Pokemon Crystal

[Księciu]

Może i nie mógłbym wejść i zapytać do środka, ale chciałbym, bardzo.
Rozglądam się po parceli, oceniając subiektywnie kościół od zewnątrz.
- Macie jakieś pomysły co możemy zrobić? - Pytam, zwracając się ku swoim towarzyszom z delikatnym wyrazem zakłopotania i bezradności. Nigdy nie byłem w podobnej sytuacji i nie mam pomysłu jak zachować się i od czego zacząć infiltracje. Przez myśl ponownie przechodzi mi zamysł wejścia do kościoła, gdzye może uzyskałbym więcej informacji na temat czegokolwiek, jednak może to się skończyć nie po mojej myśli.
Nie mogę umrzeć. Przynajmniej technicznie, jako nieumarły. Natomiast z tego, co podpowiedziały mi księgi i mroczne woluminy, mogę zostać wygnany. Jako osobnik przynależący bardziej do świata martwych niż żywych, jestem bardziej wrażliwy na działanie magii światła i życia. Jeżeli mamy do czynienia z magami, naturalnie posługują się oni magią. No i stoimy przy kościele, czy to nie jest oczywiste nawiązanie do boskości i kary boskiej?
Wywracam oczami, szukając jakiegokolwiek punktu zaczepienia, jaki pozwoliłby mi na dowiedzenie się czegoś więcej. Wpadam na pomysł, dość ryzykowny, ale może on pozwoliłby mi na doznanie dawki nowych informacji.
- Potrzebuję, żebyście mnie chronili. Przeprowadzę Astralny Zwiad, chociaż może być to dla mnie zgubne, więc potrzebuję ochrony. Powiedz Thadeusowi, żeby patrzył za ewentualnym niebezpieczeństwem. - Mam nadzieje, że czegoś się dowiem. W razie jakiegokolwiek ewentualnego zagrożenia staram się wrócić do swojego ciała, nie przedłużając swoich magicznych podróży.

[Mhrok]

- Oczywiście. - odpowiedzieli ci prawie jednocześnie Harley i Logan.
Grubszy z dwójki twoich towarzyszy zaczął przemawiać do Thadeusa. Tak jak to zwykle robił, kiedy nie było nikogo obcego, mówił na głos, abyście mogli mniej więcej uczestniczyć w wymianie zdań z duchem. Logan odszedł od was kawałek, po czym wypuścił z kuli Noiverna, aby ten patrolował obszar wokół was i kościoła z powietrza. Po takich przygotowaniach mogłeś rozpocząć Astralny Zwiad. Ponownie opuściłeś ciało, po czym się uniosłeś i obserwowałeś teren niczym ptak. Obszar wokół kościoła był głównie szarawy, zaś sam teren cmentarza był pełen mniejszych czy większych ognisk czerwieni. Jednak to, co wzbudziło twoje największe zdumienie, było miejsce z tyłu kościoła. Był on wyraźnie silniejszy i emanował dziwną do opisania aurą. Nagle poczułeś potrząsanie, co było dla ciebie znakiem do zaprzestania obserwacji. Potrząsał tobą Harley, który wyglądał na przejętego.
- Thadeus nie powiedział dużo, jednak twierdzi, że tutejszy kapłan jest jakoś powiązany z wydarzeniami sprzed kilkudziesięciu lat. Chodzi pewnie o tamtej pożar. - odpowiedział tobie mężczyzna.
- Ktoś nadchodzi. - przerwał wam Logan.
Od strony miasta rzeczywiście ktoś szedł. Początkowo sylwetka tego kogoś była zatarta, jednak udało ci się rozpoznać w nim osobę, którą już dzisiaj widziałeś - Tobiasa. Wyglądał on na nieco zdziwionego tym, że ciebie tutaj zobaczył, jednak wyraźnie starał się to ukrywać.
- Widzę, że zainteresowałem ciebie wzmianką o tutejszym kościele. - powiedział na dzień dobry do ciebie Anglik. - Chyba, że wy także... Chcecie odwiedzić Kotomine.

[Księciu]

Bardzo niezręczna sytuacja.
Mój wyraz twarzy musi być przekomiczny. Momentalnie mnie zamurowało z rozdziawionymi ustami i delikatnie uniesionymi kącikami ust, którym samym jest "głupio" przez tę sytuację. Nie czuję jednak wstydu.
- W rzeczy samej, Tobias, zaciekawiłeś mnie tym miejscem. Kościół ma niezmiernie ciekawą historię - po naszym spotkaniu wyszukałem kilka faktów o historii tego miejsca i faktycznie, budynek jest ujmujący. Faktycznie, warto byłoby tutaj przyjechać aż z Anglii.
Mógłbyś nas... oprowadzić po tym miejscu, albo opowiedzieć coś więcej? - Chwytam byka za rogi, mimo, że to jest niesamowicie nierozważne, ale biorę poprawkę na przewagę liczebną, przynajmniej w tej chwili. Jest nas pięciu do jednego, jednak nie mam zielonego pojęcia jakimi mocami ewentualnie dysponuje chłopak.
- Zresztą, może nie będziemy zawracać Ci głowy. Po takiej podróży musisz być wykończony. I tak mieliśmy iść na sushi, a że przechodziliśmy obok, to zajrzeliśmy. - Uśmiecham się w zakłopotaniu, nie dając mu dojść do głosu. Jednak gdy ten będzie oponował w jakimkolwiek sensie, albo gdy zjawią się jego posiłki, wtedy z nim zatańczymy.

[Mhrok]

- Mimo wszystko wygląda na to, że dane nam było się tutaj spotkać z innego powodu. - odpowiedział tobie tajemniczo Tobias, po czym podniósł na nosie okulary. - Od razu chcę wam powiedzieć, że nie zamierzam z wami walczyć, nawet jeśli jesteście przeciwko mnie. Chcę po prostu wiedzieć, jak dużo wiecie.
- Ale... O czym ty mówisz? - zadał mu pytanie Harley, będąc tak samo zdziwionym jak ty.
- Jesteś medium, prawda? Zatem pewnie słyszałeś plotki o Wieży Zegarowej. Otóż nie są to banialuki, Wieża Zegarowa istnieje naprawdę - odpowiedział mu Tobias. - Jestem powiązany z tą organizacją i przybyłem tutaj w pewnym celu. Tak jak już mówiłem, w tym momencie ważnym jest dla mnie dowiedzieć się, jak dużo wiecie o tym miejscu. Zwłaszcza ty. - zwrócił się w twoją stronę Tobias, wyraźnie chcąc uzyskać od ciebie jak najwięcej przydatnych mu informacji.

[Księciu]

Teatralnie odwracam głowę w stronę Harleya, mrugając kilkukrotnie z tępym wyrazem twarzy, by następnie zwrócić się ponownie do swojego angielskiego rozmówcy.​
Udawać, że nie mam bladego pojęcia o czym on mówi, czy wykazać się durną odwagą i podjąć konkretną rozmowę na temat, który w przeciągu ostatniej doby stał się dla mnie utrapieniem. Zastanawiam się dosłownie przez chwilę dlaczego dbam o to, że obcy magowie znaleźli się na terenie miasta w którym żyje i czy mają realny wpływ na istnienie jednej, samotnej wiedźmy, która posiada nieoszlifowane umiejętności.
Jak zwykle wpadam w swoją paranoję, spiralę. Zapewne bez powodu. A może powód jest i to moja intuicja ma rację?
- Skąd Ty wiesz kim on jest? To zaczyna się robić odrobinę dziwne. - Wypowiadam ostrożnie kilka słów. Harley miał racje odnośnie Wieży Zegarowej. Jak będziemy w bezpiecznym miejscu, to spróbuję go wypytać o szczegóły.
- Ech, nie wiem za wiele. - Mój ton jest delikatnie nacechowany porażką, zawodem i bezsilnością.
- Niewiele wiemy. Mój research był dość płytki, obejmujący jedynie ewentualny związek kościoła z dwoma rodami magów i wojnie świętego Graala, o którym nic nie znalazłem. Ciekawość to pierwszy stopień do piekła, przynajmniej tak mówią. Skoro nie zrobisz nam krzywdy, to... jaki jest twój cel? Co kryje się za tym kościołem i skąd ta wzmożona aktywność magiczna w całym mieście. Robi się tutaj dość niebezpiecznie... dla cywilów.

[Black Lotus]

- Wbrew pozorom twoja wiedza jest całkiem spora, skoro udało ci się informacje o Wojnie. - odpowiedział tobie Tobias, słyszałem w jego głosie aprobatę skierowane zapewne w stronę informacji, które udało ci się znaleźć. - Właśnie z tego powodu tutaj jestem, z powodu Graala. Zostałem tutaj wysłany, aby... - chłopak zrobił przerwę, wyglądał, jakby się zastanawiał, czy aby nie powie wam zbyt wiele, jednak po dłuższej chwili kontynuował swój wywód. - Aby uczestniczyć w Wojnie jako jeden z Mistrzów. Chociaż wydaje mi się, że jeśli mamy porozmawiać o tym więcej, lepiej pójdziemy do mnie. Na czas mojego pobytu wynajmuję apartament w centrum, także jest to chyba dosyć dogodne miejsce, mam rację?

[Księciu]

- Magia internetu i pomoc Google. - Odpowiadam na pochwałę o zdobytej wiedzy, która tak naprawdę jest efektem jedynie kilkugodzinnego poszukiwania. Czy to znaczy, że skoro ktoś wpisze odpowiednie tagi i hasła do wyszukiwarki internetowej, posiądzie jakieś tam pojęcie o tym wszystkim? To dość... nieostrożne ze strony Wieży Zegarowej czy innego stowarzyszenia zrzeszającego magów.
- Wydajesz się sympatyczny, ale aktualna twoja propozycja brzmi jak zaproszenie dziecka do piwnicy z kotkami. Jako mag jesteś dość... zabójczy. - Mówię spokojnie, sięgając wzrokiem po radę bądź poparcie ze strony moich współtowarzyszy
- Jak myślicie?

[Mhrok]

- Inna propozycja. Jeśli tak bardzo chcesz nas doinformować, możemy ciebie podwieźć pod dom. Jeśli powiesz nam coś, co nas przekona, wejdziemy do ciebie. - odezwał się Logan, do tej pory zupełnie milczący. - Zgadzasz się?
- Niech będzie. - odpowiedział mu Tobias po głębokim wydechu. - Skoro tak przedstawiacie sytuację, niech wam będzie.
Logan otworzył samochód, w stronę którego zaczęliście iść, mężczyzna zatrzymał ciebie na uboczu.
- Może ci się to wydać dziwne, ale zdaje się on mówić prawdę. - zaczął Logan, kiedy pozostała dwójka siedziała w zamkniętym już samochodzie. - Jak ci kiedyś wspominałem, jestem bratem Lance'a i kuzynem Clair. Cała moja rodzina jest powiązana ze smokami i niejako ze sztukami magicznymi. Jakby nie patrzeć, nie wszystkie smocze pokemony kiedyś chciały się słuchać ludzi i tylko pewne sztuczki mogły jakoś na nie wpłynąć. Jako że to właśnie Lance'owi, jako pierworodnemu, przyszedł... "zaszczyt" pełnego wstąpienia w szeregi Smoczego Rodu, nie wiem wszystkiego, ale co nieco obiło mi się o uszy, zwłaszcza to, co mówił Tobias. Wygląda na to, że to co się tutaj dzieje, może być jeszcze bardziej złożone aniżeli pielgrzymka magów do jakiegoś kościoła na uboczu miasta.

[Księciu]

- Wiem, że może mówić prawdę. To nie jest tak, że mu nie wierzę, tylko... - Chwila zawahania dodająca dramatyzmu. - Sam nie chcę wierzyć w to, że taka dziura jak Fuyuki może być centrum magicznych potyczek i że podobne rzeczy już wcześniej się tu działy. To nie jest bezpieczne ani dla nas, ani dla mieszkańców.
Poza tym... - Dodaję, naciskając delikatnie klamkę, jednak nie otwierając drzwi. - On jest magiem. I sam powiedział, że ma być jednym z mistrzów w tym całym wydarzeniu. Jeżeli to jest wojna, to całość nie przebiegnie dość pacyfistycznie. Po prostu się boję. - Patrzę mężczyźnie prosto w oczy. - Nie wiem czy chcę być w to uwikłany. - Nie zostawiając pola do odpowiedzi, wsiadam do samochodu.
- Nie chcę, żebyś odebrał nas jako wrogów. Uprzedzenie to normalna rzecz. - Mówię po chwili, gdy zapakuję się do pojazdu, próbując zapiąć się pasami.

[Mhrok]

- To jest dla mnie w pełni zrozumiałe. Sam, mimo że jestem magiem, byłem bardzo zdziwiony, usłyszawszy o tym wydarzeniu, jakim jest Wojna Świętego Graala. - odpowiedział tobie Tobias. - Zwłaszcza, że jeśli chodzi o nią, jest ona jedną z największych tajemniczości naszego współczesnego świata.
Ruszyliście w stronę centrum nowszej części Fuyuki. Przez ten czas Tobias cały czas opowiadał wam to, co sam wie o Wojnie:
- W okolicach końca osiemnastego wieku, Trzy Rodziny Założycieli zaczęła tworzyć Graala. Wtedy jednak nie miał być on pretekstem do krwawych walk, a sposobem dotarcia do Akashy, czyli czegoś na kształt źródła wszelkiej wiedzy o wszystkim. Niestety użyte materiały pozwoliły na stworzenie Graala o takiej sile, że mógłby przeprowadzić jedną osobę. Wtedy to, w okolicach roku 1800, miała miejsce Pierwsze Wojna. Wraz z Drugą, która miała miejsce 60 lat później, była jedną z najbardziej krwawych i brutalnych. Dopiero wtedy postanowiono włączyć Kościół, który został nadzorcą walk. Kolejna, Trzecia Wojna, miała miejsce w latach trzydziestych, na przededniu II wojny światowej. Wydarzenia tamtego okresu, jak i wszelki niepokój z nimi związany sprawił, że była ona wręcz niezauważona. Zwłaszcza, że Kościół bardzo się starał, aby ludność cywilna była wmieszana w wydarzenia magicznego świata w jak najmniejszym stopniu. Czwarta Wojna miała miejsce w 1994 roku, a jej koniec był jednym z najgorszych wydarzeń w historii tego miasta od czasów dwóch pierwszych Wojen. Z niewiadomych przyczyn coś związanego z Graalem doprowadziło do wielkiej katastrofy.
- Popraw mnie, jeśli się mylę. Te około 60-70 lat przerwy pomiędzy Wojnami nie jest przypadkowe, prawda? - spytał Tobiasa Logan.
- Masz rację. Czas ten był potrzebny do tego, aby Graal mógł zebrać wystarczającą ilość many do przyzwania Sług. Wygląda na to, że podczas ostatniej Wojny zostało to zakłócone i Graal zaczął być aktywny po zaledwie 24 latach. - odpowiedział mu Anglik. - Właśnie dlatego zostałem tutaj wysłany przez Zgromadzenie. Mam zbadać, co jest tego przyczyną.

[Księciu]

- Kościół ma za zadanie pozostać neutralnym i po prostu sędziować w tych igrzyskach śmierci, tak? Czy może wziąć udział jako jedna ze stron konfliktu? Jeżeli jest neutralny, to pomysł z wejściem do kościoła nie był taki zły. - Myślę głośno. Czy katastrofą, o której on mówi nie był ogromny pożar w którym straciłem rodziców? Na usta wpełza mi grymas niezadowolenia, a oczy gęstnieją w smutku.
- Zostałeś wybrany dobrowolnie czy sam się zgłosiłeś? Ilu mistrzów ze sobą rywalizuje? Czy to nie jest trochę jak wyrok? Nie, żebym wątpił w twoje umiejętności, Toby, ale skoro w tej całej wojnie rywalizują ze sobą stronnicy przedstawiający rody założycieli, a Ci mają pewne umiejętności, taktyki i zwyczaje siłę oraz wiedzę jeżeli chodzi o Graala i jego dziedzictwo, to... starujesz z nieciekawej pozycji. Chyba, że jesteś dziedzicem któregoś z tych rodów. - Reflektuje się na koniec, nadal głośno myśląc, posyłając swoje przemyślenia w eter.

[Mhrok]

- Kościół jest nadzorcą i nie powinien mieszać się bezpośrednio w sam przebieg Wojny. Ingerencja dozwolona jest jedynie w przypadku, kiedy poczynania któregoś z Mistrzów mogłyby zagrozić większej liczbie ludzi. - wyjaśnił tobie dokładniej Tobias. - Zaś jeśli chodzi o założycieli... W poprzedniej wojnie żadno z nich nie było nawet blisko tego, aby zwyciężyć. Ostateczna walka miała miejsce pomiędzy jakimś magiem z Hoenn i drugim z Anglii, jednak nie wiem nic na temat żadnego z nich. Jeden z rodów podobno żyje gdzieś w Niemczech, potomkowie dwóch pozostałych według plotek są w Fuyuki, jednak nie wiadomo zbyt dużo na ich temat. Zaś jeśli chodzi o mnie... - Tobias wykonał w tym momencie przerwę. - Zostałem tutaj wysłany z polecenia mojego mentora. Mogłem się nie zgodzić, jednak tak właściwie co by to zmieniło? - dodał nieco enigmatycznie chłopak.
- Gdzie dokładnie mieszkasz? - spytał go Logan, uniemożliwiając ci bezpośrednie zadanie ewentualnych kolejnych pytań.
- Zależy to od waszej decyzji. Czy to co do tej pory powiedziałem sprawia, że jestem w twoich oczach osobą godną zaufania? - pytanie to skierowane było prosto do twojej osoby.

[Księciu]

- Tak. - Odpowiadam pośpiesznie. Wewnątrz mnie obudziło się poczucie zmieszania i wstydu, jednak rozum podpowiada mi, że nie zrobiłem nic złego. Jednak wyjawiając nam swoją wiedzę oraz plany, Tobias stał się sojusznikiem w zaistniałej sytuacji.
Uśmiecham się delikatnie.
- Przepraszam... zawsze jestem uprzedzony do obcych, a ta sytuacja jeszcze to spotęgowała. - Tłumaczę się nieumiejętnie, odwracając wzrok od chłopaka i przenosząc go na drogę, po której się przemieszczamy.
- Ilu mistrzów obecnie znajduje się w mieście? Poznałeś któregoś z nich, albo znasz ich tożsamość?

[Mhrok]

Po twoim potwierdzeniu zauważyłeś jak Tobias się uśmiechnął. Widać, że poczuł ulgę, że ostatecznie zgodziłeś się i mu zaufałeś. Powiedział również, że zaprasza was na górę. Po wyjściu z auta zobaczyłeś wysoki apartamentowiec, w którym to najwyraźniej mieszkał chłopak. Ruszyliście w trójkę za nim, przeszliście przez recepcję, przy której siedział starszawy mężczyzna, po czym weszliście do windy.
- Schweigen.
Tobias powiedział cicho, prawie że szeptem, słowo w zupełnie nieznanym ci języku. Po chwili poczułeś dreszcz, który od razu minął.
- Mimo wszystko, wolę uważać. - odparł, zupełnie jakby się usprawiedliwiał. - Wiem o obecności jedynie trzech Sług. Jeden należy do mnie, pozostała dwójka do innych magów. Jednak ostatecznie i tak musi być ich siódemka, zatem na pewno wcześniej czy później dowiemy się o istnieniu pozostałej czwórki.
Drzwi windy otworzyły się, wy zaś wyszliście i przeszliście do apartamentu o numerze 1903. Po wejściu waszych uszu dobiegła cicha, spokojna melodia dobiegająca z głębi apartamentu. Tobias zaprowadził was do salonu znajdującego się przy dużej szklanej ścianie z bardzo dobrym widokiem na znajdujące się w oddali morze i część portu. Usiedliście na wygodnej kanapie, Tobias zaś w fotelu naprzeciwko waszej trójki.
- Zatem tak jak mówiłem, w Wojnie Świętego Graala przyzwanych zostaje siedmioro sług. - powiedział chłopak, po czym odkrył przed wami siedem kart z narysowanymi na nich postaciami.



- Szermierz, Lansjer, Zabójca, Łucznik, Czarnoksiężnik, Berserk oraz Jeździec. - kontynuował Tobias. - Siódemka Sług walczących o Świętego Graala. Ja wiem jedynie o obecności Berserka oraz Jeźdźca. No i oczywiście Lansjera, który jest moim Sługą. A właśnie jeśli o nią chodzi, to poznajcie się.
Obok Tobiasa pojawiło się coś jakby niebieskawa mgiełka, która ukształtowała się w ciało kobiety odzianej w szkarłatne, skórzane odzienie. Wyraz jej twarzy był chłodny, miała zamknięte oczy i skrzyżowane ręce. Wyglądała nawet na nieco znudzoną tym, że siedzi z wami, mimo że pojawiła się dosłownie chwilę wcześniej.
- W ramach bezpieczeństwa Mistrzowie starają się nie szastać imieniem swojego Sługi na prawo i lewo. Wtedy można odkryć mocne i słabe strony danego bohatera, co nie ułatwia walki. Ale mimo wszystko, miło byłoby się przywitać. - Tobias ostatnie zdanie skierował do siedzącej obok niego Duszy Bohatera, która odpowiedziała wam, zgodnie z życzeniem swojego Mistrza. - Jakieś kolejne pytania? Tutaj jest odpowiednio bezpiecznie, zadbałem już o to wcześniej. A może coś do picia? - pytał was wasz gospodarz.

~ wygląd Lansjer
~ wygląd Tobiasa

[Księciu]

- Na bogato... - Odpowiadam z początku, wchodząc powoli wgłąb apartamentu. Moje słowa nie niosą pogardy czy kpiny, lecz podziw, gdyż wnętrze prezentuje się fenomenalnie. Przysłuchuje się każdemu słowu, które wypowiada szczupły chłopak, analizując je po swojemu. Troje z siedmiu zostało wybranych i przywołanych. Krzywię się, dochodząc do wniosku, że energia tej trójki jest tak mocno wyczuwalna, to co będzie, gdy nadejdzie cała siódemka. Niepokój przechodzi, chwilowo, gdy przysłuchuje się dalej co angielski mag ma nam do powiedzenia. Szermierz, Lansjer, Zabójca, Łucznik, Czarnoksiężnik, Berserk oraz Jeździec.
- Każda z tych klas jest przystosowana do innego stylu walki, jak rozumiem. Szermierz posługiwać się będzie mieczem i będzie sprawdzał się w krótkim dystansie. Bronią Lansjera będzie lanca, więc mimo przystosowania do walki wręcz, będzie sprawdzał się równie dobrze w bliskim dystansie, jak i nieco dalszym. Zabójca? To oczywiste. Łucznik podobnie, atak z dystansu. Czarnoksiężnik? Czy to nie będzie rywalizacja dla jest ewentualnego mistrza? Berserk wydaje się być nieustraszonym wojownikeim, dysponującym ogromem siły. Szermierz, tylko bez precyzji? Jeździec pozostaje dla mnie zagadką. - Analizuje sobie cicho pod nosem, podczas wypowiedzi Tobiasa, do momentu, gdy moją całą uwagę przykuwa Sługa. Kobieta odziana w pancerz wygląda na zabójczą i taką, której nie można zaleźć za skórę, bo skończy się to źle.
- Rozumiem. - Odpowiadam do Tobiasa, by następnie skierować swoje słowa bezpośrednio do Lansjer.- Miło mi Panią poznać. Proszę wybaczyć, nie wiem jak mam się do waćpani zwracać. - Dygam grzecznie, zachowując należyty szacunek.
- Poproszę herbatę, jeśli łaska. - Odpowiadam na kolejne pytanie anglika, zajmując jakieś wolne miejsce. Nie wykazuje się szczególną inicjatywą, zbieram myśli i analizuje.