Pokemon Crystal

[Conan]

Hm... teoretycznie termin "Szef" mógł odnosić się również do postaci o płci żeńskiej, dlatego dziewczyna nie była zbytnio zaskoczona przez tamtą uwagę.
-W takim razie musi być niezwykle inteligenta, skoro wszyscy słuchają się jej z własnej woli. - Rzuciła jeszcze taką uwagą, zanim wkroczyła do.... sali tronowej. Choć bardziej sprawiało to wrażenie czegoś w stylu kościoła, niż pałacu. W sumie każdy ozdabia sobie jak lubi. Zaraz jednak z architektury uwaga Verte przerzuciła się na majestatyczne stworzenie, które znajdowało się pośrodku tego wszystkiego. Było to wielkie i piękne, psopodobne monstrum. To... król? Tą atmosferę powagi zepsuł jednak Culumon, który zaraz zaczął raportować jakże doprawdy genialnie wykonaną misję, ze swoim zwyczajnym entuzjazmem. Szczerze, rozbawiło to dziewczynę, która mimowolnie się uśmiechnęła. Jak można było się przekonać, ten wielki pies nie wyglądał na zbytnio zainteresowanego tym wszystkim. Pobudzona przez białego stworka dziewczyna w końcu odezwała się, kłaniając się lekko (Łał, dziwne przyzwyczajenia)
-Verte Lermont, wasza królewska wysokość. - No.... z tym sarkazmem to mogła już sobie darować, doprawdy....

[Galliusz]

Potężne stworzenie podniosło swoje imponujące ciało i gdy patrzyło na ciebie z góry, czułaś się wręcz onieśmielona jego majestatem. Jednakże tylko odkłoniło się tobie z wielką godnością, po czym otworzyło paszczę.
- A zatem witaj w Podniebnej Cytadeli, Verte Lermont – wydobył się z niego głos. Był to głos raczej kobiecy i to przywodzący na myśl miłą, starszą panią. Albo Culumon jest kiepski w rozpoznawanie płci, albo dla tych istot nie mona większego znaczenia. – Ja jestem Holydramon i nie musisz się do mnie zwracać „wasza wysokość”. Jestem zaledwie opiekunką tego świętego sanktuarium i nie noszę żadnych królewskich tytułów. Me serce rośnie widząc, że stare przepowiednie się ziszczają i ludzie ponownie zjawiają się w tym świecie…
- No nie? – pisnął wesoło Culumon. – Teraz wszystko będzie mogło ulec zmianie! – zawołał, podskakując.
Holydramon obdarzyła go krytycznym spojrzeniem i stworek się uspokoił, robiąc onieśmieloną minę.
- Dziecko – smoczyca zwróciła się ponownie do ciebie. – Czy wiesz gdzie jesteś? Czy wiesz w jaki sposób i w jakim celu się tutaj znalazłaś? – zadała ci na raz 3 ważne pytanie.

[Conan]

Istota była przepiękna, gdy wstała aż trudno było się odezwać. Dziewczyna tylko wysłuchała całego przemówienia w spokoju. W końcu udało jej się wydusić z siebie parę słów.
-Jak w takim razie powinnam się do pani zwracać? - Zapytała ostrożnie, jakby nie chcąc urazić istoty.
Znowu słysząc o przepowiedni, tym razem od samego "władcy" doszło do niej jak poważna może być. Ale... jakie niby Verte miała mieć zadnie? Jaką rolę może odegrać w tym wszystkim? Nie była ani mądrzejsza, ani silniejsza od zebranych tu stworów. W sumie to nie była ani trochę "specjalna". To wszystko wydawało się zbyt piękne, aby było prawdziwe. Miała wrażenie, że przypisywali jej jakąś dużą rolę.
Dlatego właśnie na następne pytania, zadane przez szefową, niewiele mogła odpowiedzieć.
-Cóż... nie za bardzo.... - Rzekła zgodnie z prawdą. -P]Wiem, że przybyłam do innego świata, zwanego... - Tutaj musiała zastanowić się przez chwilę - Cyfrowym światem, prawda? Pełnego cudów technologii, których dotąd nie widziałam, a zamieszkany jest przez najróżniejsze stworzenia, nieprzypominające ludzi, zwane Digimonami. Tyle zdążyłam wywnioskować. - To wszystko co zarejestrowała z tekstów, które tak szybko wypowiadał wcześniej Culumon. -No, i jest jakaś przepowiednia. - Dodała jeszcze.

[Galliusz]

- Holydramon w zupełności wystarczy – odpowiedziałą ci na twoje pytanie odnośnie jak do niej mówić.
Uśmiechnęła się, dowiadując, że mimo tak krótkiej obecności w tym świecie, czegoś zdołałaś się dowiedzieć.
- Zgadza się drogie dziecko – skinęła głową. – Znajdujemy się w Cyfrowym Świecie, w świecie digimonów, w świecie, które nie istniałby bez twojego. Jednak przejścia między światami nie pojawiają się przypadkowo. Otwierają się tylko co pewien czas, gdy Cyfrowy Świat staje na krawędzi kryzysu. Wtedy to pojawia się przepowiednia wieszcząca przybycie ludzi, którzy dzięki swej unikalnej mocy będą w stanie wszystko zmienić, sprawić, że nadejdzie nowa era dla tego miejsca. Wierzę, że jesteś jednym z ludzi obiecanych przez przepowiednię i wierzę, że jesteś tu po to, aby dokonać wspomnianych przeze mnie zmian. I wiem, jak można sprawdzić czy mam rację – rzekła, po czym zwróciła się do swojego sługi. – Culumonie, przynieś szkatułę – poleciła mu.
Stworek podrapał się po poliku z niezdecydowaną miną.
- Tą szkatułę, szefie? – zapytał.
Holydramon westchnęła.
- Tak, tę – potwierdziła nieco zniecierpliwonym tonem.
- Się robi szefie! – zawołał za to Culumon i pobiegł w głąb pałacu.
Zostałaś sam na sam ze smokiem.
- Na pewno masz wiele pytań, a minie chwila nim Culumon powróci. Jeśli chcesz to zadaj je, a ja w miarę swych możliwości postaram się odpowiedzieć – oświadczyła.

[Biały Królik]

Widać bestyjka nie pragnęła żadnych, wywyższających tytułów. Wciąż, "pani" było krócej. Dziewczyna miała wrażenie, że wszystkie nazwy tych stworków były podobne. No cóż, jakoś się przyzwyczai, a przynajmniej będzie musiała. Nie wyglądało na to, żeby mogła wrócić w najbliżyszym czasie.
Wysłuchała wypowiedzi Holydramona w skupieniu. Czyli jednak, coś ma się wydarzyć, a dziewczyna była tutaj, aby prawdopodobnie odegrać jakąś rolę. Ale czy taka osoba jak ona dałaby radę cokolwiek zrobić? Miała wrażenie, że każde, istniejące tu stworzonko, było w jakimś stopniu silniejsze od niej... No cóż, najpierw musiała dowiedzieć się troszkę więcej. Widać było jednak, że nie będzie musiała czekać długo na odpowiedzi.
Ciekawe o jaką szkatułkę chodziło? Verte wodziła chwilkę wzrokiem za Culumonem, aby ponownie powrócić do szefowej. To był moment, w którym mogła zadać jakiekolwiek pytanie tylko zapragnęła.... No tak.... mogłaby wykorzystać tą okazję, aby dowiedzieć się jakiejś drobnostki, ale miała wrażenie, że dużo będzie mogła wywieść z samego obserwowaniu tutejszych stworków. Powinna wykorzystać rozległą wiedzę Holydramona.
-Ano... powinnam robić coś konkretnego...? - Chciała być pewna, na co powinna się przygotować, a szefowa wydawała się wiedzieć dość sporo w tym temacie.

[Galliusz]

Tak więc zadałaś swoje pytanie, a Holydramon kiwnął z aprobatą głową, bo to było mądre pytanie. Odezwał się:
- Legendy krążące wokół zwykłych digimonów mówią, że ludzie przybywający do Cyfrowego Świata mogą zmienić jego oblicze, Culumon zapewne ci to wspomniał. Ja jednak widziałam wasze możliwości i wiem, że to prawda. Verte od twoich czynów będzie zależeć los tego świata, tak jak zależał od tych ludzi, którzy dawno temu tu przybyli przed tobą. Czekałam na ten dzień i wysłałam naszego małego, rozgadanego znajomego by cię sprowadził, bo mam nadzieję wskazać ci właściwy kierunek, który wyprowadzi nasz świat z kryzysu, w którym się pogłębia. Jednak nie jestem jak oni i nie zmuszę cię do niczego. Zrobisz jak zechcesz, ale nim powiem ci coś więcej, a ty podejmiesz decyzję, musisz otrzymać coś, co należy się każdemu człowiekowi przybywającemu do naszego świata. Culumonie? – Holydramon obejrzał się na człapiącego do was stworka.
- Już idę szefie! – wysapał w odpowiedzi.
Culumon dźwigał ze sobą okutą metalem, białą szkatułkę. Gdy podszedł, Holydramon dotknięciem pazura otworzył wieko. W wyścielonym atłasie wnętrzu znajdowało się to:

Urządzenie przypominające z wyglądu tanią, chińską podróbkę tamagotchi.
- To Digivice, święte urządzenie. Weź je proszę do ręki, Verte – oznajmiła zachęcającym tonem.

[Conan]

-Hmm... - mruknęła dziewczyna, przysłuchując się słowom jej wysokości. To robiło się... poważne.... czy ludzie doprawdy mają tak wielką moc w tym świecie? Ciekawe do czego dokładnie są zdolni. Cóż, nawet pomimo zrozumienia przekazu, Verte uśmiechnęła się pod nosem. Jej czyny mogą mieć wpływ na losy świata. Ciekawe. Nie ważne co usłyszy więcej, bohaterka była praktycznie pewna, że spróbuje stawić czoło wszelkim przeciwnością, które staną jej na drodze i dojść do narzuconego celu... czyli podejmie się zadania. Jak to więc zwykła, chciała, bez większego zastanowienia, zgodzić się na propozycje i już zabierała się, by coś powiedzieć, jednakże zamilkła, gdy zobaczyła ciekawą, metalową szkatułkę. Miało tam się znajdować coś ważnego... Zaraz okazało się, że było to małe, podobne do konsoli urządzenie elektryczne. Zastawiała się, w jaki sposób miałoby to jej pomóc... choć elektronika była tutaj na niezwykle wysokim poziomie, niewykluczone, że to niewinnie wyglądające urządzenie skrywało w sobie jakieś, tajemnicze właściwości. W końcu nazwali tą konsolkę "świętym urządzeniem", na pewno nie nadali by takiej nazwy pierwszemu, lepszemu kawałkowi procesora.
-Dz-dziękuję... - Dziewczyna powoli podniosła białą konsolę do gier. -....więc... do czego to służy? - I jak dziecko, które właśnie dostało nową zabawkę, próbowała wcisnąć któryś z guzików, ab sprawdzić co się stanie.

[Galliusz]

Holydramon z ciekawością obserwowała, jak bierzesz do ręki urządzenie. To, wcześniej nieaktywne, ożyło ledwie go dotknęłaś. Chociaż jedyną tego oznaką był świecący ekran.
- Jedną z jego funkcji zaraz poznasz – odparła tajemniczo cyfrowa smoczyca na twoje pytanie.
No i nacisnęłaś ten guzik. Wtedy to dopiero się porobiło. Najpierw na ekranie wyświetlały się kolejno napisy:

Cytat:

Skanowanie nowego właściciela... w toku Skanowanie… zakończone Wybór nowego właściciela… zaakceptowany Parowanie digiduszy do właściciela… w toku Parowanie… zakończone Test zgodności… w toku

Wtedy poczułaś jak ciepło rozchodzi się od dłoni trzymającej Digivice po całym twoim ciele. To nagle zaczęło świecić. Ogarnęły cię niesamowicie dziwne wrażenia i dosłownie czułaś jak tworzące cię dane przestawiają się i są nadpisywane. W końcu twój kształt zaczął się zmieniać, a dodatkowo kurczyłaś się i robiłaś się bardziej krępa. Cały proces nie był bolesny, ale do przyjemnych też nie należał. W końcu światło zniknęło. Urządzenie wyświetliło kolejne napisy.

Cytat:

Test… zakończony Zgodność… potwierdzona KONIEC PROGRAMU

Ty wyglądałaś teraz tak:

Czułaś się osobliwie w tym nowym ciele, które czekało na zbadanie jego możliwości. Tymczasem Holydramon patrzyła na ciebie z zadowoleniem, a Culumon tak się zdumiał, że aż rozdziawił paszczękę na całą szerokość.

[Conan]

Dziewczyna nacisnęła jeden z przycisków, jak tylko udało jej się dostać w rączki małe urządzenie. I to chyba... nie był jej najmądrzejszy pomysł. Bohaterka zdołała uruchomić jakiś, dziwny proces i nie miała bladego pojęcia, jaki będzie jego wynik. Nie chciała jednak puścić maszyny, mimo iż troszkę się martwiła, to ciekawość byłą silniejsza. Z resztą, nie sadziła, aby królowa dała jej coś niebezpiecznego.... chyba...
Miała przez chwilę wrażenie, jakby przechodziła swojego rodzaju transformację, zamknęła oczy, jakby bała się, że zaraz dojrzy coś dziwnego. Nie było to przyjemne uczucie, dlatego właśnie mocniej ścisnęła urządzenie, które miała w ręce. Gdy wszystko się skończyło, Verte nie była do końca pewna co właściwie się stało. Otworzyła swoje oczka. Znaczna zmiana wysokości jej pola widzenia nie uderzyła jej aż tak bardzo, jak moment, gdy zobaczyła swoje ręce... teraz łapki. Prawie odskoczyła do tyłu zaskoczona, ale inne zasady poruszania się w tym ciele sprawiły, że wywróciła się.
-C-co się stało? - Zapytała pospiesznie, nie do końca rozumiejąc sytuację. Nie mogła za bardzo siebie zobaczyć w całej okazałości, jednakże podejrzewała, że teraz przypominała wyglądem któregoś z tych stworków. -N-niesamowite. - Dodała po chwili z podziwem. Technologia była naprawdę zaskakująca.

[Galliusz]

Nie ulegało wątpliwości, że poruszanie się w tym dziwnym ciele, było inne niż w ludzkim. Inny wzrost, inny kształt, inny środek ciężkości i jeszcze ten ogon oraz skrzydełka na plecach. W ogóle, wydawałaś się teraz całkiem elastyczna. Więc i nie dziwota, że się wywróciłaś. W normalnych warunkach pewnie wywołałoby to radość otoczenia i… Holydramon uśmiechnęła się tylko ze zrozumieniem, ale Culumon to pokładał się ze śmiechu. Smoczyca pospieszyła z wyjaśnieniami.
- To faktycznie niesamowite – zgodziła się z tobą. – To święte urządzenie, Digivice, to narzędzie, które tylko wy ludzie możecie wykorzystywać. Pozwala ludzkiej istocie połączyć się z digiduszą, co skutkuje przyjęciu przez człowieka postaci oraz mocy digimona, do którego należała dusza. Digivice daje zatem człowiekowi potężną moc niedostępną dla zwykłych cyfrowych stworzeń. Teraz Cyfrowy Świat nie będzie dla ciebie takim zagrożeniem, Verte, a twoje czyny mogą wpłynąć na nasz los – obwieściła poważnym tonem.
- Szefie, ale ona musi się najpierw nauczyć jak w ogóle być Gumdramonem – zauważył Culumon, podchodząc do ciebie, by pomóc ci wstać. – Jak się w ogóle czujesz jak Digimon, Verte? – zaszczebiotał.