Pokemon Crystal

[Shouri]

Imię/imiona: Shouri
Nazwisko: Rasetsu



Data urodzenia (wiek): 07.07.2003 (15 lat)
Profesja: Trener
Profesja poboczna: Hodowca
Towarzysz/towarzyszka: Isao Yonami

~~~~~~

Opis wyglądu: Shouri to 15 letni młodzieniec o wzroście 156cm i wadze 48kg o rudych, postrzępionych włosach średniej długości. Jego tęczówki są koloru żółtego. Jeśli chodzi o wygląd reszty ciała, chłopak należy do osób szczupłych, po których nigdy nie widać wyćwiczonych mięśni, jednak nie można powiedzieć, że wygląda jak sama skóra i kości. Ot szczupły chłopak, bez zbędnych kilogramów.

Jeśli chodzi o ubiór, zazwyczaj ubiera się w ciemne, najczęściej czarne, luźne koszulki, z krótkimi rękawami oraz wysokim, aczkolwiek szerokim kołnierzem, często z wcięciem pod szyją. Oczywiście w zimniejsze dni narzuca dodatkowe ubranie, jednak kolorystyka raczej się nie zmienia. Jeśli chodzi o spodnie, to chociaż dalej brnie w ciemne kolory, to już nie idzie w czerń, a ciemne odcienie różnych kolorów, tak by pasowały do koszulek, preferując spodnie o długich nogawkach.

Opis charakteru: Charakter Shouri należy podzielić na dwie części. Wobec większości ludzi trzyma dystans, jest wycofany i stara się ograniczyć kontakt do minimum. Do tego uważa, że tych nękających należy omijać szerokim łukiem. Co do tego, kogo uważa za nękających, są to zarówno osoby zaczepiające innych swoimi ofertami bądź propozycjami, jak i ci, którzy postanawiają nękać innych dla zabawy. Ot jeden sort ludzi, których należy unikać. Jego druga strona charakteru, przez część pewnie zostałaby nazwana prawdziwą, objawia się przy pokemonach, najczęściej z dala od ludzi. Często ma wtedy szeroki uśmiech na twarzy, ciesząc się ze spędzania czasu razem z tymi pokemoniastymi przyjaciółmi. Również uwielbia naturę i jej spokój, przez co zdarza mu się uciekać od wszelkich innych ludzi, w miejsca z dala od zamieszkałych terenów.

Historia: Jak to zwykle, historię należy zacząć od początku, a więc... Shouri pochodzi z niewielkiej osady, znajdującej się niedaleko większego miasta w regionie Alola. Od najwcześniejszych lat się wyróżniał pod względem charakteru, gdyż uwielbiał pokemony i można powiedzieć, że w każdej chwili chciał być z jakimś pokemonem. Jego ojciec, Eien, który notabene jest hodowcą, chociaż już raczej osiadłym niż podróżującym, tylko wspierał to zainteresowanie chłopaka, pokazując mu pokemony oraz ucząc podstaw na ich temat. Jego matka natomiast nie rozumiała tego, jak bardzo Shouri uwielbiał pokemony i czasami robiła się zła na syna z tego powodu, że nawet podczas posiłków, czy nocy, myślał jedynie o pokemonach i potrafił narzekać, że chce do nich. I chociaż matka kochała Shouriego, to przez to, że nie mogli się zrozumieć, często ich relacje wyglądały chłodno, a chłopak nigdy nie rozumiał, o co jego matce może chodzić. W wieku 11 lat, na swoje urodziny dostał swego pierwszego pokemona, którego nazwał Kokoro. Ojciec uznał, że jest już gotowy, by zostać w pełni samodzielnym właścicielem pokemona, chociaż wcześniej pozwalał mu się zajmować swoimi pokemonami. Shouri był wtedy wniebowzięty, z radością wielce dziękował ojcu, przytulając swego pierwszego pokemona, oraz, jak to się szybko okazało, pierwszego przyjaciela. W końcu osada była mała i nie było w niej rówieśników dla Shouriego, były dzieci starsze, były młodsze, ale rzadko zdarzało się, żeby była dwójka o podobnym wieku. Do miasta też nie chodził, a przynajmniej zahaczał o nie, jak najmniej się dało, więc i tam niewiele osób poznał, nie mówiąc o zawężeniu relacji. No ale wracając do jego pierwszego pokemona, chłopak nigdy nie używał pokeballa, przez co jego eevee zawsze był na wolności i prawie zawsze tuż obok Shouriego. Nie było już dnia, ani nawet godziny, by ludzie widzieli trenera pokemon, nowego, bo nowego, ale już trenera. Co prawda część czasu, szczególnie na początku spędzał z ojcem i Kokoro, ucząc się o swoim podopiecznym. Jednak te lekcje nie trwały za długo, więc po niewielkim okresie czasu, chłopak przestał być widywany w wiosce jeszcze mniej niż wcześniej. No cóż, wcześniej też się trochę uczył i zajmował pokemonami ojca, ale dalej lubił wymykać się za osadę w las, ale teraz, od kiedy miał Kokoro, większość czasu spędzał w lesie, czy to na zabawie ze swym pokemonem, czy to łowiąc wspólnie ryby nad istniejącym w lesie polan. Co prawda, bywały momenty, kiedy Shouri zaczynał coś podobnego do medytacji, wsłuchując się w ciche życie przyrody, dając przedtem swemu pupilowi czas wolny, na co chce. Często wtedy jego eevee wymykał się w głąb lasu, ale chłopak nigdy nie wnikał co robi tam Kokoro. W końcu to był jego wolny czas, więc uważał, że nie powinien w żaden sposób go zakłócać. W ten sposób mijały kolejne lata, Shouri dorastał, zajmując się swoim kochanym Kokoro na różne sposoby, wspólnie spędzając praktycznie cały czas. Aż pewny dzień z przed roku bądź dwóch zmienił trochę jego życie. Akurat łowił wtedy ryby ze swoim podopiecznym, aż w pewnym momencie, z za krzaków wyleciał pewien nastolatek, dużo większy od Shouriego. Niestety, jako, że chłopak był zarówno nad wodą, tuż obok krzaków, to to nagłe pojawienie się nieznajomego spowodowało, że nowa osoba wpadła razem z nim do wody. Jak to się niedługo okazało, był nim Isao. Można powiedzieć, że z jakiegoś powodu, dwaj chłopaki, obaj wycofani znaleźli wspólny język, gdyż od tego wypadku zaczęli się często spotykać nad owym stawem. Nowy znajomy, a jak się niedługo okazało, nawet przyjaciel, zaczął się interesować pokemonami z powodu tych spotkań. A jako, że przez jakiś czas się wspólnie spotykali i bawili we trójkę, tak, Kokoro nadal zostawał najważniejszy dla Shouriego, nic się pod tym względem nie zmieniło, zdarzyło się parę razy chłopakowi zabrać swego drugiego przyjaciela do swojej wioski. Co prawda matkę mu przedstawił jedynie z grzeczności i jedynie kiedy ta się pojawiła, bo nie było powodu, by wcześniej łazić z Isao w poszukiwaniu matki by jej go przedstawić. Sytuacja z ojcem przedstawiała się zgoła inaczej. Jako, że był hodowcą pokemonów, a Isao zaczął się nimi interesować, to nie było opcji by Shouri nie przedstawił ich sobie, tak więc za każdym razem z kilku, gdy dwójka chłopaków przychodziła wspólnie do wioski, to od razu kierowali się do ojca Shouriego. Ten w końcu mógł czegoś nauczyć Isao o pokemonach, a z drugiej strony Isao widział tu wyjątkowo dużo pokemonów. Jednak to nie zmienia faktu, że to było kilka razy jedynie, a przez te miesiące spotykali się głównie przy stawie w lesie. Aż pewnego dnia nadszedł ten dzień. Kokoro, który miał czas wolny wrócił szybko, ewidentnie zmartwiony. Shouri był tym zaniepokojony, a jak eevee zaczął go ciągnąć za nogawkę, chłopak wraz z Isao szybko ruszyli za nim. To, co zobaczyli, szybko uderzyło w serce Shouriego. To co widzieli, z początku było banalną rzeczą, mianowicie, na polance leżał Rockruff z zranioną łapką. Niby nic wielkiego, ot łapka, ale dla młodego trenera, ta sytuacja strasznie bolała, więc szybko wykorzystał okoliczną wodę i roślinność, dziękując w myślach ojcu za wszystkie nauki potrzebne do opieki nad pokemonami, by opatrzyć łapkę biednego pokemona. Jednak sytuacja była gorsza niż z początku Shouri zakładał, gdyż podczas opatrywania łapki, okazało się, że biedaczysko ma gorączkę. Szybko zdecydował się, że potrzebna mu pomoc. Tak więc zostawił Kokoro i Isao by opiekowali się biednym Rockruffem, a sam zaczął biec do swej osady po ojca. Jak tylko dobiegł i znalazł ojca, szybko zaczął go prosić o pomoc, tłumacząc mu, jak najszybciej, sytuację w której znalazł się ranny pokemon. Ojcowi chłopaka nie trzeba było więcej, jednak nim wyruszył w las, zaczął od spakowania potrzebnych preparatów i rzeczy. Tak więc dłuższa chwila minęła i tym razem dwie osoby biegły, tym razem z wioski, a nie do wioski, do biednego Rockruffa. Po dłuższym czasie, no cóż, około godziny, Shouri wrócił na polanę, wraz z ojcem do pomocy. Od tego czasu, ta czwórka, dwójka chłopaków oraz dwójka pokemonów codziennie się widywała, a Shouri zauważył, jak Isao zakochał się w Rockruffie. Można rzec, że Shouri doskonale to uczucie rozumiał. Tak czy siak, niedługo po tym wydarzeniu, w domu, Shouri dostał propozycję od ojca. Eien uznał, że czas, by Shouri zaczął myśleć o swojej podróży, w celu zostania zarówno trenerem jak i hodowcą. Szczególnie z jego zamiłowaniem do pokemonów. Ojciec pokazał zarówno Shouriemu, jak i Kokoro typy trenerów, a raczej ich podział na trenera i koordynatora i wytłumaczył różnicę. Chociaż Shouri wiedział, że występy są nie dla niego, spojrzał na swojego eevee, chcąc wiedzieć co woli. Kokoro myślał podobnie i łapką pokazał, że woli walczyć niż wykonywać występy. Jednak jak to ojciec rzekł, najpierw musi on przygotować potrzebny osprzęt do podróży, a jednocześnie Shouri powinien przemyśleć swoją podróż i się również na nią przygotować. Tak minęły kolejne miesiące, może i nawet rok, a chłopak nikomu nie mówił o pomyśle ojca, dopóki pewnego słonecznego dnia Isao nie zaproponował wspólnej podróży. Na tą propozycję Shouri tylko uśmiechnął się do Kokoro, pieszcząc go po karczku, po czym odpowiedział, że myślał o podróży w niedalekiej przyszłości. Ustalił, że potrzebuje kilku dni, przed wyruszeniem, które to po za spotkaniami jak zawsze, wyglądały w sposób taki, iż ojciec Shouriego dał chłopcom kilka dodatkowych lekcji. Tak, Eien kazał synowi przyprowadzić kolegę, kiedy usłyszał, że z nim będzie podróżował. W dniu wyruszenia wręczył chłopcom po jednym urządzeniu, które Shouri już znał. Był nim pokedex. W sumie chłopaka to nie dziwiło, że ojciec ma łatwy dostęp do nich. W końcu był aktywnym hodowcą kiedyś. I tak zaczęła się podróż Shouriego, Kokoro, Isao i Kazana, Rockruffa Isao.

Rodzina:
Nanao Rasetsu - Matka Shouriego, która chociaż ma własnego pokemona, nie rozumie fascynacji swego męża jak i syna. Co nie zmienia faktu iż zawsze się martwi o tą dwójkę i chce jedynie dobra dla nich.
Eien Rasetsu - Ojciec Shouriego oraz były hodowca. Shouri nie wie wiele o podróżach ojca, ale ten dzielił się swoją rozległą wiedzą z synem i przygotowywał go do jego podróży. Jest to również najbardziej ceniona osoba przez Shouriego.

~~~~~

Pokemony:
Eevee
Imię: Kokoro

Poziom: 5
Typ:
Ewolucja: Eevee (Zadowolenie w nocy) -> Umbreon
*Zadowolenie: 0
Ataki: Covet, Helping Hand, Growl, Tackle, Tail Whip, Sand Attack
Charakter i historia: Kokoro jest odważny, chociaż nie przepada za innymi ludźmi niż Shouri, jego ojciec Eien, który był jego pierwszym właścicielem, oraz przyjacielem Shouriego, Isao. Jego odwaga idzie z dużymi pokładami energii, co powoduje dużo chęci na zabawy i bieganie. Najważniejszy jest dla niego Shouri, którego pokochał, tak samo jak Shouri jego. Jednakże, wykorzystuje to czasami, dopraszając się o więcej pieszczot, smakołyków albo zabaw. Kokoro został podarowany Shouriemu w dnu jego urodzin, przez ojca Shouriego, Eiena.
Umiejętność: Adaptability - Bonus za używanie ataku takiego samego typu, jaki ma użytkownik, jest równy 2 zamiast 1,5.
Trzyma:
~~~~~

Box | Konto bankowe | Trofea

~~~~~

Ekwipunek:
- pieniądze
- pokedex
- 5x pokeball
- 5x Woda mineralna
- 2x Karma pokemon, typ normal
- 2x Kanapka z szynką
- 2x kanapka z serem
- 2x Jabłko
- 2x brzoskwinia
- 5x muffinka
- notes
- latarka
- lornetka
- koc
- śpiwór
- apteczka
- Casteliacone
- 2x Berry Juice
- Lum Berry
- Sitrus Berry
- Kelpsy Berry
- Hondew Berry
~~~~~

Bonusy:

[Shouri]

Karta skończona

[Panda]