Pokemon nie uciekł, a to już było częściowym sukcesem. Wprawdzie wciąż zachowywał czujność, jednak nie zrażałam się tym zbytnio. Szukałam tego stworka, więc nie chciałam stracić go przez czystą głupotę, musiałam działać niezwykle ostrożnie i nie wykonywać zbyt gwałtownych ruchów, jednocześnie pozostając naturalną.
- Muszę przyznać, że już dawno nie widziałam tak wspaniałego Solosisa - zaczęłam. - Już na pierwszy rzut oka widać, że jesteś bardzo silny. Często trenujesz?
Postanowiłam nawiązać ze stworkiem konwersację, jednocześnie stwierdzając fakty. Stworek miał olbrzymi potencjał, który pragnęłam wykorzystać.
Bella Premunt Owieczka chętnie poddawała się głaskaniu. Chyba szczególnie podobało jej się mizianie za uszkami. Sądząc po tych radosnych beknięciach, było jej baaardzo miło :)
Ignis Pokemon przechylił... się. W końcu ciężko przechylać łebek, gdy łebkiem jest całe twoje jestestwo, nie? Ale stworek wygląda na zainteresowanego. Nawet ci odpowiedział, nieśmiałym kiwnięciem... całokształtu xD
- To widać - odparłam, zauważając jego nieśmiałość.
Spojrzałam na stworka niezwykle pogodnie, spodobał mi się. Lubił trenować i chciał stawać się silniejszy, posiadał olbrzymi potencjał, który dobrze wykorzystany, mógł przyczynić się do jego sukcesu, no i jego skromność miała swoisty urok.
- Przyszedłeś tutaj potrenować? - zapytałam, pewniej do niego podchodząc.
Rozejrzałam się po terenie, po czym znów spojrzałam na swojego niebieskiego towarzysza.
- Mógłbyś pokazać mi jakiś fajny ruch, którego się nauczyłeś? - powiedziałam do niego zachęcająco, chcąc przebić się przez nieśmiałość stworka.
- Swoją drogą, mam na imię Viorica - przedstawiłam się z szerokim uśmiechem.
Ignis W sumie fajny z niego nieśmiałek. Tak się pociesznie przyrumienił i w ogóle. Ale pochwalił się jednym ze swoich ataków. Padło na Rollout, które w wykonaniu lewitującego pokemona prezentowało się dość... interesująco dość.
Spojrzałam na poczynania stworka, który specjalnie dla mnie, pochwalił się jednym ze swoich ruchów. Uśmiechnęłam się lekko, widząc Rollout w wykonaniu Solosisa, nie był to jednak negatywny wyraz twarzy, zdradzał pozytywne emocje.
- Jestem pod wrażeniem. Niejeden kamienny pokemon pękł by z zazdrości - pochwaliłam jego ruch.
Przyjrzałam się stworkowi uważnie, był naprawdę pocieszny, a co najlepsze, skrywał prawdziwą siłę, którą można było wydobyć. Chciałam z nim współpracować.
Wyciągnęłam trochę karmy, którą otrzymałam na wejściu i wyciągnęłam ją w kierunku pokemona.
- Masz, częstuj się. Solidny trening wzmaga apetyt, prawda? - dodałam, puszczając do niego oczko.
Nie potrafiłam odwrócić od niego wzroku. Poszukiwania jednak się opłaciły.
- Wiesz mały, widzę że bardzo dobrze się dogadujemy, co ty na to, aby dołączyć do mnie i mojego przyjaciela Blaze'a? Jesteś silny, masz talent i olbrzymi potencjał. Mogłabym ci pomóc go rozwijać. Nauczyłabym cię wielu nowych ruchów i pomogła w samodoskonaleniu. Co ty na to mały? Zgodzisz się mi towarzyszyć?
Skierowała więc dłonie za uszka stworzenia, drapiąc ją dłuższą chwilę w tamtym miejscu, z szerokim uśmiechem przyjmując do wiadomości, że tu stworzenie lubi najbardziej.
- Hej, może chciałabyś ze mną iść? Będzie fajnie, mówię ci! Jest ze mną Drżący Liść i na pewno się dogadacie i pewno i jemu będzie miło! - zaproponowała, uważnie patrząc na reakcję owieczki. Przy tym przestała ją drapać, ruszając na przód owieczki i spoglądając jej w ciemne oczka z szerokim, szczerym uśmiechem. No dawaj! Będzie wszystko dobrze!
Zaciekawiona podchodzę do ... robocika? Pomniczka? Golemka? Nie jestem pewna jak powinnam poprawnie określić jego wygląd, ale w każdym razie na pewno ma postawę homoidalną.
- Hej, Golett, znasz może jakieś ciekawe miejsca w okolicy, aby móc trochę się rozerwać? Tutaj nigdy jeszcze nie byłam, dlatego też nie wiem takich rzeczy i mam nadzieję, że może ty pomożesz mi w znalezieniu takiego miejsca.
Ignis Poczęstował się karmą, pomyślał nad twoją propozycją i... chyba uznał, że prawisz z sensem. W takim razie zostało już tylko jedno do zrobienia... W końcu pod bluzką go stąd nie wyniesiesz ;)
Bella Premunt Jakże by to można było odmówić osobie co tak fachowo smyra za uszkiem? TA owca raczej nie mogłaby ;P
SayuriSagi Golett paczył na ciebie pozornie pustym spojrzeniem. No, o ile to stworzenie w ogóle czymś takim dysponuje. Tymczasem pod kopułą musiały u niego zachodzić potężne prace umysłowe, których wynikiem było: "TAK" i jedna z łapek, która uniosła się i wskazywała gdzieś kawałek dalej. O! Chwila, wróć! ON GADA?!
- W takim razie mały, pozostaje już tylko jedno.
Uśmiechnęłam się do niego i wyciągnęłam balla, którego skierowałam w stronę stworka. Chciałam, aby sam wszedł do środka. Skoro się zgodził, nie było sensu go rzucać.
- Blaze będzie szczęśliwy, zyska wspaniałego kompana do treningu. Z pewnością się dogadacie - zapewniłam.
Dziewczynka wyciągnęła więc kapsułę, w którą została zaopatrzona jeszcze przed wejściem na strefę, po czym lekko dotknęła pyszczka owieczki dziwnym guziczkiem na jej środku. Kapsuły były dla niej bardzo ciekawym tworem i gdyby mogła to by cały czas badała, jak one są zrobione. Jak mogą pomieścić takiego dużego byczka w sobie? Co się dzieje z tymi pokemonami, jak są wciągane do środka? No cóż... Może kiedyś odkryje te tajemnice. Jak na razie patrzyła, że kapsuła nadal się trzącha na jej dłoniach. O ile Mareep oczywiście nie uciekła gdzieś hen daleko zanim ją dotknęła.
Ignis i Bella Premunt Oba pokemony pozwoliły się pochwycić. Gratuluję, czekam na skany (bez charakteru i historii) i zapraszam dopiero do strefy 8, na dalsze łowy :)
- Bardzo ci dzię- chwila, TY MÓWISZ? - o rajuśku, pierwszy raz widzę mówiącego Pokemona! W paru książkach natknęłam się na historię, w których to ludzie spotykali stworki posługujące się telepatią albo ludzką mową, ale zawsze to były niepotwierdzone historyjki. - Jak to możliwe? Ktoś cię nauczył? Sam się nauczyłeś? A może umiesz od narodzin? Proszę, powiedz mi! - jestem taka podekscytowana, że nie mogę ustać w miejscu i zaczynam aż podskakiwać z emocji.
SayuriSagi Pokemon opuścił swoją kończynę i przed dłuższą chwilę po prostu stał. Stał i paczył. A potem odpowiedział ci znowu, kolejny, prostym... "TAK", po którym z kolei sobie usiadł. Hm... Okeeej.
Tyle mu tych pytań zadałam, że teraz nie wiem, na które z nich odpowiedział. Z drugiej strony sposób, w jaki udzielił odzewu był trochę dziwny.
- Twoja odpowiedź trochę mnie dziwi, dlatego się upewnię: czy możesz mówić tylko „tak"? Dla potwierdzenia machnij ręką pionowo, dobrze? Pytam się, bo nie mogłam zrozumieć, na które pytanie odpowiedziałeś i tak pomyślałam, że znasz tylko to jedno słowo w języku ludzi.
* Błagam, niech on normalnie mówi, a jeśli nie, to niech chociaż była możliwość nauczenia go
SayuriSagi Stworek wysłuchał twojego pytania i... nie omieszkał odpowiedzieć, tym razem było to krótkie i treściwe: "NIE". Czyli już wiadomo, że zna dwa kluczowe słowa dla konwersacji. To już coś.
* W tym "tak/nie" jest pewna idea, spokojna twoja rozczochrana, wiem co czynię (chyba) ;P
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
Design by Did, Panda & Daisy7.Only for Pokemon Crystal
Copyright 2016 by Daisy7.
Zabrania się kopiowania tekstów i obrazków autorstwa naszych użytkowników bez ich zgody na użytek innych stron!
Grafika pochodzi ze źródeł internetowych. Nie przywłaszczamy sobie do niej żadnych praw. Jeśli jesteś autorem obrazka wykorzystanego na forum i nie życzysz sobie, by się tu znajdował, napisz do administracji Pokemon Crystal, a zostanie on usunięty.
Pokemon Crystal nie czerpie żadnych korzyści materialnych z prowadzenia tej strony poświęconej serii "Pokemon" - własności Nintendo.
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
.gif ":O")
.gif ":please:")
35451075
Yukiyorin
