Pokemon Crystal

[Kyuubi]

ıllıllı 12.03.2018 ıllıllı
ʜᴀᴜ'ᴏʟɪ ᴄɪᴛʏ, ᴀʟᴏʟᴀ

Kiedy postawiłeś pierwsze kroki na terenie mało znanego regionu, Aloli, zmianę klimatu poczułeś niemal natychmiast. Opuszczając Lumiose miałeś okazję oglądać Kalos pokryte śniegiem. Hau'oli było zupełnie inne - znalazłeś się, najprościej mówiąc, na tropikalnej wyspie. Wszędzie tubylcy i turyści poubierani w szorty (wszyscy lubią szorty!) i hawajskie koszule w kwiaty. Kolorowo do porzygu, zupełnie inaczej niż w Twojej dotychczasowej rzeczywistości.
Na pierwszy rzut oka zauważyłeś, że miasteczko jest daleko w tyle za Lumiose jeśli chodzi o technologię. Ot, pierwszy z brzegu przykład - w Kalos sporo ogłoszeń było wyświetlanych na elektronicznych ekranach w Centrach Pokemon. Tutaj? Spora tablica korkowa stojąca w porcie, na której wisiały zniszczone od okazjonalnych opadów kartki. Wynajmę pokój, sprzedam rower, wypożyczalnia Taurosów, hodowla Eevee (mamy młode!), kupię wózek dla horej curki... Cywilizowani ludzie załatwiają takie rzeczy przez internet. Ale cóż, czas najwyższy się przyzwyczaić.

[Jeckyll]

Duszno... Tylko o tym potrafiłem teraz myśleć. Przed wyjazdem o Aloli nie wiedziałem praktycznie nic. A już na pewno nie spodziewałem się takich tropików. Przynajmniej bym się inaczej ubrał. Mam tylko nadzieję, że zabrałem jakieś lżejsze ubrania, bo będzie ciężko.
Rozejrzałem się dookoła, próbując znaleźć choć jeden element, wspólny zarówno dla Aloli, jak i Kalos. Biorąc pod uwagę fakt, że całe swoje życie spędziłem w Lumiose, przepaść była ogromna, co bardzo mi odpowiadało.
- Gdzie jest to cholerne Centrum Pokemon? - burknąłem pod nosem, powoli kierując się wgłąb miasta. Chciałem się choć trochę ogarnąć po całej podróży. Kolorowe stroje i szerokie uśmiechy mieszkańców wyjątkowo gryzły się z moim niekoniecznie dobrym humorem. Nie chciałem nawet myśleć o tym, jak bardzo się wyróżniam.

[Kyuubi]

Jakby nie patrzeć - w zimowych ubraniach wyglądałeś w ciepłym Hau'oli dość komicznie. Na szczęście nikomu specjalnie to nie przeszkadzało - tubylcy witali Cię rozłożeniem dłoni i wracali do swoich codziennych zajęć. Chyba normalniej wyglądałbyś w tym mieście, gdybyś rozebrał się do majtek.
Nie musiałeś długo szukać - miasteczko nie było zbyt duże. Już za zakrętem z daleka zobaczyłeś znajomy, czerwony dach Centrum. Wygląda na to, że ten region chociaż tyle ma wspólnego z Kalos. Im bliżej Centrum się znajdowałeś, tym więcej dostrzegłeś pokemonów, których w Twoim rodzinnym regionie nie było. Na dodatek pod nogami przemknęła Ci czarna Rattata, co dla zwierząt tego gatunku nie było raczej naturalne - przynajmniej do tej pory tak mogło Ci się zdawać. Niestety nie zdążyłeś przyjrzeć się stworkowi, zanim zniknął w gęstej trawie czyjegoś ogródka.

[Jeckyll]

W drodze do Centrum zrzuciłem z siebie kurtkę, przewieszając ją przez ramię. Obserwowałem tubylców, wykonujących w moją stronę jakiś dziwny ruch. Co to miało być? Chcieli mnie od siebie odstraszyć? Wiedziałem, że mogę się tutaj spodziewać zacofania, ale... co jeśli oni nie potrafią nawet mówić, tylko porozumiewają się gestami?!
Ta przerażająca myśl towarzyszyła mi przez całą drogę do jedynego znajomego mi miejsca w tym regionie. Centrum Pokemon. Przyglądałem się mijanym przez siebie Pokemonom, stwierdzając, że nie poznaję znacznej części z nich. To mnie akurat ekscytowało. Liczyłem na świetne pojedynki. Tylko dlaczego Rattaty są czarne? Czyżby aż tak spaliło je tutaj słońce? A może oni je tu jedzą, a ta akurat wydostała się znad ognia? Biedna mysza...
W międzyczasie wyjąłem Pokedex, szukając w nim jakiejś opcji tworzenia notatek, czy tego typu rzeczy. Musiałem zapisać sobie informację o hodowli Eevee, żeby przypadkiem nie wypadło mi to z głowy.

[Kyuubi]

Pokedex na całe szczęście taką funkcję posiadał. Zapisałeś informację, która wyświetli się po otwarciu pokedexa - prawie jak karteczka samoprzylepna na monitorze komputera, tylko w wersji elektronicznej.
Centrum różniło się nieco od swoich odpowiedników w Kalos. Parter miał dużo otwartej przestrzeni. Na wprost, standardowo, znajdowała się lada siostry Joy. Po prawej stało niewielkie sklepowe stoisko, zaś po lewej można było napić się kawy, herbaty lub zimnych napojów. Kawiarnia w Centrum to coś, czego w Kalos nie widziałeś - tam kawiarenki żyły własnym życiem, nie na doczepkę do lecznicy. Z tyłu znajdowały się schody i winda - zapewne na wyższe piętro, gdzie można było przenocować. Siostra Joy powitała Cię rozłożeniem rąk.
- Alola! - uśmiechnęła się i spojrzała na Ciebie wyczekująco.

[Jeckyll]

No, od razu widać, kto jest bardziej zaawansowany. Założę się, że w Aloli nawet nie mają czegoś takiego jak Pokedex. Zaraz... Czyżby obudził się we mnie jakiś lokalny patriotyzm? Oby nie. W końcu przyjechałem tutaj, żeby w końcu się od wszystkiego odciąć. Pokręciłem głową, jednak nie mogłem nic poradzić na to, że porównuję oba regiony.
Wchodząc do Centrum, rozejrzałem się dookoła. Mimo delikatnych zmian, czułem się tutaj dużo bardziej komfortowo i "u siebie" niż za drzwiami. Rzuciłem jedynie okiem na kafejkę. Lubiłem kawę, to fakt, jednak miałem wrażenie, że kawiarniom w Lumiose niewiele dorówna. Może kiedyś spróbuję.
- Um... Witam. - posłałem siostrze Joy niepewne spojrzenie. Znów ten gest. O co chodzi? - Dopiero dotarłem do Aloli, chciałem jedynie się przebrać w coś bardziej odpowiedniego. Macie gdzieś jakieś przebieralnie, czy coś takiego?

[Kyuubi]

Cóż, w przeciwieństwie do Centrów, które znałeś, te nie miały nigdzie widocznej przymierzalni. Na szczęście pielęgniarka znalazła rozwiązanie.
- Mamy wolne pokoje. Możesz skorzystać z jednego z nich jako przebieralni, a nawet nieodpłatnie zostać na noc, jeśli oczywiście posiadasz pokemona. - pokiwała głową i z niewielkiej drewnianej szafeczki wyjęła kluczyk z numerem 14.
- Informacja turystyczna znajduje się tuż za Centrum, w małym, jasnoróżowym budynku. Znajdziesz tam wskazówki, co warto zobaczyć w Aloli.
O ile pierwsze zdanie brzmiało całkiem naturalnie i uprzejmie, o tyle drugie... Cóż, miałeś wrażenie, że to wyklepana i wyuczona formułka, którą wyklepała z wymuszonym uśmiechem. Może nie lubi kogoś z tego punktu informacyjnego?

[Jeckyll]

Sięgnąłem po klucz i już miałem się powoli kierować w stronę pokojów, gdy usłyszałem drugą część wypowiedzi. Byłem mocno zaskoczony, zawsze wydawało mi się, że te milutkie pielęgniarki nigdy się na nic nie skarżą. W końcu siedzą tutaj dniami i nocami, jak jakieś roboty...
- Mam wrażenie, że centrum informacji turystycznej to ostatnie miejsce, które siostra uważa za warte odwiedzenia. - odparłem, opierając się o ladę z lekkim uśmiechem. Mogłem się domyślić, że ten region wcale nie jest tak przyjazny i uroczy, jak mi się od samego początku wydawało.

[Kyuubi]

- Och - kobieta wyraźnie się zawstydziła. - To nie tak, że nie warto tam iść. Pracownicy na pewno przekażą rzetelnie informacje i podpowiedzą wiele ciekawych rzeczy. Zwyczajnie pracuje tam ktoś, za kim nie przepadam.
Uśmiechnęła się do Ciebie przepraszająco i zajęła się chłopcem, który przyniósł do lecznicy poparzonego po walce Pikachu. Cóż takiego mogło się stać, że siostra Joy go znielubiła? Przecież te kobiety to istne anioły, są cierpliwe jak nikt. Z drugiej strony nie mówiła, że ktoś jest okropny, a że zwyczajnie za nim nie przepada. Może jednak warto odwiedzić to miejsce i choć spróbować dowiedzieć się, o co chodzi.

[Jeckyll]

- Nie chciałem siostry zawstydzać, spokojnie. Dziękuję za radę, na pewno skorzystam. - puściłem jej oczko z zawadiackim uśmiechem, po czym ruszyłem do pokoju, by się przebrać. Gdy znalazłem się wewnątrz, zdjąłem swój plecak, wyciągając z niego rzeczy. Jakiś t-shirt miałem na pewno, gorzej z krótszymi spodniami. Przy okazji schowałem do niego swój płaszcz. Wątpię, żeby był potrzebny mi w tym regionie.
W pełni przygotowany, zebrałem się i opuściłem pokój. Oddałem kluczyk siostrze i pożegnałem Joy. Zerknąłem jeszcze raz na Pokedex.
- Chyba lepiej zacząć od Eevee - mruknąłem do siebie, po czym skierowałem się w stronę miejsca, w którym widziałem ogłoszenie. Musiałem dowiedzieć się czegoś więcej.

[Kyuubi]

Tablica ogłoszeń nie znajdowała się daleko, dlatego po chwili spaceru dotarłeś pod nią ponownie. Teraz miałeś czas dokładniej przejrzeć wywieszone ulotki. Większość z nich to atrakcje turystyczne - zwiedzanie wulkanu, lekcje surfowania, domki na plaży do wynajęcia, tanie przewozy między wyspami, zwiedzanie wyspy z przewodnikiem... Znajdowało się także kilka kupię/sprzedam/zamienię/oddam, ale nie dojrzałeś tam niczego, co by przykuło Twoją uwagę - chyba, że potrzebujesz kilkuset kilogramów gruzu. W końcu udało Ci się znaleźć ogłoszenie, którego szukałeś.
Hodowla Eevee znajdująca się przy wyjściu na Route 1 właśnie miała na sprzedaż kilka młodych. Piękny miot (dali nawet zdjęcie!), stworki bardziej puchate niż zazwyczaj, z doborowymi atakami po znakomitych rodzicach. Na ulotce była nawet mapka. Wynikało z niej, że musisz iść z powrotem do Centrum i skręcić za nim w prawo, minąć sklepy z ubraniami i na końcu uliczki znajdował się budynek i zagroda hodowli.

[Jeckyll]

Tablice ogłoszeń... Jedna z tych rzeczy, których nie widziałem od wieku. Co prawda przewijały mi się nadal w jakiś marketach w Kalos, jednak rzadko kiedy cokolwiek się na nich pojawiało. Tutaj za to wyglądały na główne miejsce wymiany informacji pomiędzy mieszkańcami. Gdzie ja, do cholery, trafiłem?
Przejrzałem wzrokiem większość ogłoszeń. Po co komuś gruz..? Potrząsnąłem głową i złapałem ulotkę. No proszę, czyżby to była jakaś hodowla czempionów? Wspaniale. Zawsze miło zacząć podróż od zdobycia nowego podopiecznego. Z ulotką w ręce ruszyłem w stronę hodowli, co jakiś czas posiłkując się mapą. Chyba bym się spalił ze wstydu, jakbym się zgubił w takiej mieścinie.

[Kyuubi]

Na szczęście nie udało Ci się zgubić. Zapewne nie udałoby Ci się to nawet, gdybyś się bardzo postarał - mieścinka była tak prosta, że nie miałeś JAK się zgubić. Miała raptem jedną główną uliczkę i kilka mniejszych, wypełnionych hotelami i domkami na wynajem dla turystów. To mogło częściowo tłumaczyć, po co im tablica informacyjna - zanim odpalą komputer i wejdą na poke-OLX, już dawno zdążą dojść do tablicy, którą mają pod nosem.
Budynek hodowli nie był niezwykły. Ot, zwykły, jednorodzinny domek z niewielkim ogródkiem. Już przez ogrodzenie mogłeś zobaczyć, co się dzieje. Małe, puchate kulki były zajęte zabawą między sobą, a jedną dorwała jakaś starsza kobieta. Staruszka wyraźnie miała zamiar wykąpać Eevee, który ufajdał się w błocie, jednak pokemon nie podzielał jej entuzjazmu i zawodził żałośnie, zapierając się łapkami i ze wszystkich sił broniąc się przed miską z wodą.

[Jeckyll]

Rany, co za wiocha... Zaczynałem się poważnie zastanawiać nad zmianą lokalu. Co ciekawego może być w regionie takim jak ten? Wiejskie koła gospodyń? Robótki ręczne kręciły mnie tylko w jednym wydaniu, na które teraz na pewno nie było odpowiedniego momentu. Kalos jest jednym z najbardziej zaawansowanych technologicznie regionów i dopiero teraz dotarło do mnie, jak bardzo związany jestem ze wszystkim, co nowoczesne...
Gdy dotarłem do hodowli, przez moment myślałem, że trafiłem pod zły adres. Najwyraźniej był to rodzinny biznes. Zaskakujące, że jeszcze się nie pozabijali. W końcu z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciach.
- Przepraszam! Zobaczyłem ogłoszenie o Eevee. Dobrze trafiłem? - zapytałem zza ogrodzenia, zwracając się do staruszki.

[Kyuubi]

- Och tak, oczywiście! - babcia uśmiechnęła się do Ciebie i puściła Eevee, który zdawał się być przeszczęśliwy z takiego obrotu sytuacji, bo natychmiast pobiegł dalej radośnie tarzać się w błocie. Kobiecinka podeszła do ogrodzenia i otworzyła furtkę do ogrodu, żeby wpuścić Cię na teren posesji.
- Proszę, proszę. Wszystkie maluchy są w tej chwili na zewnątrz. Matka odpoczywa w środku, jeśli chciałby ją pan zobaczyć. Ojciec... gdzieś tu przed chwilą był, bawi się z dziećmi. Flareon! - zawołała pokemona.
Stworek wybiegł zza domu i wesoło przydreptał do staruszki, łasząc się do niej. Musiałeś przyznać, że to jeden z najładniejszych okazów tego pokemona, jakie widziałeś. Futro miał lśniące i puszyste, o bardzo żywych barwach. Bystre oczka spojrzały na Ciebie ciekawie. Za Flareonem z kolei przykulało się do Ciebie kilka Eevee. Na pierwszy rzut oka nie różniły się niczym specjalnym. Po dokładniejszym przyjrzeniu się im dostrzegłeś jednak, że każdy z nich jest inny. Jeden był tak malutki, że z łatwością zmieściłby Ci się w dłoniach. Drugi miał na końcu ogonka trochę więcej jasnej sierści niż pozostałe. Trzeci miał jasną plamkę sierści tuż nad nosem. Czwarty wyglądał zupełnie jak zwyczajny Eevee, dopóki nie przewrócił się na plecy - wtedy na jego brzuchu zauważyłeś jasną plamę. Ostatni... Cóż, ostatni był tak pokryty błotem, że nie dało się stwierdzić, czym się wyróżnia. Oczywiście poza zamiłowaniem do brudu.
- Skaranie boskie... - babinka załamała ręce, widząc małego świntucha.