeżeli się zdecydujesz kliknij w środkowy przycisk na kuli. -Odpowiedziałam łagodnym tonem spoglądając na małą bulwę.
Uniosłam delikatnie brwi ku górze na reakcję małego. Mimo to nie cofnęłam się, kucałam tam gdzie wcześniej, nie podchodziłam, coby nie zdenerwować pokemona. Nie miałam zamiaru siłą zdobywać jego towarzystwa, bo, według mnie, nie o to tutaj chodziło. Chciałam, by pokemony z własnej woli się do mnie przyłączył, nigdy siłą. Co to, to nie.
- Hej, spokojnie - uśmiechnęłam się najprzyjaźniej jak mogłam. - Zobacz! - Czym prędzej usiadłam, wzięłam najwięcej karmy, ile tylko byłam w stanie w dłonie i wyciągnęłam je przed siebie. - Widzisz? Nic strasznego, ja tu tylko przyszłam cię nakarmić i porozmawiać - dodałam, po czym wysypałam karmę na ziemię, bowiem wątpiłam czy ten zechce jeść mi z ręki. Wróciłam na swoje miejsce. - Mam nadzieję, że nie widzisz we mnie potencjalnego zagrożenia, bo nie mam zamiaru nic złego ci zrobić, wiesz? Nigdy nie byłam w stanie skrzywdzić pokemonów takich, jak ty czy też innych gatunków. Głównie przez fakt, że uważam, iż nie zasługują na coś takiego, żaden z nich. Prędzej ludzie, mój gatunek, którzy nie raz, nie dwa udowodnili, że potrafią wręcz dokonywać bestialskich czynów. Ale nie martw się - mrugnęłam w stronę pokemona. - Ledwo co się z nimi identyfikuję, i to nawet bardziej z przymusu, aniżeli czegokolwiek innego. Nie miałam wpływu na to, jaka się urodziłam i pozostaje mi z tym żyć, a uwierz!, wolałabym być jednym z was.
Właściwie to gadałam głównie bez sensu, spokojnym i miłym tonem, w nadziei, że ten się nie przestraszy. Zrobiłam chwilę przerwy, złapałam oddech.
- Jak mówiłam, nazywam się Nyura, chociaż zdecydowanie wolę, kiedy to nazywa się mnie Maigre. Aktualnie mam... Dwadzieścia lat, w co sama powoli przestaję wierzyć, bo ani trochę się na tyle nie czuję. Prędzej określiłabym się jako zagubione, przerażone dziecko, które błądzi po tym świecie i kompletnie nie wie, co ze sobą zrobić, wiesz? To okropne, ale tak właśnie jest. - Kolejna przerwa na złapanie oddechów, a potem dalej: - Ogółem nie mam już prawdziwego domu, gdyż ten spłonął, zabierając wraz ze sobą mojego ojca, Nikodema. Wcześniej straciłam siostrę i matkę, choć w przypadku tej pierwszej... - pochyliłam głowę, pokręciłam nią. - Czasami staram się wierzyć, że żyje. Ale to chyba niemożliwe, prawda? - zerknęłam na pokemona. - Och, chcesz jeszcze karmy? Jak coś, to daj znać, bo mam tego całkiem dużo - uśmiechnęłam się, pomimo, że w moich oczach można było dostrzec pewien rodzaju ból. - I jeśli zanudzam, to też! Na czym to... - zmrużyłam lekko oczy. - Och, tak. Razem ze mną podróżuje mój wierny przyjaciel, Houndour, Świt. To taki psowaty, momentami wygląda na groźnego, chociaż do takiego mu daleko. Właściwie tylko jemu zawdzięczam to, że jeszcze krążę po tym świecie. Z nami jest także wyjątkowa Caterpie, o imieniu Światełko! I, wiesz co? - uśmiechnęłam się tajemniczo. - Ona też żyła w takim miejscu, jak ty. Odgrodzona od świata, z dala od wszystkich jego bogactw, zamknięta! Zupełnie, jak ty, kochanie. Dobrze ci się tutaj żyje? Niczego nie brakuje? Och, tak, mam nadzieję, że tak właśnie jest, bowiem nie wybaczyłabym nikomu, kto cię tutaj więzi, gdyby było inaczej!
CrystalSilver1 O dziwo Bulbasaur dalej z wahaniem, ale jednak dała się złpaac. Gratuluję, czekam na skan (bez charakteru i historii) i zapraszam na kolejny cykl, a wcześniej na niezależną strefę specjalną :)
Maigre Na Trapincha posypał się taki słowotok, że bidulek poczuł się lekko zdezorientowany. Na koniec zdołał tylko przysiąść na ziemi i pokiwać łebkiem, ale trudno zgadnąć na które z pytań mogła to być odpowiedź.
Wyciągnąłem jedną z dłoni ku Pokemonowi, uśmiechając się doń czule, ciepło. Nieśmiały? Bojaźliwy? Wielu trenerów uznałoby takie cechy za skazy u Pokemonów, ale ja nie. To był idealny materiał na przyjaciela w przyszłości. Wskazałem na karmę głową, na pewno by mu posmakowała. Kula ciągle leżala przede mną, gotowa przyjąć Pokemona, jeśli ten podejmie decyzję.
- Wiesz, że już mam jednego przyjaciela z Safari? Znalazłem go niedawno, ale chyba jest zadowolony ze swojej decyzji. Nic złego mu się przy mnie nie stanie, zwłaszcza że nie przepadam za ciągłymi walkami. Chcę zwiedzić świat, zobaczyć jak najwięcej, znaleźć... Znaleźć sens życia. Może chcesz to osiągnąć ze mną? Zyskasz setki wspomnień... Nie, tysiące wspomnień. Czasem będzie ciężko, ale wtedy będziemy mieć siebie i damy rade. - uśmiechnąłem się znów. Naprawdę wierzyłem w to, co mówiłem.
Absol nie wyglądała na przekonaną, lecz dziewczynka nie wiedziała, co mogła jeszcze dodać. Powiedziała już dużo, a karmy białofutra nie chciała. Podejrzewała, że jagodami też pogardzi, więc tym razem wyciągnęła z torby kulę i pokazała jej.
- To jak? - spytała, szukając odpowiedzi na pyszczku stworzenia. - Chcesz poznać świat z nami?
Yatori podeszła do malucha przyglądając mu się uważnie.
- Cześć, co tam u ciebie? - zapytała się go podchodząc powolutku od frontu. Nie stanęła jednak blisko niego. Usiadła gdzieś w pobliżu z tym miłym uśmieszkiem. - Jakby co to możesz być spokojny, bo nie mam zamiaru zrobić ci krzywdy. - szczerze to miała większą nadzieję, że to on nie rzuci się na nią z tymi ząbkami, niż że się wystraszy.
- Próbowałeś kiedyś tej karmy? Słyszałam, że jest całkiem dobra. - zaproponowała wysypując kilka kawałków specjalnej karmy między nią, a gible. Czekała.
Niebianin Maluch wysłuchał cię uważnie, nawet w międzyczasie nieśmiało sięgnął łapką ku karmie i przysunął sobie kilka chrupek. No, przynajmniej nie trząsł się już tak ze strachu jak na samym początku.
Zmrrok Absol przechyliła głowę zerkając na kulę, wyraźnie zafascynowana. Czyżby nigdy nie miała styczności z Ballami?
Yatori W sumie dobrze przeczuwałaś- Gible zaraz na ciebie skoczył i... nieomal przyssał się do twojego przedramienia. Może nie kąsał tak, jakby miał cie tą rękę odgryźć, niemniej było to nieco dokuczliwe. Hm, przynajmniej nie uciekł xD
Obserwowała stworzenie przez kilka chwil, lecz nie wyglądało na to, by podjęło jakąś decyzję - to zastanowiło Marry. Absol najwidoczniej nie widziała nigdy podobnej kuli, a przynajmniej nie z bliska. Ich zastosowania pewnie też nie znała.
- Eee... takie kule jak ta służą do trzymania w nich pokemonów - zaczęła, spoglądając niepewnie na białofutrą. Ta wiedza mogła ją zniechęcić, ale wolała choćby spróbować zdobyć jej zaufanie, niż wykorzystać jej zaciekawienie i złapać... podstępem. - Jeśli do niej wejdziesz, zostanę twoim właścicielem. Ale nie musisz ciągle być w środku, chętnie pozwolę ci iść u mojego boku, jeśli tego zechcesz. Nie wiem, jak jest we wnętrzu kuli, bo nigdy w niej nie byłam, ale myślę, że można tam odpocząć...
Ona sama miała ograniczoną wiedzę na temat pokeballi, ale powinna być wystarczająca dla nich obu.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
Design by Did, Panda & Daisy7.Only for Pokemon Crystal
Copyright 2016 by Daisy7.
Zabrania się kopiowania tekstów i obrazków autorstwa naszych użytkowników bez ich zgody na użytek innych stron!
Grafika pochodzi ze źródeł internetowych. Nie przywłaszczamy sobie do niej żadnych praw. Jeśli jesteś autorem obrazka wykorzystanego na forum i nie życzysz sobie, by się tu znajdował, napisz do administracji Pokemon Crystal, a zostanie on usunięty.
Pokemon Crystal nie czerpie żadnych korzyści materialnych z prowadzenia tej strony poświęconej serii "Pokemon" - własności Nintendo.
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
35451075
Yukiyorin
