Pokemon Crystal

Zazwyczaj nie myślę zbyt długo nad swoimi działaniami. Tak też było i tym razem. Nie miałem zamiaru odpowiadać na jego oszczerstwa, ale próba prowokacji jak najbardziej mu się udała. Z natury jestem wybuchowy, a gość ewidentnie chce narobić sobie kłopotów. Tym razem jesteśmy tylko my, żadnych Munchlaxów mogących uszkodzić stropy, czy innych pomagierów. Pchnąłem go do środka w taki sposób, że drzwi musiały otworzyć się na oścież. Sam zaraz po tym czynie wparowałem do jego pokoju. Już wielokrotnie dokonywałem rękoczynów na takich jak on - na dobrą sprawę wystarczyło mnie delikatnie wkurwić, a już kończyło się to ciosem z mojej strony. Nie lubię dużo gadać.

Czekałem na jego reakcję. Jeśli zdecyduje się podjąć męską walkę - preferuję kontratak. Ręce miałem przygotowanie, by podnieść je i zablokować ewentualne uderzenie. Czekałem na reakcję tego palanta...

To gorsze niż wiertarka! Nie wiem, jak długo spałem, ale czuję się, jakbym tylko zmrużył oczy i momentalnie został wybudzony przez... przez w sumie nie wiem co, ciężko mi to określić. W każdym razie wiem, że dotyczy to mojego sąsiada. Czemu dali mi pokój akurat zaraz obok innej osoby, skoro cały hostel jest wolny? Nigdy tego nie zrozumiem. Nie miałem wyboru - musiałem wstać i pofatygować się tam. Co innego niby miałem zrobić?

Podałem pieniądze miłej pani i zabrałem klucz. Poszedłem do swojego pokoju. Jako, że jest w miarę ciepło - rozłożyłem kołdrę na podłodze. Wypuściłem z PokeBalii moich podopiecznych - Munchlaxa, Heracrossa i Mawile.
- Cześć moi drodzy. Dzisiejszy dzień był pełen różnego rodzaju wariacji i dziwnych sytuacji, ze względu na to nie było czasu nawet porozmawiać. Ja jestem Avers. Zostałem waszym trenerem. Croagunk jest ze mną od bardzo dawna. Mam nadzieję, że uda nam się zaprzyjaźnić i tworzyć zgrany zespół. Ja od siebie mogę zagwarantować pełne zaangażowanie w wasz rozwój, trening - w takich dziedzinach, jakie będziecie preferować. Różnie może być z komfortem i wygodą, ale na to pewnie z czasem zarobimy.
Pewnie wszyscy jesteście zmęczeni. Rozłożyłem dla was kołdrę. Jeśli ktoś chce i znajdzie miejsce - śmiało kładźcie się na łóżku. Jutro rano zjemy porządne śniadanie i ruszymy dalej.
Przyznam, że byłem nieco zaintrygowany postacią mojego sąsiada, jednak postanowiłem, że to sprawdzę jutro. Zmęczenie bierze górę.

No, jakoś pięknie to tu nie jest, ale w sumie nie wyobrażałem sobie nic innego. Ot, rudera, w której przekimać można za rozsądne pieniądze. Popatrzyłem na Croagunka. Wątpię, że mu się tu spodoba, ale to ja w naszym duecie jestem tym odpowiedzialnym i podejmuję decyzje. Ta zapewne będzie cholernie zła, ale co mam do stracenia?
- Dzień Dobry, chciałbym wynająć pokój na jedną noc. - zacząłem. - Cicho tu, jestem jedynym klientem?
Czyżby jednak wszystkie super-laski wolały czterogwiazdkowy hotel? Chyba się komuś poprzewracało w główce od dobrobytu...

Nie będę marnował pieniędzy na drogie hotele, to bez sensu. W Centrum Pokemon zapewne nie dzieje się nic ciekawego, a taki motel... Tam zawsze dzieją się dziwne rzeczy i najlepsze pijackie akcje. Myślę, że to idealne miejsce dla nas. Już wiem co mnie czeka, cytując jednego z wielkich, polskich wieszczy:

Cytat:

Tani hostel, chlanie na umór
Ciało w szafie #tabernakulum

Pewnym krokiem ruszyłem w stronę motelu, chcąc niezwłocznie zameldować się i pójść do swojego pokoju. No i oczywiście poznać sąsiadów. A Growlithe? Daleko raczej nie powinien uciec. Chyba, że jest wybitnie niewychowany. Jeśli tak - już raczej go nie znajdę. Pewnie poszedł przed siebie, czując zew dzikich przygód i piesko-lasek.

// Chętnie przyjąłbym nową historię zawierającą jak delikwenta złapałem.

To ciekawe. Wyszedłem wykonać zlecenie dla policji, a tu złapałem sobie całkiem porządnego pokemona. Dziwnym trafem za to wciąż, prócz startera, nie wzmocniłem swojego składu żadnym stworkiem z regionu Sinnoh. A to Ci ciekawostka. No chyba, żeby liczyć Munchlaxa, którego w sumie nie złapałem, a dostałem z jakiejś śmiesznej maszyny.
- Croagunk, wracamy do miasta. Chciałbyś pójść ze mną?
Ruchem głowy wskazałem kierunek, w którym będziemy zmierzać. Będę musiał znaleźć jakiś hotel, albo chociaż wygodną ławkę. Wracałem drogą, nie buszem. Nie chciałem znów robić sobie problemów...

Walka idzie lepiej, niż myślałem. I to znacznie. Chrząszcz raczej średnio radzi sobie w walce, ale i tak spróbuję go złapać. Być może to tylko kwestia treningu.
- Croagunk, kończymy tę zabawę. Wyprowadź kolejną szybką kombinację uderzeń, zacznij od Bullet Punch, a następnie dorzuć szybki Thunder Punch. Jeśli to go nie załatwi odskocz i wykonaj jeszcze Dark Pulse. Do dzieła!
Byłem niemal pewny, że to już koniec tego starcia i będę mógł ruszyć w dalsze poszukiwania. Stwierdziłem jednak, że Heracross jest na tyle silnym pokemonem, że mógłby sprawdzić się w mojej ekipie. Ten ewidentnie wymaga treningu, ale wszystko da się wypracować. Kiedy mój starter zakończył ataki rzuciłem w agresora PokeBallem, czekając niecierpliwie na rezultat tych działań...

W życiu bym się nie spodziewał, że policjantka wyleczyła moje pokemony XD

Delikwent nie pozostawił mi zbyt wielkiego wyboru. Musiałem stanąć do walki. Jeśli PokeBalle pozostały w depozycie w stanie nienaruszonym, to Munchlax nie nadaje się do walki. Dodatkowo i tak zapewne pokaźnie oberwałby od robala. Wpierw on, potem ja. Znów to samo, mogłem użyć tylko i wyłącznie Croagunka. Wypuściłem żabkę z kulki i zacząłem mówić.
- Croagunk, przepraszam, że tak często musisz walczyć, ale ostatnio mam ogromny pociąg do wpadania w kłopoty. Musimy się rozprawić z kolejnym agresorem, tym razem dzikim. - po sprawdzeniu w PokeDexie odkryłem, że w arsenale mamy raczej mało ruchów, które mogłyby stanowić dla olbrzyma poważniejsze zagrożenie. To będzie trudna walka... - Zacznij od Poison Sting! Może uda nam się go zatruć. Następnie wyprowadź delikwentowi Thunder Punch. Dorzuć jeszcze Brick Break. Niby ma zmniejszoną efektywność, ale zobaczymy jak bardzo.
Stałem z boku i obserwowałem przebieg walki. Miałem nadzieję, że szybko się ona skończy, gdyż przyznam, że jestem już konkretnie wyczerpany. Chcę tylko znaleźć tego głupiego Growlithe'a, zjeść coś i pójść spać...

Ja naprawdę mam niefart życia. Jak nie być odpowiedzialnym trenerem - poradnik by Aversis Shade. Taki tytuł będzie mieć kiedyś moja autobiografia. Nie miałem zbyt dużo czasu na reakcje. Jako, że moje pokemony nie są w pełni zdrowe, to sprawę trzeba załatwić pokojowo.
- Spokojnie! Bardzo Cię przepraszam! Naprawdę nie chciałem! Tylko przechodziłem, a w tym lesie jest naprawdę ciemno.
Liczyłem, że uda mi się jakoś ukoić nerwy gigantycznego żuka. Konfrontacja z nim raczej nie należałaby do najprzyjemniejszych rzeczy w moim życiu...

Ogólnie to zaczynam dochodzić do zaskakującego wniosku. Mianowicie - jestem debilem. Po pierwsze - nie spytałem o żadne znaki specjalne pokemona. Nie mam zielonego pojęcia, czy wyróżnia się jakoś spośród innych Growlithe'ów, czy coś w tym stylu. Po drugie - jest pieprzona noc. Po trzecie - moje dwa, jedyne zdatne do walki pokemony są na granicy wyczerpania. Fajnie byłoby posiadać mózg.

Miło byłoby czymś oświetlić drogę. Wyjąłem z plecaka PokeDex. Po co się wracać, żeby zrobić coś użytecznego ze swoim życiem i pójść spać, skoro można narazić się na milion różnych niebezpieczeństw. Stwierdziłem, że może to ustrojstwo ma wbudowaną jakąś funkcję latarki. Jeśli nie - będę świecił ekranem, choć będzie to uciążliwe. Na razie przejdę krańcem lasu. Jeśli tam nic nie znajdę - zapewne wrócę do miasta...

Trójkę panie.

1. Xerneas
2. Kyurem
3. Zygarde
4. Zapdos
5. Deoxys
6. Ho-oh
7. Virizion
8. Groudon
9. Marshadow
10. Kyogre
11. Reshiram
12. Moltres
13. Hoopa
14. Palkia
15. Victini

//edit, bo Kyuu mnie wyprzedziła z jedną legendą ;c

Próbuję sadzić Enigmy, sztuk dwie, przy okazji zbieram Lumki.

W sumie nic nie zrobiłem, więc na dobrą sprawę mogę tam iść (bo i tak zamierzałem), złapać Growlithe'a, złapać coś jeszcze i iść prosto do Eterna City. Chociaż w sumie wchodzenie w dalszy konflikt z prawem może przynieść zgubne skutki. No dobra, chyba jestem zmuszony to zrobić. Poczekałem jeszcze tylko aż odda mi rzeczy...
Jeszcze taka krótka refleksja. Mapa Sinnoh jest jeszcze bardziej popieprzona, niż myślałem. Będę musiał się sporo nałazić, chcąc zdobyć wszystkie odznaki. Następnym razem wybiorę jakiś mniej skomplikowany region.

Ruszyłem przed siebie, nie wiedząc ani jak się do tego zabrać, ani co mam dalej robić. Może akurat znajdę tego psiaka. A potem będę musiał tu wrócić. A potem wracać znów tam. Życie jest bez sensu.

Super, kolejne zlecenie. Wpierw pracuję dla jakichś pajaców z lasu, prawdopodobnie zbrodniarzy, a teraz nagle mam stać się panem policjantem. Z drugiej strony - za mundurem panny sznurem. Więc w sumie - czemu nie? Nie będę musiał także zajmować się naprawą zniszczeń. Wiedziałem, że uda mi się z tego wykręcić. Pytanie tylko co ta szurnięta zielonowłosa dama sobie ubzdurała.
- Wierzę pani na słowo, że się pani nimi zajmie. Jeśli chodzi o tę sprawę... Chętnie wysłucham szczegółów. Czego konkretnie pani ode mnie oczekuje?
Zmierzyłem funkcjonariuszkę wzrokiem. W sumie, jeśli to miałoby mieć związek z jakąś zemstą na jej chłopaku, to chętnie pomogę. To by była fucha...

Świetnie, nie dość, że zostałem zaatakowany, to jeszcze będę musiał za to płacić.
- Dajmy na to, że zaatakował panią napastnik z nożem. Pani chwyta leżącą obok zabytkową lampę i uderza delikwenta w twarz. Lampa się niszczy, ale pani jest bezpieczna. Czy następnie w sądzie jest pani zmuszona do odkupienia zniszczonego przedmiotu? Szczerze wątpię. To była dla mnie tylko obrona. Ostatnia deska ratunku. Gdyby nie to, najprawdopodobniej zostałbym okradziony ze wszystkich moich rzeczy, pokemonów, oraz dotkliwie pobity. Przyznam, że szczerze się ucieszyłem, kiedy ujrzałem radiowóz. Nie spodziewałem się jednak, że policja obezwładnia ofiary i pakuje do aresztu. Dwójka, która mnie zaatakowała wciąż jest na wolności. Nie czekają ich żadne konsekwencje?
Starałem się mącić jak tylko mogłem. Nie mam zamiaru płacić, bo dwóch oprychów mnie zaatakowało. Przecież to całkowicie bezsensowne...