Pokemon Crystal

[Maxwell]

Chyba będę skakać z narracją, ale postaram się pisać w trzeciej osobie, choć czasami chce się pisać w drugiej ;-;

Statek o dźwięcznej nazwie "HPS "Pyre" właśnie przybywał do przystani w Slateport City, pierwszym mieście, jakie zobaczą w nowym regionie. Został jeszcze kawałeczek, ledwie kwadrans rejsu, który trwał mniej więcej dwa tygodnie. Było to wyjątkowo długo, jak na rejs Kanto- Hoenn. Mimo że po drodze nie było żadnych problemów. Nawet dla kapitana, który czasami chodził po pokładzie, wspominał że tak długie rejsy nie zdarzają się zbyt często. Ciekawe, czy oddadzą część pieniędzy, skoro nawet w Kanto byli pewni, że rejs będzie trwał maksymalnie tydzień. Niemniej, wracając do bohaterów: Obecnie siedzieli w swoim pokoju, dopiero co budząc się ze snu. Była godzina siódma pięć, pięć minut temu kapitan zrobił obowiązkową pobudke, gdyż dopływali do portu, Najwidoczniej nie chciał, żeby ktoś zostawił tu swoje lub rzeczy, lub- nie daj Boże- został na nim. Mieli więc mniej więcej kwadrans na spakowanie się, może zdążą też zjeść śniadanie i czekanie na cumowanie.

[Hiro]

Jimmy ziewnął przeciągle i cicho zaklął na myśl o wstawaniu. Przyzwyczaił się przez te dwa tygodnie rejsu do luźnych godzin wychodzenia z łóżka. Jednak po chwili lenistwa zebrał się z łóżka na myśl o nadchodzącej przygodzie. Sprawnie nasypał Trapinchowi karmy do miski, wypuścił go z pokeballa i poszedł wziąć szybki prysznic. Przed wejściem do łazienki rzucił tylko prześmiewczo towarzyszowi:
-Leżał będziesz, jak już znajdziemy te twoje skarby, Goldbaum.
Mimo starań Jimmiego, nie zostanie chyba dla Nathaniela dużo czasu na poranną toaletę - odrobinę przesadnie zwracał uwagę na higienę.
Odświeżony i w lepszym humorze wyszedł, dopakował rzeczy, których poprzedniego dnia nie mógł jeszcze schować i czekał na dopłynięcie do portu dojadając pół batonika zostawionego z poprzedniego dnia.

[Adolphus]

- Kurrr... Już wstaję mamo. Nie siedź tak długo pod tym prysznicem. I tak ci nie pomoże. Zostaw drzwi otwarte, trzeba oszczędzać czas. - mruknął do swojego kompana Nathaniel, próbując otworzyć oczy.
Po wypowiedzeniu tych słów wstał, przeciągnął się i ziewnął, marząc o wskoczeniu "jeszcze na chwilkę" do łózka. Wiedząc, że nie ma czasu do stracenia wypuścił Gryzaka z pokeballa, wsypał mu do miski małą porcję śniadaniową do karmy i zaczął się doprowadzać do porządku. Wiedząc, że trzeba się spieszyć, wparował do łazienki. Starając się nie obracać w kierunku prysznica, zajął się toaletą poranną - szybkie golenie i mycie zębów. Kiedy tylko zwolnił się prysznic Nat wleciał pod niego i tak szybko, jak tylko się da, umył się i równie szybko pobiegł ubierać się. Tu już sprawa pozostawała łatwa - na wieszaku czekał przygotowany wcześniej tweedowy garnitur i wyprasowana koszula. Doświadczony w ekspresowym ubieraniu się, chociażby w przypadku zasypiania na egzaminy, nie miał z tym większego problemu. Fakt faktem, krawat wiązał już wychodząc z kajuty.
- Wreszcie, jesteśmy w Hoenn. Bagaże w dłoń i ruszamy na ląd. - powiedział radośnie Goldie -
Proponuję rozejrzeć się za jakimś miejscem na nocleg i zjeść jakieś porządne śniadanie. Po tym zastanowimy się co robić dalej.
Nie czekając na reakcję towarzysza złapał mocniej kapelusz, podwiewany lekko przez wiatr i ruszył w kierunku trapu.

[Maxwell]

Trapinch, kiedy został wypuszczony z pokeballa, wyglądał, jakby jeszcze spał. Najwyraźniej ma bardzo twardy sen. W toalecie akurat nie wydarzyło się nic niezwykłego, a sama ona zajęła dobre dziesięć minut, tak więc Nathaniel dobrze postąpił, nie czekając aż cała się zwolni. Gryzak natomiast, w porównaniu do Trapincha, był już wybudzony i nawet nieco smutny, najpewniej faktem, jak mały przydział dostał. Ale w sumie lepsze to niż nic, prawda? W mniej więcej dwanaście minut, obydwoje byli już gotowi. Nath postanowił wyjść już teraz poza pokój, w kierunku rzeczonego trapu, który był jeszcze wystawiany. Co jak co, ale jak ten kapitan mówi kwadrans, to jest to kwadrans. Miał więc jeszcze całe trzy minuty dla siebie. W Jimmy'ego w tym czasie, Gryzak próbował wyjść poza kajutę, bezskutecznie próbował pokonać przeszkodę w postaci drzwi, które zamknęły się zaraz po opuszczeniu kajuty przez jego trenera. Trapinch zdążył sie obudzić i widząc jedzenie, zabrał się za konsumpcję.

Jak coś się nie podoba (nawet składnia, szyk zdań), to pisać, bo jest to mój pierwszy odpis dla dwóch graczy, więc wiem, że mogło nie wyjść idealnie. Ze wszelkimi uwagami zapraszam na pw.

[Hiro]

- Co, Gryzak, twój trener jak zawsze bardziej przejmuje się ubraniem, niż czymkolwiek innym? - zaśmiał się Jimmy i powoli ruszył w stronę trapu biorąc swój podróżny plecak i zabierając oba pokemony ze sobą. Gdy dotarł do towarzysza ludzie zaczęli już wychodzić na brzeg. Chłopak rozejrzał się po okolicy i powiedział do Goldiego:
Myślę, że nie ma co zwlekać. Rozejrzymy się odrobinę po mieście, zjemy porządne śniadanie, ustalimy plan działania i niezwłocznie ruszamy. Chyba, ze coś ciekawego się w tym czasie wydarzy...

[Adolphus]

- Wybaczcie moi mili, emocje mnie porwały - powiedział Nathaniel na widok swojego pupila prowadzonego przez Jimmy'ego.
Wziął głęboki wdech, po czym zaczął schodzić po trapie, pilnując tym razem swojego podopiecznego. Po zejściu ze statku obrócił się w jego kierunku, zdjął kapelusz i lekko się ukłonił w kierunku załogi i kapitana.
- No dobrze, etykietę mamy za sobą, czas zająć się naszymi planami. - odezwał się do ekipy Goldbaum, próbując zebrać rozszalałe myśli do kupy - Zanim gdziekolwiek ruszymy, potrzeba kierunku działania. Znajdźmy nocleg, zostawmy rzeczy, chodźmy zjeść porządne śniadanie, a następnie po informacje. Najlepiej będzie zrobić małe poszukiwania w bibliotece, jeśli jakaś takowa tu jest. Dzięki zdobytej wiedzy będzie można wyznaczyć trasę naszej podróży i powiedzieć sobie, co tak właściwie musimy zrobić.
Po przedstawieniu pomysłu na dzień, wraz z towarzyszami rozpoczął jego realizację, zaczynając od noclegu i śniadania.

[Maxwell]

[Hiro]

-Cholera, warto by się zatrzymać w tym hotelu- rozmarzył się Jimmy. Zdawał sobie sprawę, że nie będzie ich stać na pobyt w tak ładnym miejscu, i też nie widziało mu się przepłacać za lokalizację. Po chwili milczenia dodał:
-Ale może chociaż byśmy porządnie zjedli. Zatrzymamy się tu, jak już będziemy wypływać z tego miejsca... O ile będzie nas stać...
Rozejrzał się po mieście. Miał nadzieję, ze znajdą jakiś w miarę tani nocleg, bo obydwoje nie mieli pojęcia, ile będą trwać poszukiwania. A może by tak zaryzykować bitwę o konkretniejszą stawkę...
Na razie jednak postanowił, że będzie tylko obserwował, co się dzieje wokół.
-Decyzję, czy tu się posilimy zostawiam Tobie. Ale nie przedłużaj zbytnio, bo niedługo wytrzymam o pustym żołądku

// Sory, że zabrzmiało to jak rządzenie, chodziło o to , że Jimmy był świadom, w ile czasu się tam idzie i chciał niespiesznie tam dotrzeć mniej więcej w momencie wysiadania. Nawet nie zastanawiałem się, czy to jakoś wpłynie na grę, bo na razie wychodzimy tylko ze statku. Obiecuję, że się nie będę wcinał tam, gdzie nie trzeba .

[Adolphus]

- Fiu fiu, ładny hotel. - stwierdził Nathaniel, rozglądając się po porcie - Ale te pseudośredniowieczne blanki psują zamysł tego budynku, jak chce się bawić w eklektyzm, to trza umić. Prześpimy się tu następnym razem, jak ktoś pójdzie po rozum do głowy i urządzi remont, ale posilić się na pewno można. Ale ale, najpierw nocleg, nie wypada z walizami tam wparować.
Goldie, uznając że szkoda czasu na dokładne poszukiwania hotelu, zaczął pytać się przechodniów o jakiś budżetowy nocleg. Po otrzymaniu informacji skierował się wraz z kompanami w tamtym kierunku, aby zająć pokój. Po uporaniu się z problemem miejsca do spania, można było w końcu udać się na porządne śniadanie, a wręcz obiad. Z każdą minutą, spędzoną na zajmowaniu się noclegiem burczenie w brzuchu Nata stawało się coraz głośniejsze i regularniejsze.

[Maxwell]

[Adolphus]

Perspektywiczne myślenie nie pozwalało Goldbaumowi marnować pieniędzy na pierwszym przystanku, w czasie ich, zapewne długiej, podróży.
- Uważam, że warto zaryzykować i rozłożyć się w tym tanim hotelu, o którym wspomniała nam ta przemiła kobieta, co ty na to Jimmy? - zapytał się Nathaniel, chcąc poznać opinię przyjaciela - Na drogie apartamenty czas przyjdzie kiedy indziej. Z drugiej strony, nie chcę spać w ruderze, więc wydaje mi się, że to rozwiązanie będzie najlepsze.
Burczenie dochodzące z brzucha Nata stawało się coraz głośniejsze, Gryzak zapewne również musiał przeżywać katusze związane ze zjedzeniem małej porcji karmy na śniadanie.
- Śmiało, decydujemy się i zajmijmy wreszcie pokój. Chcę jeść! - mruknął poddenerwowany Goldie, chcąc pospieszyć Caldwella

[Hiro]

-No dobrze, już idźmy. Mnie też burczy w brzuchu.- odparł James zawiedziony tym, ze nie zjedzą w przyportowej restauracji. Plan brzmiał rozsądnie - nie chcieli bowiem marnować czasu na chodzenie w kółko po mieście w poszukiwaniu innego lokum. I patrząc na zachowanie Gryzaka, decyzja ta mogłaby się skończyć dla jego trenera uziemieniem na wózku inwalidzkim. Zaśmiał się lekko patrząc na tę wizję.

[Maxwell]

Tak więc ruszyli w stronę, którą wskazała im staruszka. Sam port był wyłożony asfaltem, a każda uliczka, która z niego wyprowadzała, wiodła najpewniej na rynek. Każda taka uliczka była wyłożona kostką i była pomiędzy dużymi kamienicami, niektóre były nowe, inne stare, czasami mignął jakiś sklepik,w tym parę restauracji. Sam hotel znajdował się tuż przy plaży. Posiadał maksymalnie cztery piętra, co można było łatwo zauważyć po oknach. Sama budowla była wykonana z drewnianych, ciemnych desek, drzwi natomiast były zrobione z grubego, nieco jaśniejszego drzewa. Dookoła znajdowało się dużo trawy, drzew, krzewów, ogółem- mały las, po obu stronach, tworząc z drogi swoistą aleję. Niedaleko można było dostrzec zejście na plażę, gdzie przebywało już parę osób. To i tak dużo, patrząc na wczesną porę. Na drzwiach znajdował się napis "Welcome". Sama nazwa hotelu, była umiejscowiona zaraz przy alei. Brzmiała ona "Wingull's Wing". Najwyraźniej, tutejsi właściciele hoteli lubowali się w nazwach, oznaczających części ciał pokemonów...

Zapomniałem wspomnieć, prawie całe to miasto nie jest kanoniczne. Znaczy, istnieje takie i tak dalej, ale na pewno tak nie wygląda, nie jest tak duże i nie ma hoteli. Jedyne lokacje, jakie można tu znaleźć z gry, to oczywiście P.C i market, muzeum okrętownictwa i pokazy (z czego sama arena będzie większa), no i jeszcze plaża pod miastem.

[Adolphus]

- Mmmm, swojsko... - mruknął pod nosem Nat, uśmiechając się na widok hotelu. Ile wspomnień z podobnych miejsc wracało, a jakie klimatyczne popijawy się zdarzały... - Moi mili państwo, zapraszam do środka!
Narzucając trochę szybsze tempo marszu, Goldbaum dziarsko wszedł do budynku, zdejmując na progu kapelusz. Pierwsze, czego zaczął poszukiwać wzrokiem w hallu, nie był jego ogólny wygląd, a tabliczka z cenami pokojów. Po znalezieniu jej, nieważne jakie ceny na niej się znajdowały, mruknął cicho z przekąsem:
- Aj waj, goje nigdy nie potrafią dobrze wycenić czegokolwiek... - i pokręcił z dezaprobatą głową.
Po daniu chwili na rozejrzenie się reszcie towarzyszy, skierował się ku recepcji, aby móc wykupić pokój dla siebie i przyjaciela.

---------
Czyli jest to niewielkie miasteczko portowe, a ten hotel to jeden z dwóch? Czyli mamy nie uznawać tego za niewiadomo jaką metropolię, yup?

[Hiro]

Gdy Jimmy zobaczył nazwę hotelu, rozejrzał się dookoła i poszukał w pamięci owego pokemona. Uznał, ze przy wykopaliskach może się przydać zwierzak zdolny do odganiania dzikich bywalców jaskiń i postanowił, że jeśli spostrzeże gdzieś dzikiego Wingulla, to spróbuje go złapać.
-A dziękuję, dziękuję - odpowiedział towarzyszowi, gdy dotarli już pod drzwi budynku.
Na kolejne słowa towarzysza odpowiedział jedynie lekkim śmiechem, bo co jak co, ale z Żydem o pieniądze się kłócić nie warto. Poszedł więc tylko za nim, po drodze patrząc, jak trzymają się pokemony, szczególnie Trapinch. Ubolewał trochę, ze nie wymyślił dla małego przyjaciela jeszcze jakiejś odpowiedniej ksywki, lecz miał nadzieję zmienić to w trakcie przygód. Postarał się ocenić, czy jest w dobrym stanie na krótki trening, który niewątpliwie się przyda przed wyprawą.


Co do wielkości miast, wiadomo, że w grach jest to bardzo uproszczone, na pewno ze względu na ograniczenia GameBoya, jak i fakt, że w grze nie są potrzebne domki dla osób, które nic wnoszącego do rozgrywki nie mówią. Gdzieś ci wszyscy trenerzy, których się spotykało na szlakach muszą mieszkać :V a oni są raczej jedynie częścią populacji.