Pokemon Crystal

[War Machine]

A no dużo... Całuję go w usta a potem wtulam się. - No dobra ale skoro nie ten teges to może ubierz gacie? - zaproponowałam mu po chwili i odsuwam się by mógł to spokojnie zrobić w takim razie, po czym znowu się w niego wtulam szczelnie i korzystam z jego bliskości, w sumie to uwielbiam jego zapach... - No jasne że to znajdziemy... Nie może się nam nie udać, prawda? - spytałam się cicho. I butem przymknęłam pewną szufladę... Muszę się tego pozbyć później.

[Kaoriann]

- No dobrze, dobrze - uśmiechnął się i załozył spodnie. Potem przytulił Cię do siebie z uśmiechem na pysku
- Nie, nie może nam się nie udać. Czy cokolwiek nam się kiedykolwiek nie udało? - zapytał wesoło całując Cię prosto w czoło - Mamy przyjaciół... Wiesz, to nawet fajne mieć kogoś, na kim można polegać - dodał, patrząc Ci prosto w oczy. W sumie przed Tobą chyba nie miał ich zbyt wielu... Za to miałwielu wrogów. Akirę i inne demony, Wiedzącego z podziemi, smoki... Tak, sporo tego było.

[War Machine]

To racja... A teraz przynajmniej część jest przyjaciółmi... Bardziej moimi ale mniejsza z tym. Potem idziemy w takim razie pomóc nieco moim rodzicom i chyba za jakiś czas trzeba ruszać w poszukiwania, albo tu poczekamy na Darkrai licząc że zjawi się zwabiony naszymi koszmarami i pozbędziemy się chociaż jednego kłopotu... Kto wie... Wymiziałam po brzuchu Absol przy okazji, tak na odprężenie w sumie.

[Kaoriann]

Candy rozwaliła się na podłodze piszcząc z zachwytem. Tresh zerka na Ciebie
- To... co robimy? Czekamy czy idziemy szukać? - zapytał schodząc też na dół po jeszcze jedno ciasteczko... Albo dwa z tego co widzisz. Twoi rodzice siedzą już w domu, zaczęło robić się chłodno, mimo tej pory roku. Tym bardziej, że słońce zaszło za chmurami. Wygląda na to, że będzie padać. A biorąc pod uwagę, że macie tylko jednego wierzchowca, którym jest zmęczony Entei... Cóż... Sama musisz podjąć decyzję

[War Machine]

- Dajmy może odpocząć Entei najpierw, poza tym nie ruszymy w brzydką pogodę - powiedziałam do niego i ciągnę go do moich rodziców w takim razie, po czym jak usiądzie to pakuję mu się na kolana zadowolona i siedzę tak wygodna, odprężając się choć trochę po dzisiejszych wydarzeniach. W sumie to chyba nie mówiłam jeszcze rodzicom o tym że jestem reinkarnacją i w ogóle moi rodzice z tamtego życia są gdzieś tam uwięzieni...