Pokemon Crystal

[Księciu]

Na początku było oszołomienie i dezorientacja. Rozglądam się ostrożnie po otoczeniu, nie do końca orientując się gdzie jestem do momentu, w którym wspomnienia z tak jakby przed chwili docierają do mnie i wypełniają mój umysł. Pięknie pachnąca kolacja, rozmowa z Loganem... ostrzeżenie Thaddeusa, kobieta w czerni, ucieczka i pochwycenie. Co się stało z Loganem? Kto mnie złapał? Ugh.. za dużo niewiadomych. Siadam na łóżku poniekąd ignorując głos dochodzący z zewnątrz i puszczoną przez niego piosenkę.
Jesteś tu? - Pytam siebie w myślach pierwszy raz mając nadzieje, że usłyszę głos w swojej głowie. Bez względu na odpowiedź powoli podnoszę się z łóżka, oceniając swoje siły. Czy coś mi zrobili? Rozglądam się po ciele w poszukiwaniu ran, śladów; sprawdzam czy wszystkie mięśnie - o ile jeszcze istnieją - działają w dłoniach i rękach. Nie mogę opanować ataku paniki, która rosła we mnie od momentu przebudzenia. Bywam twardy, jednak nie w takich sytuacjach.
- Gdzie.. gdzie ja jestem? Kim jesteś? GDZIE JEST LOGAN?! Tak łatwo łóżek nie łamię, paskudo! - Krzyczę z pełnym niezadowoleniem, mrużąc przy tym oczy od ostrego światła odbijającego się od bieli ścian. Rozglądam się za drzwiami i oknami.

[Mhrok]

Spytałeś siebie, a tak właściwie Thaddeusa, czy dalej w tobie jest, jednak nie otrzymałeś żadnej odpowiedzi. W pewnym sensie czułeś się nieco lżejszy, jednak nie miało to związku z twoją ucieczką i ewentualnym spaleniem tłuszczu.
- Wybacz mi, ale nie mogę udzielić ci takich informacji. - odpowiedziała ci robotyczna kobieta. - Po części dlatego, że uważam ciebie za zbyt mało inteligentną osobę, ażebyś to pojął. Do tego dostałam takie wytyczne. Na razie musisz czekać.
Cóż... ta kobieta czy tam inny robot wydawała się być osobą dosyć oschłą i bezpośrednią, prawie jak żeńska wersja Thaddeusa. Na pewno się polubicie.

[Księciu]

Siadam znów na łóżku i czekam, zupełnie ignorując - tak, jak to było w przypadku Thaddeusa - docinki i głupie odzywki. Zdaję sobie sprawę, że nie mam swoich Pokemonów i wpadam w pewną panikę. Trick, Mordka i Cudny... gdzie oni teraz są? Nie pytam, odpowiedzi nie dostanę więc szkoda tracić głosu.
Swoją uwagę zwracam na meble, których zawartość przeglądam. Lampki nie świecę, jest tutaj dostatecznie jasno. Rzucam okiem na zegar na ścianie, coby dowiedzieć się która jest rzekomo godzina.

[Mhrok]

Zegar wskazał ci godzinę 14, jednak nie znałeś daty dniowej. Mógł być to ten sam dzień, w którym uciekałeś przed dziwną dziewczyną, jak i kolejny. Nagle poczułeś kłujący ból z tyłu, u nasady głowy. Zbliżyłeś tam dłoń i wyczułeś pod nią jakieś zgrubienie. Musiał być to guz po uderzeniu.
- Wychodzi na to, że uda ci się dostać odpowiedzi szybciej niż można było się spodziewać. - ponownie usłyszałeś mechaniczny głos. - Pytałeś się również o moje imię. Nie mam takiego, jednak możesz mi mówić... Glados. - powiedziała po chwilowej przerwie. - Przeszukawszy sieć znalazłam to imię. Bardzo podoba mi się charakter osoby o tym imieniu. Czuję, że idealnie do mnie pasuje.
Kiedy Glados zakończyła rozwodzić się nad sobą, otworzyły się drzwi. Wyszedłeś za nie i znalazłeś się na korytarzu. Ruszyłeś nim, aż dotarłeś do kolejnego pokoju, tym razem o wiele większego. Znajdował się w niej stół, na którym leżała para czarnych strój w pomarańczowe paski oraz osiem PokeBalli. Po chwili otworzyły się kolejne drzwi i weszła nimi dziewczyna o blond włosach i niebieskich oczach. Ubrana ona była w identyczną do twojej białą pidżamę.
- Skoro jesteście już razem. - Glados ponownie się do was odezwała. - Pozwólcie, że was sobie przedstawię. Harley Kaplan, Lily Morris. Glados, Lily. Harley, Glados. Skoro już się zapoznaliśmy, pora przekazać wam, że... mam dla was prezenty! - usłyszeliście dźwięk urodzinowej piszczałki. - Przebierzcie się w przygotowane dla was ubrania, po czym wybierzcie po cztery kule. Tylko niech nie poleje się krew, jak z poprzednimi eksperymentami.]
Kątem oka spojrzałeś na Lily. Dziewczyna wyglądała na tak samo zdezorientowaną co ty. Zgodnie z instrukcjami Glados, sięgnęła po jeden ze strojów i przeszła za parawan, żeby się w niego przebrać.

~ wygląd Lily

[Księciu]

Zaczyna być coraz dziwniej, jednak nie mówię niczego głośno - po prostu mam zamiar wykonywać poleceni, by dowiedzieć się o co tutaj chodzi.

Jeżeli jest jeden parawan, za którym obecnie stoi Lily, czekam aż wyjdzie bym mógł się przebrać.
Jeżeli są dwa parawany przebieram się za tym drugim, by dziewczyna nie była przede mną skrępowana.

Macam się po bolącym guzie i do głowy wpada mi myśl, że to nie jest tylko rana po upadku. Jesteśmy w laboratorium i bardzo prawdopodobne, że mam wszczepione jakieś cudo, które ma wymusić na mnie subordynację. Wzdycham ciężko wychodząc zza parawanu, kierując się tym samym do stolika z kulami.

Jeżeli Lily wybrała wcześniej jakieś kule, biorę te które zostały.
Jeżeli Lily nie wybrała kul, oddaje jej pierwszeństwo w wyborze i czekam na moment kiedy będę mógł wziąć pozostałe.

Przyglądam się dziewczynie, mając wrażenie jakbym już skądś ją znal, a jednocześnie jest mi całkowicie obca.
- Jak się tu... znalazłaś? - Wymamrotałem, patrząc jej głęboko w oczy. Próbuje nawiązać z nią jakiś kontakt, by nie czuła że jestem wrogiem. Jesteśmy sojusznikami i musimy znaleźć sposób, by wyrwać się z tej dziury.

[Mhrok]

Znalazły się dwa parawany, zatem mogłeś pójść przebrać się bez czekania na blondynkę. Będąc już w nowym uniformie, zacząłeś macać się po szyi, żeby "przyjrzeć się" dokładniej swojemu guzowi. Czyżby możliwym było, że zostało tam wszczepione jakieś małe urządzonko, dzięki którego będziecie musieli byś posłuszni jakiejś nieznanej sile wyższej.
- Bardzo chętnie pokąsałabym was prądem, żebyście szybciej się ogarnęli. - ponownie usłyszałeś mechaniczny głos Glados. - Niestety dostałam wytyczne, żeby was nie zabijać. Chociaż nie wspominali nic o żadnym ciężkim uszczerbku na zdrowiu.
Gdy wyszedłeś zza parawanu, dziewczyna wybrała już cztery kule. Ba, wypuściła z nich nawet pokemony.

- Ja... Ja tak właściwie to niezbyt pamiętam. - odpowiedziała w pierwszej chwili Lily. - Byłam w Rustboro i szukałam jakiegoś hotelu. Na chwilę przystanęłam, bo wypadło mi coś z torby i... To tyle. Potem obudziłam się tutaj.
Zatem jej pojawienie się tutaj przebiegło w tak samo dziwny sposób, co twój. Jednak o wiele dziwniejsze było, że Lily została tutaj ściągnięta aż z Hoenn, które znajdowało się kawałek drogi od Johto. Chociaż nikt nie gwarantował wam, że znajdujecie się w którymś z tych dwóch regionów. Z braku innego wyjścia sam podszedłeś do stoliku, wziąłeś pozostałą czwórkę kul i wypuściłeś znajdujące się w nich pokemony.

- Pokemony te będą wam pomagały podczas przedzierania się przez przygotowane przez nasze laboratorium puła-... pokoi testowych. Tak, są to pokoje testowe. - poprawienie się przez Glados nie wyglądało nawet dziwnie, gdyż oboje zaczynaliście się przyzwyczajać do tego, że zdaje się ona za wami niezbyt przepadać. - Jak uda wam się je wszystkie przejść dosyć szybko, to dostaniecie ciasto. Pyszne, tuczące, czekoladowe ciasto. Zatem teraz zapraszam was do "zabawy". - po tych słowach otworzyły się przed wami kolejne, trzecie w pomieszczeniu drzwi. One już jednak nie prowadziły do długiego i białego korytarza...

[Księciu]

Po wypuszczeniu Pokemonów przyglądam się mojej czwórce i kucam przy nich.
- Cześć, jestem Harley i bardzo żałuję że musimy poznawać się w takich okolicznościach. Myślę, że cała nasza piątka chce opuścić to miejsce więc proszę was - współpracujcie ze mną, a postaram się zwrócić wam wolność. - Uśmiecham się do stworzeń, wyciągając ostrożnie rękę na znak jedności - tak jak to się robi w jeden za wszystkich, wszyscy za jednego. Analizując towarzystwo z jakim mam do czynienia mam pływaka, lotnika, biegacza i elektrycznego ducha. Zawsze mogło być gorzej.
Jeżeli ta robotyczna istota może nas zdalnie razić prądem to na pewno mamy wszczepione jakieś czujniki pod skórą. Cudownie, tak właśnie wyobrażałem sobie romantyczny wypad do Goldenrod z Loganem. Na myśl o cieście normalnie zrobiło by mi się mokro, ale teraz - prawdopodobnie przez to miejsce - zrobiło mi się niedobrze.
- Możemy zacząć testy? - Mówię do istoty, mając ochotę jak najszybciej opuścić to miejsce.
- Musimy sobie pomagać Lily. Czuje, że te przejęzyczone pułapki mogą nam zrobić krzywdę. - Dodaję do partnerki, zbliżając się doń. Wesołych igrzysk śmierci - niech los mi sprzyja.

[Mhrok]

Ptak praktycznie od razu wzleciał ci na głowę niczym na własne gniazdo. Stwór, który był połączeniem dziobaka z liściem, poczłapał bliżej ciebie, po czym się uśmiechnął. Wielki kotopodobny stwór jedynie na ciebie spojrzał, po czym kiwnął głową. Zaś duszek z pomarańczowym wnętrzem... Najpierw się uśmiechnął, a następnie zbliżył się do ciebie, żeby ciebie przytulić. Przypadkowo, bądź też nie, poraził on ciebie prądem. Jednak po jego zachowaniu, gdyż zaczął on się wtedy śmiać, najwyraźniej stałeś się ofiarą dosyć drastycznego kawału. W tym czasie Lily również zapoznawała się ze swoimi nowymi podopiecznymi. Jednak one zdawały się być nieco bardziej łagodne i ułożone niż te, które dostałeś ty. Jak mieć pecha, to przez cały czas!
- Masz rację Harley. Coś tutaj dla mnie śmierdzi. - powiedziała do ciebie, schowaszy otrzymane pokemony do kul, co zresztą również uczyniłeś.
- Starałam się go umyć po przedostaniu tutaj, jednak najwyraźniej zbytnio to nie pomogło. - od razu odezwała się Glados, oczywiście przy okazji ciebie ośmieszając przy nowej towarzyszce. - Jednak do spraw higieny przejdziemy potem. Czas na pierwszy test!
Zostaliście poprowadzeni do kolejnej sali, w tej znajdowała się biała tablica z napisanym na nim zadaniem, które musieliście rozwiązać.

Cytat:

Posiadasz dwa kanistry na wodę, o pojemności odpowiednio 3 i 5 litrów. Do wiadra o nieznanej pojemności musisz wlać dokładnie 4 litry wody. Jak to zrobić, posiadając tylko te dwa pojemniki?

[Księciu]

- Ha. - Odpowiedziałem sylabą do Glados nie będąc zbytnio pod wrażeniem jej żartowi. Wzruszyłem ramionami, porozumiewawczo spoglądając na Lily.
- To nie jest moja dziedzina. - Odezwałem się niemal od razu rzucając jeno okiem na treść zadania. Matematyka nigdy nie była moją koleżanką - znaliśmy się ze szkoły, ale nasza relacja opierała się głównie na gnębieniu. - Cóż, zastanówmy się. Jeżeli dodamy pojemności kanistrów i podzielimy je na pół to będziemy mieć wymaganą liczbę litrów, która jest odpowiedzią do tego zadania. Najlepiej byłoby, gdyby do trzy litrowego kanistra zacząć przelewać wodę z pięciolitrowego kanistra. Gdy trzylitrowy kanister zostanie wypełniony, w pięciolitrowym pojemniku zostaną dwa lity, które należy przelać do wiadra - wtedy powtarzamy czynność i mamy we wiadrze cztery litry wody. Powinno zadziałać. - Mówię bez większego przekonania, spoglądając na dziewczynę pytającym wzrokiem, szukając słuszności w tym co powiedziałem.

[Mhrok]

- Och, wygląda na to, że było to dla was za łatwe zadanie. - odpowiedziała Glados, kiedy to udzieliłeś jej bardzo obszernej odpowiedzi na zadanie z kanistrami. - Muszę sobie zanotować. "Łatwe zadania matematyczne nie sprawiają trudności.". Idealnie! Czas na kolejne zadanie.
Zostaliście przeprowadzeni przez maszynę do kolejnego pomieszczenia, równie nieskazitelnie białego co poprzedni, poza jednym elementem - podłożem oraz wielkością pokoju. Gabarytami przypomniał on sporych rozmiarów salę gimnastyczną, zaś na podłodze wyrysowane były linie niczym na arenie walk.
- Kolejnym testem jest umiejętność walki z nowopoznanymi pokemonami. - Glados przedstawiła wam kolejną "misję" - Jednak nie martwcie się, nie jesteście tak bardzo skazani na bezmyślne taktyki. We wspaniałomyślności moich pracodawców mogę przekazać wam po jedynym PokeDexie. - w ścianach otworzyły się sekretne schowki, w których na podwyższeniach stały nowiutkie, czerwone urządzonka. - Chyba nie muszę wam tłumaczyć, jak one działają, mam rację?

[Księciu]

Biorę urządzenie do rąk i odpalam je, lecz zanim zeskanuję Pokemony, sprawdzam dane odnośnie właściciela urządzenia oraz próbuję się połączyć z GPSem, coby wyświetlić swoje położenie na mapie. Zdaję sobie sprawę oczywiście z tego, że prawdopodobnie wszystkie dane zostały skasowane tak, by nie rozpoznać prawdopodobnie byłego właściciela ów Dexa oraz zasięg satelitarny w tym laboratorium jest zamaskowany, by nie rozpoznać swojej lokalizacji, ale próbować zawsze można.
Oczywiście nie daje po sobie poznać, że coś knuję - przecież ja tylko oglądam urządzenie w rękach i próbuję je rozpracować. Niezależnie od udanej próby skanuję po kolei czterech moich towarzyszy.
- Na czym dokładnie polega zadanie? - Pytam, nie rozumiejąc zbytnio jego treści, gdyż jest ona dwuznaczna. Oczywiście przygotowuje się mentalnie na jakieś suche jak wiór docinki, jednak niewiele sobie z nich robię. Czekam na odpowiedź, a gdy ta nadejdzie, próbuję wykonać zadanie.

[Black Lotus]

Wszedłeś w opcję danych o właścicielu i wszędzie znajdował się taki sam ciąg nic nie znaczących cyfr i liter: "6EQUJ5". Po odpaleniu GPSa urządzenie nie odnajdywało żadnego sygnału, tak samo jako po próbie odpalenia internetu. Byliście zupełnie odcięci. Nie zostało ci zatem nic innego, jak zeskanować czwórkę twoich nowych towarzyszy.

Wingull "Sommer" Poziom: 5 [00%] Typ: Ewolucja: Wingull (25lv) -> Pelliper Ataki: Growl, Water Gun Umiejętność: Rain Dish

Charakter i Historia: Wingull większość swojego życia spędził na hoennskich plażach, korzystając z tamtejszego śródziemnomorskiego klimatu. W nieznanych okolicznościach został on złapany, a następnie przetransportowany do laboratorium, gdzie trafił do rąk Harleya razem z trójką innych pokemonów. Wingull jest bardzo przyjaznym pokemonem lubującym się we wszelkich kontaktach z ludźmi. Można wręcz powiedzieć, że czasami zachowuje się jak typowy kot, bo uwielbia wręcz przesiadywać na kolanach ludzi i być przez nich głaskanymi. Jeśli chodzi o walki, to idą mu niezbyt dobrze, gdyż Wingull jest nieco ciapowaty.

Rotom "Spark" Poziom: 23 [00%] Typ: Ewolucja: Rotom Ataki: Discharge, Charge, Trick, Astonish, Thunder Wave, Thunder Shock, Confuse Ray, Uproar, Double Team, Shock Wave. Umiejętność: Levitate

Charakter i Historia: Rotom wychowywał się w laboratorium naukowym w regionie Sinnoh. Jego "wytworzenie" miało być sposobem na W nieznanych okolicznościach został on złapany, a następnie przetransportowany do laboratorium, gdzie trafił do rąk Harleya razem z trójką innych pokemonów. Zachowuje się on bardzo przyjaźnie względem zarówno ludzi jak i pokemonów, jednak czasami dosyć dziwnie okazuje swoje uczucia. W jaki sposób? Uważa on pieszczenie innych prądem za coś normalnego i nieszkodliwego. W końcu dla niego wyładowania elektryczne są czymś przyjemnym, to dla innych też muszą, prawda?

Luxray "Thor" Poziom: 29 [0%] Typ: Ewolucja: Shinx (15lv) -> Luxio (30lv) -> Luxray Ataki: Thunder Fang(EM), Ice Fang(EM), Fire Fang(EM), Thunderbolt(TM), Charge Beam(TM), Wild Charge(TM), Electric Terrain, Tackle, Leer, Charge, Baby-Doll Eyes Spark, Bite, Roar, Swagger Umiejętność: Intimidate

Charakter i Historia: Rysiowaty kot przypominający lwa, który poważnym i stanowczym wzrokiem potrafi obezwładnić swojego oponenta. Za młodu był żądny chwały, blasku i poklasku, jednak był przy tym strachliwy i rozpraszało go otoczenie w którym się znajdował. Teraz, gdy osiągnął ostatnie stadium ewolucyjne Thor stał się liderem biorącym odpowiedzialność za swoje czyny. Opuścił go głupi strach i napełniła duma i pewność siebie, którą wręcz promieniuje. To prawdziwe Lwie Serce poświęci wiele dla swojego trenera z którym stara się nawiązać nić porozumienia, by żadne przeciwieństwo losu nie mogło pokrzyżować ich planów. Luxray jest niezwykle waleczny i niebezpieczny w walce, dając z siebie wszystko by nie zawieść zaufania swojego nowego trenera. Trafił on jednak do rąk przemytników, skąd trafił do laboratorium i ostatecznie do Harleya wraz z innymi stworkami. Jednak jego "przygoda" nie zmieniła zbytnio jego charakteru i nadal jest przyjaźnie nastawiony do świata i twojego nowego właściciela.

Lotad "Pepe" Poziom: 5 [0%] Typ: Ewolucja: Lotad (15lv) -> Lumbre (Water Stone) -> Ludicolo Ataki: Flail(EM), Astonish, Growl, Absorb, Nature Power. Umiejętność: Own Tempo

Charakter i Historia: Całe swoje życie spędził nad brzegiem pewnego jeziora w Hoenn, spokojnie sobie tam żyjąc. Jednego dnia został złapany przypadkowo przez jednego z naukowców. Później trafił on w ręce Harleya razem z resztą pokemonów. Lotad to pokemon o dwóch twarzach. Na co dzień sprawia wrażenie troszkę nierozgarniętego , jakby nie do końca pojmował co się do niego mówi. Ale kiedy przyjdzie do walk, lub bronienia swego opiekuna, ho, ho- dzieje się! Lotad staje się wtedy diabelnie skutecznym i cwanym stworzeniem o ogromnej woli walki. Niestety, ze względu na krótkie nóżki nie jest tak szybki jakby tego chciał, przez co cierpi na swego rodzaju kompleksy z tego powodu.

- Waszym zadaniem będzie... walka z innymi pokemonem. - przekazałam wam Glados. - Oboje będziecie walczyli jednocześnie, z dwoma przeciwnikami. Ma to sprawdzić waszą umiejętność współpracy, jakże potrzebną do ludzkiej, bla bla bla. Zatem waszymi przeciwnikami będą... - z boków pomieszczenia wyłoniła się dwójka bardzo silnie wyglądających stworów. - Aggron oraz Blaziken!

[Księciu]

- Lily, Ty zajmij Aggrona, my zajmiemy się Blazikenem. - Krzyknąłem do dziewczyny przybierając bojową postawę. Mam cichą nadzieje, że Pokemony które zostały mi przydzielone faktycznie będą się mnie słuchać i zadania, które będziemy dostawać nie będą sprawiać nam trudności.
Naszym celem jest Blaziken. Od razu widać że to bojowo nastawiony ognisty Pokemon, który jednym kopnięciem mógłby wybić komuś zęby.
- No dobrze. - Mówię, zastanawiając się krótką chwilę nad taktyką.- Thor, użyj proszę Electric Terrain. Dzięki temu elektryczne ruchy będą silniejsze, a Nature Power Lotada będzie miało również typ elektryczny. Następnie użyj Charge Beam, coby wymierzyć Blazikenowi sprawiedliwość.
Spark, twoim zadaniem na tę rundę będzie wykonanie Thunder Shock prosto w czerwonego przeciwnika.
Pepe, użyj swojej Nature Power, natomiast Ty Sommer, użyj kilkakrotnie Growl, by osłabić siłę naszego oponenta. - Polecam wszystkim czterem Pokemonom ich zadania, przyglądając się z ciekawości jak poradzą sobie przeciwko Blazikenowi, którego trochę mi jest żal. Jestem sam na czterech.- To bardzo niesprawiedliwe, Glados. Katujesz tego Pokemona

[Mhrok]

Zaraz po użyciu Electric Terrain, całe pomieszczenie przemieniło się w coś w rodzaju elektrycznej klatki. Znajdowałeś się tutaj wraz z Lily, twoimi pokemonami oraz Blazikenem i Aggronem. Najwyraźniej w ten oto sposób uniemożliwiłem sobie walkę jeden na jeden. Tym bardziej, że wasi przeciwnicy raczej nie byli skorzy do rozdzielenia się. Charge Beam trafił w Blazikena. Już chciałeś zmienić aktywnego pokemona, kiedy to Aggron użył na Luxrayu Block, uniemożliwiając ci jednocześnie wycofania go, nawet chwilowego.
- Najwyraźniej będziemy musieli ich nauczyć dobrych manier. - odezwała się Lily, po czym wypuściła do walki Marilla. - Zacznij od posłania w Blazikena silnego Hydro Pump!
Mała myszka nadęła się, po czym z własnych ust posłała silny strumień wody, prosto w niespodziewającego się tego ciosu Blazikena.

[Księciu]

- No dobrze Luxray. Electric Terrain dla Ciebie będzie bardzo dobrym wsparciem, ot co! Naszym pierwszym ruchem będzie Charge, by chwilę później wyładować całą skumulowaną przez siebie elektryczną energię przy pomocy Discharge. Pamiętając o unikach, rozpędź się w stronę Aggrona, a gdy będziesz w połowie odległości zastosuj Wild Charge. Gdy będziecie szamotać się "wręcz", potraktuj go chłodno Ice Fangiem. Niech wie, że z Tobą nie można zadzierać, o. - Polecam zatrzymanemu Pokemonowi, rozglądając się po pomieszczeniu kątem oka. W międzyczasie chowam do kul pozostałe Pokemony, coby nie rozpraszały Luxraya, ani mnie, ani Lily. Kto wie, do jakich psikusów zdolny jest ten Rotom?