Pokemon Crystal

[Conan]

Cisza.... głucha cisza, która tylko sprawiała, że otaczająca cię ciemność wydawała się jeszcze mroczniejsza. Ciężko ci oddychać. "Dlaczego się przed tym bronisz?" Młodzieńczy głos rozległ się, wypełniając nagle echem całą przestrzeń. "Haha, jeśli szybko się z tym nie pogodzisz... zginiesz." Brzmiał na rozbawionego. Miałeś wrażenie, że powietrze zaczynało się robić coraz cięższe, w końcu nie nadając się już do dalszego oddychania. Nagle, gdzieś z oddali, dobiegł cię inny, cichy szept. Przez ciemność zaczęły przebijać się małe promyki światła....

-...un! Jun! - Otworzyłeś swoje oczy i ujrzałeś przed sobą twarz białowłosej dziewczyny, która wyglądała na zmartwioną. -Nie strasz mnie tak... spać w takim miejscu...przeziębisz się. - Westchnęła cicho, ucieszona faktem, że w końcu odzyskałeś świadomość. Zorientowałeś się, że położyłeś się na ławce, która znajdowała się w miejscowym parku. To było dosyć nierozsądne, w końcu było bardzo zimno... do tego środek nocy. Tylko pobliskie latarnie rzucały swój blask na waszą dwójkę, samą pośrodku pustego i wymarłego przez chłód miejsca. Jak tylko zrobiłeś miejsce, dziewczyna usiadła koło ciebie.
-Wyglądasz blado, śniło ci się coś złego? - Spojrzała ci prosto w oczy. Nie mogłeś teraz zobaczyć swojej twarzy, jednakże podejrzewałeś, że nie prezentowałeś się najlepiej. Kiedy w ogóle zdołałeś się położyć...? -Cóż, dziękuję, że czekałeś. - Wyciągnęła coś z torby i podała ci parę przedmiotów. Widziałeś prowiant, wyglądający na ręcznie przygotowywany, a nawet jakieś ubrania na zmianę... kupiła je dla ciebie? Już wcześniej mówiła, że ma coś przygotowane na drogę... -Haha, teraz chyba jesteśmy gotowi do podróży, prawda? - Zapytała pogodnie.

[jKDx]

Otrząsnąłem się i strzeliłem się lekko ręką w twarz. Poprawiłem swój sygnet. I złapałem się za szyję. -No cóż moja droga. Wszystko jest raczej okej... Ciemność, po prostu ona jest znacznie silniejsza niż nam się wydaje i jest raczej najpotężniejszą siłą na tym świecie, której pod wpływem emocji nic nie jest w stanie powstrzymać. Próbując zbawić ten świat od mojej obecności co czyniło mnie bohaterem, mogę stać się osobą, która doprowadza do destrukcji tego świata. - Szybko przejrzałem rzeczy, które dała mi dziewczyna i zacząłem mówić. -Nie ważne jest co tu robie, jak się znalazłem i co nasz czeka. Dopóki jesteś przy mnie jestem gotów na wszystko i możemy ruszać kiedy tylko zdecydujesz, a więc jeśli już czekam na twoją decyzję to bardzo proszę prowadź nas. - Uśmiechnąłem się do dziewczyny lekko ruszając wargą tak, aby ujawnić kawałek mojego tatuażu.

[Conan]

Dziewczyna spojrzała na ciebie zmartwionym wzrokiem.
-T-to źle.... - Rzekła, jakby nie wiedząc do końca jak zareagować na twoją wypowiedź. -Ale najpotężniejszą siłą? Kto wie... Wiesz, gdziekolwiek jest ciemność jest również światło, które potrafi ją rozwiać, balans istnieje. Nie zdziwiłabym się, gdyby okazało się, że stanie ci na drodze ktoś władający taką mocą. - Powiedziała lekkim żartem, jednakże widząc różne rodzaje umiejętności do tej pory, trudno było wykluczyć istnienie czystego światła.
Yumi zarumieniła się lekko na twoje następne stwierdzenie, po czym zdeterminowana pokiwała głową.
-Dobrze. Możemy wyruszyć już teraz... i tak nie za bardo mamy gdzie wracać. Szczerze powiedziawszy, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby nawet nocować w lesie, jeśli ci to nie przeszkadza. Uważam, że to interesujące. - Stwierdziła, pewna swoich słów. Brzmiała, jakby miała w tym lekkie doświadczenie.... czyżby wcześniej odbywała jakieś, większe podróże? -Czy wolałbyś może przenocować jeszcze w jakimś hotelu i ruszyć z rana?