No to wygląda na to, że zaszedłem już w strony, w których nie słyszano o Sanktuarium. Cóż, bywa. Nie będę się wkurzał przez to, że ktoś nie wie nic o miejscu mojego pochodzenia. Niestety Braviary stwierdził, że jest zmęczony i nie chciał dłużej ze mną gadać. Przynajmniej pozwolił mi się rozgościć, chociaż nie bardzo było gdzie się rozgaszczać. W porównaniu do obszernych włości Ursaringa to tutaj to klitka. Dwa Braviary na raz by miały problem się tutaj pomieścić. No cóż, skoro orzeł poszedł sobie spać, a jego dom ma taką malutką przestrzeń, to nie mam nic innego do roboty, jak zwinąć się w kącie i również się położyć. Dzisiaj nic już nie wskóram.
Nie widząc nic ciekawszego do roboty, ani jakichś większych perspektyw na zmiany w tej kwestii, postanowiłeś pójść w ślady swego gospodarza i zasnąć. Najpierw jednak trzeba było poszukać sobie jakiegoś kącika, co w sumie nie było specjalnie kłopotliwe. Nie w tak ograniczonej przestrzeni. Szybko zlokalizowałeś niewielkie wgłębienie w ścianie i niezwłocznie się tam ułożyłeś. Cóż, może i zaraz byś usnął, gdyby nie fakt, że Braviary chrapał. Trochę to było wkurzające, ale w końcu przywykłeś do tego dźwięku na tyle, aby zmrużyć oczy i usnąć.
Obudził cię dźwięk jaki towarzyszył otrzepywaniu czegoś. W tym wypadku były to pióra wielkiego orła. Trzeba jednak przyznać, że ptaszysko nie należało do rannych ptaszków- wyjrzawszy na zewnątrz stwierdziłeś, że dzień był już od dobrych kilku godzin.
- No, to ja rozumiem- ziewnął orzeł.
- Dzień dobry, lisiasty. Dobrze się spało?- zagadnął przyjaźnie.
No tak. W tej dziurze było tak mało przestrzeni, że długo miejsca do spania szukać nie musiałem i dobrze, że jakiekolwiek znalazłem sobie. Gorzej, że ten cholerny orzeł głośno chrapał! Nie mogłem przez drania usnąć! Korciło mnie jakoś go palnąć, chociaż pewnie kiepsko bym na tym wyszedł. Przygryzłem tylko w gniewie zęby i próbowałem się jakoś do tego przyzwyczaić. W końcu się chyba udało, bo ocknąłem się dopiero na dźwięk otrzepywania się Braviary. Gdy orzeł mnie zapytać „jak się spało”, zrobiłem chyba najpaskudniejszy grymas w swoim życiu, próbując powstrzymać wylew wściekłości.
- Jako tako – odpowiadam, po czym wstaję. – Mniejsza o takie drobnostki. Co z moją sprawą? – pytam się.
W przeciwieństwie do lisiej rodziny, Sky nieszczególnie mi póki co przypadł do gustu i wolałbym czym prędzej zrobić to co mam tu do zrobienia, niż siedzieć w tej dziurze.
Cóż, przynajmniej kiedy lisy cię ostrzegały przed specyficznością orła, mówiły jak najbardziej serio. Orzeł tymczasem kontynuował poranną toaletę, na twoje pytanie odpowiadając chichotem.
- Zaraz, powoli. Gdzie ci się tak spieszy? Trzeba się rozciągnąć, zjeść i potem można myśleć o takich sprawach
Widząc jednak, że bynajmniej nie zamierzasz dać sobie spokoju, westchnął tylko i spojrzał ci w oczy.
- Dobra, postawię sprawę jasno. Po drugiej stronie gór są ludzie, ale o już wiesz, ba nawet masz marzenie się między nich pchać, nie wnikam po co. To czego nie wiesz to fakt, że jest tam cholernie niebezpiecznie. A ja nie lubię przeprawiać tam takich maluchów tylko po to, aby stała im się jakaś krzywda. Jestem w końcu orłem z jakimiś zasadami. Podsumowując- jeśli chcesz, abym cię gdziekolwiek zabrał musisz mi udowodnić, że dasz sobie radę sam. A do tego najlepszym sprawdzianem jest pojedynek. Zaleź mi wystarczająco mocno za skórę w walce to podyskutujemy o transporcie. A jak nie, zawsze możesz wędrować sobie na własną łapę.
O, czyli taka zabawa. Hm, w sumie wysoko ci postawił poprzeczkę. Na szczęście nie zażyczył sobie pokonania go w boju, wystarczyło porządnie go osłabić. Aczkolwiek i tak wydawało się to dość wymagającym zadaniem.
Prycham gniewnie, widząc jak Sky leniwie zaczyna swój dzień. Czy ona mizia się pół dnia przed wyjściem ze swej nory? Nie podoba mi się, że słowa lisów o jego specyficzności się sprawdzają.
- Gdyby spotkało cię to co mnie spotkało i gdybyś musiałbyś zrobić to co ja muszę zrobić, też byś nie miał czasu na poranną toaletę – odpowiadam z przekąsem na uwagę orła.
Na całe szczęście nie zignorował mnie i przeszedł do sedna. Więc uważał się za pokemona z zasadami? I nie pomoże mi, jeśli z nim nie powalczę? Dobra, niech mu będzie. Walka to ostatnia rzecz przed jaką bym się wzbraniał. Wkurza mnie on. Czuję się jakby uważał mnie za dzieciaka, który ma głupią fanaberię zobaczenia świata ludzi.
- Dobra, możemy walczyć. I nie traktuj mnie jak smarkacza, któremu zamarzyły się podróże po niebezpiecznych miejscach. Nie idę do krain ludzi na wakacje, tylko by kogoś odnaleźć i naprawdę pójdę tam samemu, jeśli ty mi nie pomożesz – mówię poważnym tonem. – To gdzie mamy walczyć?
Braviary nieszczególnie się przejął twoimi słowami. Cóż, taki kawał ptaszyska raczej ciężko wystraszyć. Wyglądało też na to, że ten typ po prostu tak ma, że jest taki denerwująco-wkurzający. Tak czy siak postanowiłeś nie tracić czasu i przystać na jego propozycję.
- Na pewno nie tutaj- odparł Sky i zanim się obejrzałeś, bezceremonialnie chwycił cię w szpony, a potem wyfrunął ze swej groty.
No, ale przynajmniej nie musieliście lecieć nie wiadomo jak daleko. Braviary poszybował ku majaczącej kawałek od ptasiej skały kotlince. To akurat była dość pocieszająca myśl. Nie groził ci tam upadek ze zbyt dużej wysokości, a i podłoże było względnie równe, bez jakichś szczelin czy innych przeszkód. Sky posadził cię na ziemi, a sam odfrunął kawałek od ciebie i przysiadł na ziemi.
- No dobra, lisiasty. Zaskocz mnie
Przeżyłem kolejną podróż w szponach orła, gdy Braviary, zgodnie z mymi przewidywaniami, zabrał mnie ze swojego gniazda do miejsca, w którym mieliśmy walczyć. Było to jakaś tam kotlinka, gdzie nie było jak zlecieć podczas walki. No dobra, do roboty.
- Jak sobie chcesz – prycham na słowa Sky’a.
Następnie wyję za pomocą Howl, aby móc mocniej przywalić, a potem zabieram się za szarżę na wroga. Zamierzam wypróbować nową zdolność, dlatego po drodze otaczam się płomieniami, by móc zaatakować Flame Charge. W miarę możliwości, jeśli uda mi się wbić w ptaszysko, staram się jeszcze drapnąć go trochę Scratchem, jednocześnie uważając na jego poczynania. Czy go trafią szarżą i podrapię, czy nie trafię potem odskakuję, aby zyskać dystans i atakuję Emberem.
- I co ty na to? – pytam się potem z uśmiechem, o ile trochę go uszkodzę.
Na razie trochę badam grunt, bez wciągania się w szaleńczy wir walki. Przy okazji rozglądam się, czy nie ma w okolicy jakiś skałek, czy drzew, które mogłyby mnie osłonić, gdyby orzeł zaczął atakować z powietrza.
Orzeł cierpliwie czekał na twój ruch. Na początek troszkę sobie powyłeś. Obniżyłeś tym samym atak swego pierzastego rywala, ale szczerze mówiąc, orzeł nie przejął się tym szczególnie. Machnął skrzydłami i wzniósł się w powietrze. Odniosłeś wrażenie, że jego pazury błysnęły na chwilę. Czyżby Hone Claws? Cóż, takim sposobem na nic było twoje wycie, bo oto wyszliście na zero. Tymczasem uznałeś, że czas najwyższy wypróbować nowy atak. Z uzyskanym dzięki niemu bonusem do szybkości, pędziłeś ku Sky'owi. Orzeł w ostatniej chwili wykonał gwałtowny zwrot, tak, że dosłownie musnąłeś końcówki jego piór. Zaraz też przypuścił kontratak w postaci Sky Drop. Niestety, kiedy orzeł niósł cię w pazurach, nijak nie mogłeś go sięgnąć pazurami. Zaraz też ptaszysko po prostu cisnęło cię o glebę. Zabolało. Postanowiłeś więc sprawdzonego Embera. A orzeł na to Whirlwind. Podmuchy, które stworzył swymi skrzydłami nie tylko zneutralizowały twój atak, ale też nieomal zmiotły cię kawałek dalej. Musiałeś się srogo trzymać pazurkami, wbijając je w podłoże.
- Jak na razie nie widzę nic, czym byłoby się chwalić- odparł Sky, lądując.
Fakt, jak na razie to upierdliwe ptaszysko było górą. Ale do czasu...
Kasai - 90HP, podwyższona szybkość o 1 stopień
Braviary - 100HP,
Taki mały babol zrobiłaś. Howl zwiększa atak użytkownika, a nie że osłabia przeciwnika. To nie Growl.
----------------
Czy ja mam jakieś szczęście do wpadania na wkurzających gości? Pomyślałem wkurzony po chwili walki ze Sky’em. Moja nowa zdolność jest ciekawa, bo pozwala kogoś przypalić i jeszcze się przyspieszyć, szkoda tylko, że ptaszysko zdążyło zrobić unik. A potem zrzuciło mnie na ziemię oraz zwiało mój Ember. Pokazuję kły w przepełniającej mnie złości. Zaczynam od Tail Whip. Ciekawe, czy na to będzie miał jakąś odpowiedź. Potem czekam. Nie mogę go atakować, gdy wisi w powietrzu, bo znowu zwieje mój atak. Musi się poruszać, bym mógł go zaatakować Emberem. Ja też nie mogę stać w miejscu, dlatego przemieszczam się po okolicy, by nie ułatwić mu roboty. I staram się go mieć cały czas na widoku. Gdyby próbował znowu mnie jakoś zaatakować szponami lub inaczej z bliska, to trzymam dla niego Heat Wave’a na powitanie. Przypiekę mu piórka. A jeśli gorąco wybije go z rytmu, staram się walnąć go Flame Charge, by zwalić na ziemię, gdzie w ruch będę mogły pójść pazurki. Gdybym go stracił z oczu, to nie stoję jak kretyn, starając się go wypatrzyć, tylko padam na ziemię i przeturluję się na bok, bo to niemal pewne, że zaatakuje mnie wtedy z góry.
/ Faktycznie... Pardonsik, źle popaczyłam. Aczkolwiek mogę ci powiedzieć, że nie przejmuj się tym co się dzieje w bitwie- ja wiem co czynię i do czego piję xD Będziesz pan zadowolony xD
Ty machnąłeś ogonkiem coby mu obniżyć obronę (co w sumie się udało), a on w odwecie machnął Air Slash'em. Nie było to szczególnie przyjemne. Potem postanowiłeś nieco poczekać na ruch orła. A orzeł znowu poderwał się w górę, a dookoła jego piór wydawało się, że pojawił się jakiś wiaterek czy coś w tym rodzaju. Dziad właśnie sobie użył Tailwind i o ile już na początku starcia był szybszy, to teraz przez pięć tur ta cecha mu się zdublowała. Postanowiłeś zaryzykować i zaatakować Emberem, ale nic z tego- dziadyga w porę zrobiła unik. Jeszcze w powietrzu znowu wykonał Hone Claws, na czym zyskały jego atak i celność Upierdliwiec jeden. Potem poprawił ci niezawodnym Aerial Acem, ale- i tu morda ci się ucieszyła- udało ci się dosięgnąć go swoim Heat Wave. Niestety, twój kolejny atak szarżą znowu nie wypalił, ale przynajmniej szybkość ci wzrosła. Braviary zakończył to starcie używając Leer i obniżając ci tym samym obronę.
Sytuacja nie powalała, ale przynajmniej miałeś tę satysfakcję, że w końcu udało ci się go trafić.
Kasai - 70HP, podwyższona szybkość o 2 stopnie oraz atak o 1 stopień, obniżona obrona o 1 stopień
Braviary - 90HP, obniżona obrona o 1 stopień, atak i celność podwyższone o 1 stopień, Tailwind 1/5
Co za wkurzający gość. Lata gnojek i ciężko go dorwać, ale jeszcze mu utrę dzioba. Zaczynam znowu od Tail Whip. Jeśli Sky w międzyczasie będzie próbował mnie zaatakować, serwuję mu Heat Wave, a potem odskakuję. Następnie robię Howl i szykuję się do kolejnej akcji. Biorąc pod uwagę, że on lata, a ja nie, przez większość czasu mogę tylko atakować Emberem oraz Heat Wavem, przy okazji biegając i starając się robić uniki. Orzeł najwrażliwszy jest wtedy, gdy sam próbuje mnie z bliska zaatakować. Kiedy widzę, że się zbliża aby mnie walnąć bezpośrednio, przyczekuję. Jak będzie atakował z góry, to walę gorącym powietrzem z Heat Wave, by zrobić sobie z niej taką jakby zasłonę. Gdyby leciał nisko ziemi i planował atak od dołu, ruszam w jego stronę z Flame Charge. Najpewniej albo wzniesie się wtedy, albo będzie liczył na swoje rozmiary i że zrobi mi większą krzywdę przy zderzeniu. W obu wypadkach będąc dość blisko przerywam atak, jednocześnie rzucając się w bok i plując Heat Wavem, nieco przed dziobem ptaka. Skoro zrobił się taki szybki, powinno to zadziałać na jego niekorzyść i wleci w mój atak nim zdoła uciec.
Cóż, najwyraźniej nie tylko ty miałeś już dość tej zabawy. Kiedy zaatakowałeś swoim ogonkiem, orzeł przeszedł do dość mocarnej w skutkach ofensywy. Kompletnie nie przejmując się obniżoną obroną, zapakował w ciebie Rock Slide. Zabolał. Zabolało srogo, kiedy do z nieba posypały się te wszystkie kamulce. Potem wyciem podwyższyłeś sobie atak, ale cóż z tego kiedy znowu posypały się głazy. Widać Sky lubił sobie czasem obsypać oponenta kamykami. Skutek był taki, że całkiem nieźle cię osłabił. Aczkolwiek udało ci się skutecznie odgryźć Heat Wave. Orzeł odpowiedział Aerial Ace, a ty zaatakowałeś z doskonałym skutkiem swoją szarżą. Orzeł kolejny raz użył Rock Slide. I kolejny raz trafił.
Byłeś już u kresu sił, ledwie mogąc utrzymać się na nogach. Miałeś przed oczami matkę, przyjaciół z Sanktuarium. Wiedziałeś jak bardzo na ciebie liczyli. I nagle coś w tobie pękło. Poderwałeś się ostatnimi resztkami sił do ostatniej szarży. Orzeł przyglądał ci się zszokowany. Nie dlatego, że był pewien iż po tym ciosie padniesz na glebę. Kiedy na niego pędziłeś twoje ciało rozświetliło nagle błękitne światło. W chwili kiedy z impetem wpadłeś na orła nie byłeś już tym samym, małym i puchatym liskiem. Właśnie przeszedłeś swoją ewolucję i przeistoczyłeś się w Braixena. Inna sprawa, że nienawykły do poruszania się na dwóch łapach, zachwiałeś się po swoim ataku, ale to nie miało już znaczenia. Z resztą, Sky chyba już nie miał zamiaru cię atakować.
- Fiu, fiu- stwierdził, kiedy otrzepał się po twojej ostatniej szarży.
- Widzę, że cię nie doceniłem, lisiasty. Przeniosę cię. Zmacham się teraz bardziej, bo ci się urosło, ale jak pragnę zdrowia przeniosę cię przez te cholerne góry. Bo widzę jak bardzo ci zależy i jak bardzo jesteś zdeterminowany aby swoje osiągnąć.
No, fajnie wiedzieć. Nie lepiej było do tego dojść bez tej całej walki? Chociaż, z drugiej strony, może to i lepiej?
Jasny gwint! Orzeł postanowił przestać się cackać i zaczął nawalać we mnie kamieniami! Cholera! Jak to bolało! Co z tego, że trafiałem Sky’a własnymi atakami, jak nie robiło to na nim żadnego wrażenia, a te jego przeklęte głazy niemal nie zrobiły ze mnie miazgi. Bolało mnie wszystko, ledwo się trzymałem, ale bynajmniej nie czułem chęci do poddawania się. Nie wiedzieć czemu, właśnie w tej chwili przed oczami pojawiły się mi się wspomnienia matki i znajomych z Sanktuarium. To jakoś dodało mi sił, więc zerwałem się do ostatniej rozpaczliwej szarży. W pierwszej chwili nie rozumiałem, czemu Braviary patrzy na mnie z takim szokiem. Że niby zaskoczyło go, że po takim bombardowaniu jeszcze stoję? Dopiero sekundę później zrozumiałem, że coś ze mną dzieje, że świecę, a moje ciało się zmienia, ale nie było już czas, aby się zatrzymać. Walnąłem orła, ale po ataku omal się nie przewróciłem.
Teraz to ja byłem w szoku. Ja… ja właśnie… ewoluowałem! Jakkolwiek niewyobrażalne mi się to wydawało, nie byłem już Fennekinem, a Braixenem. To… w sumie… niesamowite! Nie sądziłem, że kiedyś to mi się przytrafi. Tylko muszę przyzwyczaić do stania na dwóch łapach. Trochę mi… chwiejnie. Cztery łapy były stabilniejszą podporą. Niemniej czułem, że teraz jestem silniejszy, a cel będzie łatwiej osiągnąć. Poczułem, jak wypełnia mnie determinacja.
Moja przemiana zrobiła na Skyu nie lada wrażenie, bo ten od razu przestał walczyć i zaoferował, że mnie przeniesie przez góry. Trochę zakłopotany drapię się po głowie ła… w sumie to teraz chyba mam ręce niż łapy, chyba. Zastanawiam się, patrząc na swoje górne kończyny, które już nie muszą dotykać ziemi. Kurczę, moje ciało tak bardzo się zmieniło.
- Cóż, będę wdzięczny Sky – odpowiadam na deklarację orła. – Kurczę, czuję się zarazem fajnie i dziwnie – dodaję, oglądając siebie.
Cóż, bycie Braixenem z pewnością było dla ciebie totalną nowością. Oglądałeś sobie swoje nowe ciałko z każdej możliwej strony. Najciekawsze z całego zestawienia okazały się twoje nowe, niesamowicie chwytne łapki, które jak sam już zauważyłeś, przypominały nieco ręce. Braviary przyglądał ci się z lekkim rozbawieniem.
- Bez obaw, przywykniesz- zachichotał, rozkładając skrzydła.
- Na razie jednak proponuję wrócić do mojej samotni. Nie ukrywam, że troszkę cię zmaltretowałem, pozwól więc, że się zrewanżuję jakimś posiłkiem. Ostatecznie obaj jeszcze nic nie jedliśmy
Fakt, tu orzeł miał rację. W sumie teraz, zacząłeś się nawet zastanawiać czy orzeł da radę cie unieść. Urosłeś dość znacząco i jeśli szło o wysokość, byliście teraz niemal równego wzrostu.
- Bez obaw, dam radę- dodał orzeł, widząc chwilkę twego zawahania.
- Ten grzbiet już nie takie pokemony woził, wskakuj- dodał, rozkładając skrzydła tak, aby łatwiej ci było na niego wleźć.
Ta, zupełnie xD
---------------------
Moje oględziny siebie po ewolucji ewidentnie rozbawiły Sky’a, ale nic nie odpowiedziałem, co by nie psuć chwili. Tymczasem Braviary zaoferował mi posiłek w swoim gnieździe. Cóż, w zasadzie nie odmawiam darmowej wyżerce.
- Faktycznie, nawet śniadania nie zjedliśmy przed tą bójką – odpowiadam z uśmiechem.
No oczywiście pojawiły się we mnie wątpliwości, czy orzeł mnie teraz uniesie. Byłem teraz tak wysoki jak on, co było trochę zdumiewające, a i pewnie ważyłem teraz też więcej. Jednak on się zarzekał, że da radę, że i cięższe rzeczy nosił. Jeszcze rozłożył skrzydła tak, bym mu wejść na grzbiet. Oj, widzę, że dzisiejszy dzień będzie obfitował w niecodzienne wypadki.
- Skoro tak mówisz – mówię, wsiadając na Sky’a.
Staram się jakoś trzymać, by nie spaść, gdy będziemy już lecieć.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
Design by Did, Panda & Daisy7.Only for Pokemon Crystal
Copyright 2016 by Daisy7.
Zabrania się kopiowania tekstów i obrazków autorstwa naszych użytkowników bez ich zgody na użytek innych stron!
Grafika pochodzi ze źródeł internetowych. Nie przywłaszczamy sobie do niej żadnych praw. Jeśli jesteś autorem obrazka wykorzystanego na forum i nie życzysz sobie, by się tu znajdował, napisz do administracji Pokemon Crystal, a zostanie on usunięty.
Pokemon Crystal nie czerpie żadnych korzyści materialnych z prowadzenia tej strony poświęconej serii "Pokemon" - własności Nintendo.
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
35451075
Yukiyorin
