Pokemon Crystal

[spoconyzenek]

Imię: John
Nazwisko: Linus

Powiedzmy. Tylko dodaj bliznę na prawym policzku (patrz: opis wyglądu).
Data urodzenia (wiek): 5.11.1993, 22 lata
Profesja: trener
Profesja poboczna: ewolucjonista
Team: -
Towarzysz/towarzyszka: Podróżuje samotnie (przynajmniej na razie).
Opis wyglądu: Około 185cm wzrostu. Szczupła, lecz wysportowana budowa ciała. Proste, ciemne włosy średniej długości, zwichrzone w nieładzie. Ciemne oczy. Krzaczaste brwi, najczęściej zmarszczone w nienawistnym grymasie. Blizna na prawym policzku, łagodnym łukiem zmierzająca w kierunku ust i poprzez nie wprost na podbródek. Lekki zarost. Koszulka bez rękawów, blade, znoszone jeansy i stare nike'i. W chłodniejsze dni zakłada średniej długości płaszcz. W ustach często papieros. Ogółem sprawia nieprzyjemne wrażenie, nie jest osobą, którą spytałbyś o godzinę.
Opis charakteru: Trzyma się z dala od ludzi, nie otwiera się przed nikim, nikomu też nie ufa. Woli towarzystwo własne lub Pokemonów, niż ludzi. Cyniczny, nieuprzejmy, nie obchodzą go zasady czy też ogólnie przyjęte standardy, żyje według własnego, niesprecyzowanego kodeksu. Pomimo wszystkich tych wad, jest człowiekiem raczej łagodnym, nie szuka zwady. Nie jest też arogancki czy zarozumiały. Jeśli może komuś pomóc, zwykle ponarzeka, ale pomoże. Wolałby jednak, żeby wszyscy dali mu święty spokój.
Historia: John ledwie pamięta swoich rodziców. Kiedy miał 5 lat, oddali go oni do sierocińca w Goldenrod City. Razem z Johnem wylądowała tam jego młodsza siostra, Emily (miała wtedy rok). Wychowali się wspólnie, w sierocińcu. Mieli wielu kolegów, jednak najlepiej zawsze dogadywali się ze sobą nawzajem. Byli zwykłymi dzieciakami - chodzili do szkoły, uczyli się, zdobywali przyjaciół i poznawali Pokemony. Oboje byli niezłymi uczniami, zawsze byli wzorem zachowania dla innych i nie było z nimi żadnych innych kłopotów. Czas leciał, rodzeństwo dorastało. Stawali się sobie coraz bliżsi, nie mieli przed sobą sekretów. Pomimo ich spokrewnienia, a także dzielącej ich różnicy wieku, relacje między nimi - a także uczucie, które ich łączyło - zaczynało przyjmować kształt właściwy raczej kochankom, niż rodzeństwu. Nie rozmawiali o tym. Nie było potrzeby, oboje wiedzieli, jak się czują.
Sierociniec zwykle zajmował się dziećmi tylko do 18 roku życia, potem znajdował im jakąś pracę i opuszczali oni przytułek. Dla Johna zrobiono jednak wyjątek, ponieważ jego wyniki w nauce były bardzo dobre i chciano dać mu szansę ukończenia szkoły i pójścia na zaoczne studia. W związku z tym miał zostać w ośrodku do ukończenia 19 roku życia. Zarówno jego, jak i Emily bardzo to cieszyło, gdyż do tego momentu stali się niemal nierozłączni. Ich rozstanie miało zostać odwleczone o rok... los chciał jednak inaczej.
Zdarzyło się to trzy miesiące przed ukończeniem szkoły przez Johna. Co dokładnie? Sam nie wiedział. Jego siostra nie wróciła ze szkoły, nie było jej całą noc. Rano znaleziono ją nagą, nieprzytomną, choć w żaden sposób nieskrzywdzoną, na pustym polu parę kilometrów za miastem. Było straszne zamieszanie, policja, FBI, porwanie 15-latki wzbudziło też zainteresowanie mediów. Tego dnia John miał tylko jedną okazję, by kilka minut z nią pogadać. Nie wyjaśniła mu dokładnie, co zaszło, ale z tego co mówiła, wynikało, że... porwali ją kosmici. John nie wiedział, co o tym sądzić. Wątpił, by Emily robiła sobie z niego żarty lub okłamywała go. Podejrzewał, że stres związany z przeżyciami tamtej nocy spowodował u niej jakiś szok i nie wiedziała co mówi. Chwilę później dwóch agentów FBI zabrało ją na przesłuchanie. To był ostatni raz, kiedy rozmawiał z siostrą.
Odprowadzono ją do jej pokoju późnym wieczorem. Wszystkim powiedziano, że jest zmęczona i nie może z nikim rozmawiać. Następnego dnia nie wychodziła z pokoju, opiekunowie nikogo też nie wpuszczali do środka.
Kolejnej nocy John obudził się w środku nocy z paskudnym przeczuciem. Nie wiedział, co je spowodowało, miał jednak ciągłe wrażenie, że coś złego ma się wydarzyć. Wyszedł na korytarz, było tam jednak pusto. Wrócił do pokoju i wyjrzał przez okno. Serce zaczęło bić mu jak oszalałe. W świetle latarni po raz ostatni zobaczył Emily, zakneblowaną i zaciąganą gdzieś przez dwie ciemne postaci. Natychmiast wyleciał z pokoju wzywając pomocy i biegnąc na dziedziniec. Zdołał dogonić napastników przy małym, szarym samochodzie, do którego wrzucili związaną Emily. John rzucił się na nich, ale nie miał żadnych szans. Jeden z mężczyzn zamachnął się w jego kierunku nożem, rozorał mu twarz, pozostawiając mu paskudną bliznę, którą chłopak nosi aż do dziś. John upadł, dostrzegł jednak twarz napastnika - był to ten sam agent FBI, który dwa dni wcześniej przesłuchiwał Emily.
Policja wszczęła śledztwo, nie było jednak żadnych tropów ani dowodów, zeznaniom Johna nie dawano wiary, FBI wyparło się jakiegokolwiek związku ze sprawą pierwszego zniknięcia Emily. John popadł w depresję, oddalił się od znajomych, nie chciał z nikim rozmawiać. Przestał chodzić do szkoły. W końcu, miesiąc po tamtych wydarzeniach, spakował najpotrzebniejsze rzeczy i wykradł się z sierocińca, w którym spędził większość życia. Zamierzał odnaleźć siostrę i odkryć prawdę na temat wydarzeń tamtych dni.
Od tego czasu minęły 3 lata. John tułał się po całym Johto, jednak jego jedynym tropem był portret pamięciowy tamtego agenta, który sam sporządził. Parę razy trafiał na ludzi, którzy twierdzili, że coś wiedzą... za każdym razem jednak był to fałszywy alarm. Wielokrotnie miał również wrażenie, że jest obserwowany. Czasem zdarzało mu się, że ktoś go śledził, ale kiedy chciał doprowadzić do konfrontacji - tamten uciekał. Co prawda jedynym sukcesem, jaki osiągnął przez ostatnie 3 lata, było złapanie Pokemona, ale John jest daleki od poddania się. Choćby miał spędzić całe życie na poszukiwaniu Emily, żyjąc z kradzieży i drobnych prac dorywczych - nie ugnie się. Odkryje prawdę.
Rodzina: Emily Linus, młodsza siostra, aktualnie 18 lat. Niewiadomo czy żyje, gdzie przebywa i jak obecnie wygląda. John zapamiętał ją jako dość wysoką jak na swój wiek (ok. 170cm), szczupłą dziewczynę z długimi, falującymi, ciemnymi włosami i ciemnymi oczami, tak bardzo podobnymi do jego własnych. Miała łagodne rysy twarzy, ubierała się skromnie, raczej luźno i sportowo, niż kobieco.

Pokemony:

Totodile
Imię: -

Poziom: 5
Typ:
Ewolucja: Totodile (lvl 18) -> Croconaw (lvl 30) -> Feraligatr
Ataki: Scratch, Leer
Charakter i historia: Mówią, że jaki trener, taki Pokemon. W tym przypadku jest to aż nazbyt widoczne. Typ samotnika, nieufny wobec innych ludzi i Pokemonów, trzyma się na uboczu. Kiedy jest jednak z samym Johnem, jest skory do zabawy, wesoły i pogodny. Często go podgryza (choć z jego paszczą może lepiej powiedzieć 'zjada po kawałku'). Złapany podczas rozbijania obozu nad Lake of Rage.
Umiejętność: Torrent - wodne ataki są o połowę silniejsze, kiedy Totodile ma poniżej 1/3HP.
Trzyma: -

Box | Konto bankowe

Galeria z trofeami

Zawartość plecaka:
- 5000$
- pokedex
- 5 pokeball

[Daisy7]