Pokemon Crystal

[Lucyfer]

Powód przedstawiony przez tą parkę brzmi całkiem logicznie, a sądząc po sposobie w jaki ptak opowiadał, musi być także prawdziwy, jednak nie będę wierzył im na słowo, w końcu nie mam stuprocentowej pewności, że mówią prawdę. Niech póki co myślą, że zaakceptowałem ich propozycję i razem z nimi zniszczę całą ludzkość, co nawiasem mówiąc brzmi dość zabawnie, a w rzeczywistości tylko ich wykorzystam. Trzymaj swoich przyjaciół blisko, a wrogów jeszcze bliżej, czyż nie?
- Podzielam waszą nienawiść wobec rasy ludzkiej i z największą przyjemnością zobaczyłbym jej upadek, jednak co z Pokemonami, które dały się omotać słodkim słówkom tych nędznych istot? Czy nie będziecie mieli oporów przed otworzeniem ich ślepych oczu za pomocą siły, jeśli dialog nie oświeci ich? A jeśli nie pozostanie nic innego, jak tylko zabicie ich? Czy dacie radę to zrobić? - podejrzewam, że ich nienawiść jest tak silna, że gotowi będą zabić inne Pokemony, które staną im na przeszkodzie, lecz muszę wpierw to potwierdzić, choć i tak odpowiedź nie wpłynie już na moją decyzję.
Po usłyszeniu odpowiedzi dwójki stojącej przede mną oznajmiam im, że ostatecznie zgadzam się na to, aby wraz ze mną wyeliminowali wszystkich ludzi i przywrócili panowanie Pokemonów na całej Ziemi. Teraz, na chwilę obecną, pozostało tylko przedstawienie ich Askalonowi. Powiem im, aby chwilę zaczekali, żebym mógł go przyprowadzić do nich. Muszę powiedzieć im to w taki sposób, aby nie poszli za mną, gdyż chcę wydać kilka rozkazów jaszczurce, których nie mogą usłyszeć.

[Mhrok]

- Oni nie mieli żadnych skrupułów przed mordowaniem niewinnych pokemonów. To dlaczego ja miałbym jakiekolwiek mieć? - odpowiedział tobie Pidgeotto, w międzyczasie obok niego stanęła Espeon. - Zresztą nie są oni mi do niczego potrzebni.
Pokemon wydawał się być pewien w swoim postanowieniu. Zwłaszcza, że nadal wyczuwałeś bijącą od niego nienawiść do gatunku ludzkiego. Jeśli okaże się, że jego intencje są w pełni prawdziwe, Pidgeotto oraz towarzysząca mu Espeon mogą być bardzo silnymi członkami twojej armii. Zwłaszcza, że póki co należał do niej jedynie niezbyt wyćwiczony w walce Askalon.
- Niech będzie, nigdzie się stąd nie ruszamy. - odpowiedział z uśmiechem na dziobie Sora, jak nazwała go Espeon.
Ruszyłeś w stronę polany, gdzie Askalon w dalszym ciągu trenował. Widziałeś nawet, jak wykonał on przed tobą tak silny Flamethrower, że aż rozgrzał znajdujący się polu rażenia kamień rozżarzył się do czerwoności niczym rozpalony węgiel.

. Askalon zyskuje 1lv

[Lucyfer]

Dobrze. Ta dwójka nie ma oporów przed zabiciem innych pokemonów, więc jeśli wystarczająco dobrze będę manipulował informacjami to zdołam im wmówić, że także Legendy są po stronie ludzi. Dzięki temu nie będę musiał poświęcać aż tak dużej części swojej uwagi na pilnowanie, czy nie planują oni się zbuntować. Muszę jeszcze tylko przekształcić swój plan w taki sposób, aby spełniał pragnienie moich nowych sługusów, a przynajmniej tak ma wyglądać, bo prawdę będę znał tylko ja ... i Askalon ...
Niezadowolony, że mogłem zbyt szybko zdradzić ognistej jaszczurce zbyt wiele rzeczy na temat moich zamiarów docieram na polanę, gdzie mogę zaobserwować rezultat dzisiejszego treningu. Mogę uznać, że Charmander opanował pewną podstawę, z której wychodząc będzie mógł poznać silniejsze ataki, czyli stać się bardziej przydatnym dla mnie, jednak w dalszym ciągu nie ma doświadczenia w walkach, bo nimi nie można nazwać tego, co działo się wczoraj.
- Możesz na razie przerwać. - niech odpoczywa, kiedy będę wydawał mu nowe rozkazy. - Posłuchaj mnie teraz uważnie, ponieważ nie będę ci powtarzał. Od dziś będziesz miał nowych towarzyszy, z pomocą których przejmiemy władzę nad światem. Chcę, abyś nawiązał z nimi przyjazne stosunki, jednocześnie jednak uważnie ich obserwując. Jeśli w jakiś sposób będą chcieli przeszkodzić w moich zamiarach, masz niezwłocznie mnie o tym poinformować, tak, żeby się o tym nie dowiedzieli. - na moment przerywam, aby Askalon mógł sobie przyswoić polecenie. - Oczywistym jest, że nie możesz nic im o tym powiedzieć. Oprócz tego zabraniam ci mówić im o tym, co dotychczas ci zdradziłem, ponieważ nie można im jeszcze stuprocentowo ufać. Jeśli będą cię o to pytać, to odpowiesz im, że nic nie wiesz, tylko tyle, że mam plan, jak pozbyć się ludzi. - hmm, to chyba będzie na tyle. Gdyby w przyszłości wydarzyło się coś nie będące mi na rękę, będę mógł wydać nowe dyspozycje. Na chwilę obecną musi wystarczyć to.
Po upewnieniu się, że Charmander zrozumiał, czego od niego oczekuję, zaprowadzam go na plażę, aby mógł poznać „towarzyszy".

[Mhrok]

- Tak jest. - odpowiedział tobie krótko Askalon, przyswoiwszy wszystkie przekazane mu przez ciebie informacje.
Wróciliście na plażę, gdzie Pidgeotto i Espeon bawili się, jednak spoważnieli, kiedy ciebie zobaczyli. Zobaczywszy Charmandera, Sora przywitał się z nim, Shiro stała jednak za swoim "bratem", zupełnie jakby chciała się ukryć przed jaszczurem.
- Zatem jaka decyzja? - spytał ciebie Pidgeotto. - Ostatecznie udało nam się ciebie przekonać?

[Lucyfer]

Askalon wydawał się zrozumieć, czego dokładnie od niego oczekuję, więc ostatecznie kiwnąłem głową i skierowaliśmy się na plażę, gdzie czekali na nas Pidgeotto i Espeon. Ptak widząc jaszczura przywitał się z nim, postępując zupełnie inaczej niż jego „siostra", która zareagowała schowaniem się za większego od siebie Sorę. Wygląda na to, że uważa Charmandera za niegodnego zaufania albo woli dmuchać na zimne, chociaż niewykluczone, że ma jakiś uraz z przeszłości związany z ognistymi jaszczurkami. Może jedna z nich znajdowała się pośród tych, którzy zniszczyli jej dom i zabili bliskich?
- W porządku, nie mam nic przeciwko temu, abyście wraz z nami dokonali eksterminacji całej ludzkości, jednak wiedzcie, że nie będzie to szybki proces. Mam już częściowo ułożony plan, jak moglibyśmy to zrobić, jednak wolałbym nie mówić go na tak otwartej przestrzeni. - jeśli parka Pokemonów gotowa jest dołączyć do mnie, to w celu wyjaśnienia im pewnych elementów zabieram wszystkich pod jaskinię, abyśmy schowani u jej wylotu nie byli zbyt łatwym celem dla kolejnych potencjalnych obserwatorów.

[Mhrok]

- Oczywiście. - odparł z dużą ilością rezonu Pidgeotto.
"Rodzeństwo" ruszyło za tobą i idącym kilka kroków z tyłu ciebie Charmanderem. Jaszczur patrzył się przez większość czasu na ciebie, czasami jedynie rzucał spojrzenie na dwójkę pokemonów, jednak szybko znowu wracał do wcześniejszej pozycji. Trasa do wejścia do jaskini nie zajęła wam nie wiadomo ile czasu, wyspa nie była ogromna. Po przybyciu na to miejsce, Sora zadał ci pytanie, czy jest to odpowiednie miejsce do przeprowadzenia dalszej rozmowy.

[Lucyfer]

- W środku jaskini nikogo nie ma, a znajdując się u jej wejścia będziemy widzieć, czy ktoś się nie zbliża. - zirytowało mnie pytanie pierzastego Pokemona. Chyba nie wątpił, czy posiadam siedzibę, w której chociaż na krótki czas można się zatrzymać? Zanim jednak wprowadzę ich trochę głębiej będę musiał wpierw sprawdzić stan swojego Klejnotu, który będę musiał także lepiej ukryć. Dotychczas to miejsce spełniało swoje zadanie, jednak teraz, kiedy mam zamiar przejąć władzę nad światem, muszę znaleźć odpowiedniejsze. Wpierw zdradzę im część „planu", według którego w ich opinii będziemy postępować, a potem sprawdzę, czy mógłbym ukryć Soul Gem w swoim własnym cieniu i w ten sposób mieć go zawsze przy sobie.
- Pozbycie się wszystkich ludzi nie będzie należało do najłatwiejszych zadań i będzie wymagało wysiłku, jednak istnieje kilka sposobów, aby odrobinę szybciej go osiągnąć. Jedną z nich jest sytuacja, w której to oni sami będą się zabijać nawzajem. Inną, stan anarchii i wszechobecnego chaosu. Tutaj najważniejszym jest, aby ludzie byli podzieleni, gdyż w ten sposób nie będą w stanie skutecznie się bronić. Jednak nim zaczniemy jakiekolwiek poważniejsze działania, musimy stworzyć większą grupę. Dobrze będzie odszukać inne Pokemony, które rozumieją, jakimi potworami są ludzie, zamiast tłumaczyć to nieświadomym, co mogłoby okazać się nieskuteczne. - w tym momencie przerywam, aby sprawdzić, czy słuchające mnie stworzenia po części rozumieją założenia planu.

[Mhrok]

- Anihilacja ludzi przez ich samych? Jest to takie... Jak to oni mówią? - zaczął Pidgeotto.
- Poetyckie. - zakończyła za niego Espeon.
- Racja, Shiro. - odparł do swojej siostrzyczki pierzasty pokemon. - Ciekawy pomysł. Anarchia i chaos mogłaby stanowić zasłonę dymną. A przy okazji będzie bardzo pomocna przy twoim planie. Wtedy można by ich całkowicie wyeliminować.
Ponownie poczułeś zimną i mroczną aurę bijącą od Pidgeotto. Po raz kolejny zdawałeś się być przekonany, że on i Espeon nie są szpiegami, a ich uczucia są w pełni prawdziwe. Byłeś kiedyś przyjacielem ludzi, ostatecznie jednak się od ciebie odwrócili i znienawidzili. Ta dwójka doświadczyła okrucieństwa i poczucia wyższości ludzkiej rasy. Skoro była was trójka, na pewno znalazłoby się jeszcze więcej pokemonów, które dzieliłyby wasze spostrzeżenia i zamiary.
- Nie chcę się wymądrzać czy coś, ale... - ponownie zaczął Pidgeotto. - Nie łatwiej byłoby ci znaleźć popleczników na stałym lądzie? W końcu tutaj co najwyżej możesz znaleźć Magikarpie. Nie żebym ich nie szanował, ale...
- Brak zaufania. - odparła nagle Espeon. - Ktoś może chcieć go zniszczyć. Większą ilość ludzi trudniej kontrolować. Trudniej też się tutaj dostać.
- Masz rację, jak zwykle. - odpowiedział na zdanie siostry ptak, po czym zaczął ją głaskać skrzydłem po głowie. - Nie mam pojęcia, co bym bez ciebie zrobił.

[Mhrok]

- Anihilacja ludzi przez ich samych? Jest to takie... Jak to oni mówią? - zaczął Pidgeotto.
- Poetyckie. - zakończyła za niego Espeon.
- Racja, Shiro. - odparł do swojej siostrzyczki pierzasty pokemon. - Ciekawy pomysł. Anarchia i chaos mogłaby stanowić zasłonę dymną. A przy okazji będzie bardzo pomocna przy twoim planie. Wtedy można by ich całkowicie wyeliminować.
Ponownie poczułeś zimną i mroczną aurę bijącą od Pidgeotto. Po raz kolejny zdawałeś się być przekonany, że on i Espeon nie są szpiegami, a ich uczucia są w pełni prawdziwe. Byłeś kiedyś przyjacielem ludzi, ostatecznie jednak się od ciebie odwrócili i znienawidzili. Ta dwójka doświadczyła okrucieństwa i poczucia wyższości ludzkiej rasy. Skoro była was trójka, na pewno znalazłoby się jeszcze więcej pokemonów, które dzieliłyby wasze spostrzeżenia i zamiary.
- Nie chcę się wymądrzać czy coś, ale... - ponownie zaczął Pidgeotto. - Nie łatwiej byłoby ci znaleźć popleczników na stałym lądzie? W końcu tutaj co najwyżej możesz znaleźć Magikarpie. Nie żebym ich nie szanował, ale...
- Brak zaufania. - odparła nagle Espeon. - Ktoś może chcieć go zniszczyć. Większą ilość ludzi trudniej kontrolować. Trudniej też się tutaj dostać.
- Masz rację, jak zwykle. - odpowiedział na zdanie siostry ptak, po czym zaczął ją głaskać skrzydłem po głowie. - Nie mam pojęcia, co bym bez ciebie zrobił.

[Lucyfer]

- To fakt, że na stałym lądzie byłoby więcej możliwości, aby znaleźć kolejnych sojuszników, jednak istnieje ryzyko, że potencjalny wróg mógłby nas wykryć, gdybyśmy postępowali zbyt nieostrożnie. Nim zaczniemy działać w jakikolwiek sposób musimy zebrać jak najwięcej informacji, gdyż bez nich niewiele zdołamy zdziałać. Nieważne, jak silni będziemy, bez wiedzy nie zdobędziemy przewagi. Musimy poznać wroga, nim go zaatakujemy. - jak to mówią, nauka to potęgi klucz. - Z drugiej strony długo na tej wyspie nie będziemy, może jeszcze ze dwa, trzy dni, a wtedy zmienimy lokalizację. To środek zaradczy na wypadek, gdyby ktoś dowiedział się o naszym planie i postanowił nam przeszkodzić. Ludzie nie powinni podejrzewać, że jakieś Pokemony mogą zechcieć im zagrozić, jednak nie oznacza to, że mamy zignorować podstawowe środki bezpieczeństwa. - mam zarys planu, jak moglibyśmy zacząć działać, jednak muszę wpierw zadać parę pytań tej dwójce.
- Powiedzcie, gdzie dokładnie znajdował się las, w którym mieszkaliście? Miasteczko, które było obok, było duże czy małe? Znajdowały się w nim jakieś ważne instytucje, fabryki czy ośrodki turystyczne? Jak można było się do niego dostać? W jakiej odległości znajdowały się inne ludzkie osiedla?

* Na coś się przydaje wiedza z zajęć o terroryzmie :)

[Mhrok]

- Las znajdował się na południu Sinnoh, po wschodniej stronie gór. Miasteczko raczej było małe, ale rozwijało się dzięki bliskości do morza. Ludzie bardzo uwielbiają wyjeżdżać nad wodę, co do pewnego czasu nie ingerowało w nasze życie. Tak jak mówiłem, były ośrodki turystyczne, zaraz niedaleko plaży. No i były jakieś zakłady przemysłowe, nie wiem jednak dokładnie jakie, ponieważ znajdowały się po drugiej stronie miasteczka względem lasu. Najbliższe miasto... Zdaje się, że Pastoria czy jakoś tak. Mają tam duży port i często statki stamtąd przypływały do miasteczka z pasażerami. Było też tam się dostać drogą lądową, co zajmowało pokemonom kilka godzin czasu. - obszernie odpowiedział ci Pidgeotto.

[Lucyfer]

- Małe, ale rozwijające się ... czyli wywołanie katastrofy w nim nie powinno być zbyt trudne, choć trzeba brać pod uwagę, że mogą przybyć posiłki z tej Pastorii. A ile jeszcze Pokemonów zdołało uciec z tego lasu? Czy one także chcą się zemścić na ludziach? Moglibyśmy zacząć od zniszczenia miasta. Gdybyśmy mieli więcej sprzymierzeńców, wtedy poszłoby o wiele łatwiej, oczywiście jednak trzeba wpierw do tego zadania dobrze się przygotować, ponieważ w przypadku porażki drugiej szansy może nie być. Wpierw musielibyśmy dokładnie poznać teren i wybrać punkty o jak największym znaczeniu, ponieważ ich zniszczenie wywołałoby natychmiastowe poruszenie i kiedy służby ruszyłyby własnie w te miejsca, to wtedy moglibyśmy zaatakować kolejne, przez co musieliby podzielić jeszcze bardziej swoje siły oraz nie potrafiliby podejmować prędko właściwych dla nich decyzji, gdyż powstałoby zbyt duże zamieszanie. Dobrze by było, gdyby w którejś z tych fabryk znajdowałyby się niebezpiecznie materiały, które mogłyby wywołać spore zniszczenia, na przykład taka ropa naftowa, podpalenie jej zapasów spowodowałoby katastrofę. A gdyby w tym czasie odbywało się jakieś wielkie spotkanie ważnych osobistości, to także i je można byłoby zaatakować, chociaż w takim małym miasteczku czegoś takiego by nie było.

* Prawie zapomniałam :(

[Mhrok]

- Części udało się uciec. Osiedli oni wraz z nami u podnóża pasma górskiego. Z tamtego punktu jest jakieś półtorej godziny drogi do miasteczka. - Sora dalej nakreślał ci aktualną sytuację jego pobratymców. - Niektórzy z nich też chcą walczyć. Chcieliby się zemścić za zło, którego doświadczyli, zarówno oni sami jak i inni. Jednak jest kilka pokemonów, którzy uznają inaczej. Sądzą, że jest to błędne koło nienawiści i że jakikolwiek atak z naszej strony może być zaczątkiem wojny. - tutaj Pidgetto wydał odgłos podobny do prychnięcia. - Tyle że to my jesteśmy silniejsi, my mamy możliwość wznoszenia się w powietrze, ziania ogniem czy uderzania piorunami. My mamy przewagę, prawda?

[SayuriSagi]

- Jesteśmy silniejsi, jednak nie możemy zapomnieć, że ludzie mają po swojej stronię głupców, którzy postanowili zostać ich niewolnikami, zamiast ich zdominować. To dzięki nim zdołali opanować większą część Ziemi i pozostać u władzy aż do tej pory. Nadszedł czas, aby to mienić. - wolałbym, aby Askalon jeszcze parę dni poświęcił na trening, ale w tej sytuacji, gdzie mamy nowych „sprzymierzeńców", lepiej będzie chyba nie przedłużać planów. - Moglibyśmy wyruszyć już tej nocy, ponieważ w ciągu dnia bylibyśmy zbyt widoczni dla postronnych obserwatorów. Jeśli będziemy poruszać się bez przerw, powinniśmy dotrzeć w okolice miasteczka przed nastaniem świtu i niedługo potem rozpocząć rekonesans. Zanim jednak wyruszymy w drogę musimy nabrać sił. To miejsce jest jeszcze bezpieczne i nadaj się na obóz, więc jeśli chcecie, to możecie tutaj odpocząć.
Gdy zobaczę, gdzie Pidgeotto i Espeon zdecydują się rozłożyć, zostawię z nimi Askalona, aby on także wypoczął przed podróżą i zejdę w głąb jaskini, żeby zabrać ze sobą swój Soul Gem. To niebezpieczne mieć go przy sobie podczas, walki jednak teraz, kiedy mam zamiar zmienić ten świat, jeszcze niebezpieczniejszym byłoby pozostawienie go bez opieki, w końcu część Legend może wiedzieć, że ta wyspa jest moją kryjówką. A zwłaszcza Cresselia. Jeśli odkryje moje plany, to na pewno ruszy moim tropem i zbada każde miejsce, które odwiedziłem. Chociaż ... nikt nie wie, że zdołałem odzyskać swój Klejnot ... nie, to, ze nie wiedzą, nie oznacza, że mogę zignorować zagrożenie. Muszę zabrać go ze sobą i strzec jak oka w głowie.

[Mhrok]

- Oczywiście. - odpowiedział tobie Sora.
Czułeś coraz wyraźniej złość bijącą od młodego Pidgeotto. Był on niczym ognisko, do którego raz po raz dorzucano drewno. Zupełnym przeciwieństwie była Espeon, od której buchało opanowanie i spokój, zupełnie jak twardy lodowiec, który jest nieczuły na otoczenie. Trzeba było przyznać, że to "rodzeństwo" było bardzo ciekawym połączeniem.

Noc przebiegła ci bez żadnych nieoczekiwanych niespodzianek. Pojawienie się nagłych gości nie zesłało na twoją wyspę ataku rozwścieczonych legend bądź ich wysłanników. Askalon spał niedaleko przytulonych do siebie Sory i Shiro. Cała trójka wyglądała niezwykle niewinnie, aż dziw brał, że to właśnie oni są zaczątkiem twojej armii. Armii, która ma ci pomóc wyjść z cienia i podporządkować sobie świat.