Imię/imiona: Ezio
Nazwisko: Cutrone
Data urodzenia (wiek): 23.09.1997 (20)
Profesja: Trener
Profesja poboczna: Ewolucjonista
Team: Famiglia Cutrone
Towarzysz/towarzyszka: -
~~~~~~
Opis wyglądu: Wysoki brunet o brązowych oczach, z kilkudniowym zarostem i zawsze nażelowanymi włosami. Szczupły, niemal non stop chodzi sztywno wyprostowany jak miotła. Zawsze stara się ubrać elegancko – czy to w koszulę, czy w modny sweterek. Jedynym, co nie ulega zmianie w jego wystroju, jest czarny zegarek marki Gino Rossi, otrzymany od ojca w dniu osiemnastych urodzin.
Opis charakteru: Niegdyś był dobroduszny, otwarty i ufny. Po wieloletnich mękach psychicznych, uwieńczonych rozstaniem z Veronicą, zmienił się nie do poznania. Stał się bardziej skryty, nieufny, pałał wręcz niechęcią do obcych. Nie oznacza to jednak, że z miejsca stał się bezwzględnym kryminalistą jak reszta jego rodziny. Czuł, że może posunąć się dalej, niż kiedyś sobie jedynie wyobrażał. Nie wiedział tylko, jak daleko…
Historia:
Ezio urodził się w Canalave City. Trzeba przyznać, że los przydzielił go do najlepszej możliwej rodziny w okolicy – rodziny Cutrone. Jego krewniacy od pokoleń rządzili miastem z cienia. Umożliwiały im to nieprzebrane pokłady gotówki i niekonwencjonalne metody podporządkowywania sobie ludzi mających wpływ na każdą dziedzinę funkcjonowania miasta – od kontrolowania ładunków wpływających do portów, przez struktury policji i szpitali, po politykę. Cutrone angażowali się wszędzie tam, gdzie mogli zarobić. Dzięki swoim wpływom, byli dosłownie bezkarni, jednak bluźnierstwem byłoby stwierdzić, że mogli beztrosko hulać po ulicach i robić co im się żywnie podoba. Bardzo starannie dbali o dyskrecję swoich działań i, choć byli bardzo znaną i poważaną rodziną, nikt nie posiadał dowodów na ich prawdziwe poczynania. Na co dzień ojciec Ezio, Salvatore, prowadził największą kancelarię prawniczą w mieście, zaś jego matka, Emilia, była dyrektorką muzeum sztuki.
Mieszkali w ogromnej, barokowej rezydencji poza granicami miasta. Wszędzie można było dostrzec, że rezyduje tam obrzydliwie bogata rodzina. Już oni o to zadbali. Piękne zdobienia, liczne fontanny, egzotyczne rośliny i drogie rzeźby usiane po wielkich ogrodach okalających pałac mogły robić wrażenie. Rodzina Cutrone liczyła sobie 7 członków – rodziców, Salvatore i Emilię, niepełnosprawnego dziadka, Alfredo, naszego bohatera, a zarazem najmłodszego syna Salvatore i Emilii, Ezio, oraz dwójkę jego starszych braci i starszą siostrę, Alessandro, Bernardo i Blancę. Cutrone mieli jeszcze jedną córkę, Vittorię, jednak opuściła ona rodzinny dom jeszcze przed narodzinami Ezio. On sam niewiele o niej wiedział, gdyż z niezrozumiałego dlań powodu była tematem tabu w rodzinie. Wiedział tylko, że okropnie pokłóciła się z dziadkiem i ojcem, po czym wyjechała do regionu Hoenn z narzeczonym.
Mówiąc nieco więcej o naszym bohaterze, był on nieplanowanym dzieckiem, co zresztą było mu bardzo często komunikowane wprost. Jego kontakt z rodzicami był co najmniej chłodny. Uznawali go jako swojego syna i spadkobiercę, ale nie dawali mu większych złudzeń na przejęcie rodzinnych interesów. Uważali, że jest do niczego i nic nie potrafi zrobić dobrze, więc wynajmowali służbę, która wszystko robiła za niego. W efekcie wyrósł na nieco nieogarniętego życiowo chłopaka. Choć odziedziczył wszystkie cechy fizyczne rodziny Cutrone – wysoki wzrost, ciemne włosy i lekko zagięty nos, w zachowaniu w ogóle nie przypominał choćby swoich braci, którzy byli pewni siebie i aroganccy. On był ich zupełnym przeciwieństwem – nieśmiały, dobroduszny i niezdarny. Często otrzymywał za to reprymendy od Bernardo, który opiekował się młodszym bratem i praktycznie go wychowywał, gdyż rodzice w ogóle nie byli zainteresowani poczynaniami swojego najmłodszego syna. Jak twierdził Bernie, Ezio któregoś dnia „dostanie po tyłku” od losu za swoje usposobienie. Słowa te okazały się bardzo trafne, o czym dość szybko miał przekonać się młodzieniec.
Choć finansowo niczego mu nie brakowało, dorastając czuł pewną pustkę. Nie miał przyjaciół. Wszyscy bali się jego nazwiska i starali trzymać się na dystans, by nie narazić się jemu ojcu. Nie mieli pojęcia, że Ezio obchodzi go tyle, co oni sami. Rzecz jasna, chodził do szkoły prywatnej, gdzie nie brakowało snobów. Niektórzy zazdrościli mu pochodzenia i wytykali palcami za jego plecami. Choć Ezio nigdy nie usłyszał złego słowa wprost, doskonale zdawał sobie z tego sprawę. Pod koniec liceum zakochał się w dziewczynie z równoległej klasy, Veronice. Nie miał jednak pojęcia, że zależało jej jedynie na majątku jego rodziny. Sama była córką miejscowego biednego kupca i była pewna, że dzięki niewątpliwej urodzie i sprytowi uda jej się wejść do bogatej familii. Na jej nieszczęście, została przejrzana przez Bernardo, którego wnikliwe oko łatwo potrafiło odczytać prawdziwe zamiary ludzi. Dzięki temu był świetnym prawnikiem w firmie ojca, a po godzinach – negocjatorem w światku przestępczym. Ezio z początku nie wierzył bratu, lecz gdy doszło do konfrontacji z jego lubą, ta nie wytrzymała i wygarnęła mu prosto w twarz wszystko to, co myśleli o nim rówieśnicy, a czego sam się domyślał. Prócz wielu niecenzuralnych słów, padło też kilka gorzkich uwag odnośnie samodzielności chłopaka. „
Jak mogłeś myśleć, że mogłabym zakochać się w takiej fajtłapie, przez całe życie wyręczanej przez sługusów tatusia?”. Zdanie to zapadło chłopakowi w pamięć na bardzo długo. Coś w nim pękło. Veronica była jedyną osobą spoza rodziny w życiu, z którą miał bliższy kontakt. Ufał jej i był w niej bezgranicznie zakochany. Nic więc dziwnego, że sytuacja ta zabolała go niczym sztylet w brzuchu. Zamknął się w sobie. Przez kilka następnych tygodni nikogo nie widywał, nawet Bernardo. Potrzebował czasu, by sobie to wszystko przemyśleć. W końcu opuścił swój pokój i udał się do gabinetu ojca. Zdziwiło to Salvatore, gdyż rzadko zdarzało się, że Ezio z własnej inicjatywy chciał z nim rozmawiać. Chłopak opowiedział mu o Veronice, o tym, jak go potraktowała. Wygarnął mu też, że wszyscy, na czele z własnymi rodzicami, uważają go za życiowego niedorajdę i woleliby, by go nie było. Wyznał, że ma tego dość i chce im wszystkim udowodnić, że są w błędzie. Nie było na to lepszego sposobu, niż wyruszenie w podróż trenerską. Im dalej od domu, tym lepiej. „
Jak sobie chcesz.” – odparł chłodno Salvatore. Niezbyt przejmował się losem syna, który często wręcz mu zawadzał w planach na przyszłość, więc jego wyjazd był mu na rękę. Będąc szczerym, nie spodziewał się, że kiedykolwiek wróci, co było dla niego idealnym rozwiązaniem.
Nie jest tajemnicą, że wszyscy początkujący trenerzy wyruszają w podróż w młodym wieku, po odbyciu stosownego szkolenia. Ezio nigdy takiego nie przeszedł. Ba, nigdy nie miał nawet bliższego kontaktu z pokemonami. Ograniczał się on do styczności z tymi pracującymi na posesji Cutrone. Wydawało się więc, że rozpoczęcie przez niego podróży nie ma najmniejszego sensu. Podobnego zdania był profesor Rowan. Z początku odmówił wydania mu pokedexu, lecz pod naciskiem Salvatore, który robił wszystko, co w jego mocy, by pozbyć się syna, w końcu ustąpił. Wizyta „pracowników” ojca z pewnością w tym pomogła. Salvatore wykupił z najlepszej hodowli w regionie pokemona, który został starterem Ezio. Bez większych sentymentów pożegnał się z chłopakiem, który wyruszył do regionu Hoenn. Wpływy jego rodziny tam nie sięgały, więc mógł liczyć tylko na siebie. Miał też cichą nadzieję, że uda mu się odnaleźć Vittorię, która przed laty wyjechała właśnie tam. Liczył na to, że skoro postawiła się despotycznemu ojcu, była bardziej podobna do niego, aniżeli do reszty Cutrone’ów. Jedyne, czego pragnął, to udowodnić wszystkim, a zwłaszcza Veronice, że coś znaczy. Nie był zbytnio zdziwiony tym, jak łatwo przyszło mu opuszczenie rezydencji. W końcu był czarną owcą rodziny. Nie miał jednak pojęcia, że jego ojciec miał też ukryty motyw wysłania go do regionu Hoenn…
Rodzina:
- Salvatore Cutrone – 56 lat – Głowa rodziny. Za dnia bezwzględny właściciel kancelarii prawnej, po zmroku zimnokrwisty mafiozo z wpływami sięgającymi na pół regionu.
- Emilia Cutrone – 53 lata – Matka Ezio. Nie cierpiała go jeszcze bardziej od ojca. Do tego stopnia, że w ciągu życia zamieniła z nim ledwie kilkanaście zdań. Dyrektorka miejscowego muzeum sztuki.
- Blanca Cutrone – 28 lat – Siostra Ezio. Wykapana mama. Pałała otwartym wstrętem do swojego brata. Gdyby znalazła odpowiednio duży but, prawdopodobnie z lubością rozdeptała by go jak robaka. Niestety dla niej, Ezio był od niej o głowę wyższy, wobec czego ograniczała się do traktowania go jak insekta. Cierpkie słowa i robienie na złość były u niej na porządku dziennym.
- Alessandro Cutrone – 37 lat – Prawa ręka ojca. Zarówno w firmie, jak i organizacji. Był neutralny wobec Ezio – ani go lubił, ani nie lubił. By jednak przypodobać się ojcu, traktował go z dystansem i chłodem.
- Bernardo Cutrone – 30 lat – Jedyny „przyjazny” Ezio członek rodziny. W trakcie dorastania pomagał mu jak tylko mógł, choć tylko wtedy, gdy ojca nie było w pobliżu, gdyż nie chciał mu się narażać. Kochał swojego brata, lecz czasem tracił cierpliwość na widok jego nierozgarnięcia i nadmiernej ufności wobec ludzi.
- Alfredo Cutrone – 80 lat – dziadek Ezio. Niegdyś był głową rodziny, potęga Cutrone’ów to głównie jego zasługa. Jeszcze przed poczęciem Ezio zdarzył mu się tragiczny wypadek – wypadł przez balkon swojego gabinetu i z wysokości pierwszego piętra uderzył głową o kamienne płyty. Cudem przeżył, lecz od tamtego czasu pozostaje w pełni sparaliżowany.
- Vittoria Cutrone – 37 lat – Wiadomo o niej tylko tyle, że dawno temu opuściła dom po kłótni z ojcem i wyjechała do Hoenn z narzeczonym.
~~~~~
Pokemony:
Charmeleon 
Imię: -
Poziom: 19,5
Typ: 
Ewolucja: Charmander->
(16 lvl) Charmeleon -> (36 lvl) Charizard
Ataki: Scratch, Growl,
Focus Punch,
Air Cutter, Ember, Smokescreen,
Iron Tail,
Flamethrower, Dragon Rage,
Heat Wave,
Thunder Punch
Charakter i historia: Został kupiony przez ojca Ezio na potrzeby jego wyprawy trenerskiej. Sprawia wrażenie dojrzałego i ogarniętego pokemona. Bawi go nieporadność właściciela, który ma problemy z takimi podstawowymi rzeczami, jak nakarmienie go, o walkach już nie wspominając, dlatego czasem podpowiada mu, co należy zrobić.
Umiejętność: Blaze - Kiedy HP spada poniżej 1/3, ataki ogniste zadają do 1,5 raza większe obrażenia.
Trzyma:
Mudkip 
Imię: -
Poziom: 15
Typ: 
Ewolucja: Mudkip -> (16 lvl) Marshtomp -> (36 lvl) Swampert
Ataki: Tackle, Growl, Water Gun, Mud-Slap, Foresight
Charakter i historia: Pochodzi z Wiosennej Strefy Safari. Mudkip to dobroduszna istotka, która jakoś tak nie potrafi przejść obojętnie wobec czyjejś krzywdy. Albo smutku. Albo krzywdy i smutku, w kolejności dowolnej. Wola niesienia pomocy i przyjacielskiego pacania na pocieszenie jest w niej zbyt silna, aby się jej całkowicie oprzeć. Choć nie wygląda, wbrew pozorom walczy całkiem nieźle i co najpocieszniejsze- nie przepada za pokazami. Z takich rzeczy za jakimi jeszcze nie przepada warto wspomnieć o szpinaku, mięcie oraz innych Mudkipach. Nie wiedziec czemu, na widok osobnika tego samego gatunku narasta w niej przemożna chęć sprania takowego osobnika po pysku. Ot tak, po prostu. Trzeba na nią uważać, bo nieupilnowana z marszu wykorzysta taką okazję, a potem kłopot gotowy.
Umiejętność: Torrent - Kiedy HP spada poniżej 1/3, ataki wodne zadają do 1,5 raza większe obrażenia.
Trzyma:
Phantump
Imię: -
Poziom: 15
Typ: 
/
Ewolucja: Phantump -> Trevenant
Ataki: Tackle, Confuse Ray, Astonish, Growth, Ingrain
Charakter i historia: Jest nieco dziwnym Pokemonem. Sprawia wrażenie, jakby był non stop we własnym świecie. Na przykład podczas wydawania poleceń w walce, ma się wrażenie, że słowa przelatują mu koło uszu. Zawsze jednak posłusznie wykona każdy rozkaz, co do joty.
Umiejętność: Natural Cure - Kiedy Pokemon zostaje wycofany do Pokeballa, wylecza się ze wszystkich zmian statusu.
Trzyma:
Gligar
Imie:
Poziom: 23
Typ: 
Ewolucja: Gligar (Razor Fang) -> Gliscor
Ataki: Poison Sting, Sand Attack, Harden, Knock Off, Quick Attack, Fury Cutter, Feint Attack, Acrobatics, Cross Poison, Aqua Tail
Charakter i historia: Gligar był używany w sali treningowej w Rustboro jako przeciwnik dla osób, które postanowiły skorzystać z owego przybytku. Tak naprawdę jego rola sprowadzała się do bycia workiem treningowym. Nie traktowano go z należytą troską ani szacunkiem, przez co stał się zamknięty w sobie i nieufny, długo obawiając się ludzi. Odbity z sali przez Ezio pierwszy raz w życiu zaznaje prawdziwej, trenerskiej opieki i powoli zaczyna otwierać się na świat.
Umiejętność: Hyper Cutter - Uniemożliwia obniżenie ataku Pokemona.
Trzyma: Razor Fang
Elekid
Imie:
Poziom: 5
Typ: 
Ewolucja: Elekid (30) -> Electabuzz (Electrizer) -> Electivire
Ataki: Quick Attack, Leer, Focus Punch, Thunder Shock
Charakter i historia: Elekid dotarł do Ezio w przesyłce od brata obok dwóch innych stworków, nie jest znane jego pochodzenie. Pokemon jest jeszcze bardzo młody i nie widział zbyt wiele świata, dlatego ciekawi go każda najmniejsza rzecz. Ma tendencje do wkładania palców do kontaktu (oczywiście ze względu na jego naturę nie grozi mu żadna krzywda, najwyżej wysadzi korki w budynku). Uważa Ezio za swojego rodzica i z każdym problemem udaje się do niego, zadając czasem niewygodne pytania. W swoim języku.
Umiejętność: Static - Przy kontakcie fizycznym istnieje 30% szans na sparaliżowanie przeciwnika. Dodatkowo, jeśli Pokemon jest na pierwszym miejscu w drużynie, szansa na napotkanie elektrycznego Pokemona rośnie o 150%.
Trzyma: -
~~~~~
Box
Konto bankowe
Trofea
~~~~~
Ekwipunek:
- pieniądze
- pokedex
- 5x pokeball
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
35451075
Yukiyorin
