Pokemon Crystal

Widok jedzącego moje smakołyki pokemona poprawił mi humor. Spędziłem sporo czasu nad ich przygotowaniem. Nie za bardzo zrozumiałem, co chciał mi przekazać. Pojawienie się Magby sprowokowało stworka do pośpiesznego jedzenia. Niekoniecznie to miałem na celu uzyskać, ale zanim zdążyłem zareagować, pokemony znalazły wspólny język. Widocznie był on bardzo głodny. Tylko co takiego mogło się stać? Magby wydawał się go rozumieć. Pozostaje mi tylko mu zaufać. Ponieważ pokemon poszedł w stronę latarni morskiej, postanowiłem udać się za nim, by dowiedzieć się więcej.

- Reaper, odpoczynek zostawimy sobie na później. Chodźmy sprawdzić czego nasz nowy przyjaciel może szukać.

Biorąc pod uwagę wcześniejsze spojrzenie w kierunku morza, coś musiało się stać na statku. Ostatnim razem wydawał się gdzieś uciekać. Może ma to związek z jego właścicielem? Niemniej nie mogę sobie tym teraz zaprzątać głowy, bo się od nas oddali.

Początkowy brak współpracy ze strony pokepsa mnie nie zniechęcił. Kiedy niespodziewanie zareagował na moje podejście, lekko cofnąłem rękę. Nieco zmienił swoje podejście, kiedy zobaczył odrobinę jedzenia. Tak jak myślałem. Przez żołądek do serca! Dzięki bogu miałem jeszcze trochę tego w plecaku. Obiecane przekąski położyłem tuż przed nim. Powinien czuć się pewniej, niż jedząc bezpośrednio z ręki nieznajomej osoby. Tak właściwie, to kiedy patrzy się tak na mnie, to nie wydaje się aż taki zły. Chętnie pogłaskałbym go po głowie. Chociaż lepiej nie. Może różnie zareagować. Przykucając w bezpiecznej odległości, wskazałem palcem kolejno w stronę plaży, z której prawdopodobnie tu przyszedł. Następnie przed siebie, w stronę miasta.

- Hej. Niecodziennie widuje się takich podróżników. Może pójdziemy sprawdzić, co się stało? Jeśli pokażesz mi, o co chodzi, to postaram się pomóc.

Uśmiechnąłem się łagodnie i sięgnąłem z mojego pasa pokeball z Magby, którego wywołałem obok siebie. Po czym odłożyłem go na miejsce. Może on wzbudzi w nim poczucie bezpieczeństwa.

- Nie jestem sam! Na pewno damy sobie radę. Chociaż wiesz co? Wyglądasz mi na nieco zmęczonego. Lepiej byłoby chyba poszukać jakiegoś centrum pokemon albo zwyczajnie miejsca do odpoczynku.

Podróż minęła nadspodziewanie szybko. Rejs umilały mi przysmaki dostępne w bufecie i choć większość czasu spędziłem na wpatrywaniu się w niebo, to było warto. Kiedy dotarliśmy do portu, natychmiast wybiegłem na zewnątrz. Nie miałem nawet okazji, żeby się rozejrzeć, bo wszystkim gdzieś się śpieszyło. Odszedłem na bok, nie chciałem im przeszkadzać. Momentalnie poczułem, że ktoś mnie popchnął. Odwróciłem się lekko poirytowany, oczekując przeprosin od któregoś z wysiadających w pośpiechu pasażerów. Ku mojemu zdziwieniu zamiast człowieka, znajdował się tam jakiś pies. Pewnie jest to miejscowy pokemon. Nigdy nie widziałem niczego podobnego w rodzinnym mieście. Czaszka, którą miał na głowie wyglądała dość dziwnie. Nie zdążyłem nawet się do niego odezwać, bo momentalnie zniknął. No nic. Teraz pora się tu trochę rozejrzeć, co Reaper? Stuknąłem palcem w pokeball znajdujący się po prawej stronie paska, w którym przebywał Magby. Później go zawołam. Muszę znaleźć jakąś restaurację. Moje zapasy w plecaku są już na wyczerpaniu, o ile jeszcze coś tam zostało. Dookoła same statku. Jeśli miałbym znaleźć coś do jedzenia, to na pewno w centrum miasta. Biorąc pod uwagę łatwy dostęp do morza, to mogę się spodziewać świeżych i smacznych ryb. Już nie mogę się doczekać. Kiedy zacząłem iść przed siebie, w oczy rzuciła mi się tabliczka, która informowała jak dotrzeć na plaże. Szczerze mówiąc, to chętnie bym się tam przeszedł, ale po obiedzie. Wydawało się, że pojawię się kolejny raz nad wodą dopiero wieczorem, chociaż niedaleko znaku jakby nigdy nic maszerował sobie niedawno spotkany pokemon. Najchętniej bym go zignorował, pewnie zaraz pojawi się przy nim opiekun i dostanie nauczkę, żeby nie oddalać się samemu. Im dłużej na niego patrzyłem, do mojej świadomości docierało, że mógł się zgubić. Gdybym teraz poszedł, to sumienie nie dałoby mi spokoju. Postanowiłem do niego podejść i razem z nim poszukać jego właściciela. W międzyczasie przeszukiwałem mój plecak w poszukiwaniu resztek przekąsek, które uwielbiał mój towarzysz. Może uda mi się do niego podejść i jeśli dopisze mi szczęście poczęstować. Nie wygląda mi na zbyt groźnego. Przynajmniej nie teraz.

Karta Postaci
Miejsce startu: Johto. Miasto z dostępem do morza, ze względu na przypłynięcie statkiem.
Cel/e: 1. Podróż i odkrywanie regionu 2. Spróbowanie nieznanych gatunków papryk 3. Spotkanie rodziny Magby 4. Rozwijanie się jako trener i kucharz. (Głównym celem jest tak naprawdę sama podróż. Reszta to miły dodatek, który możesz użyć do ubarwienia fabuły.)
Fakemony: Podziękuję. Podstawowych jest wystarczająco dużo. Daję jednak możliwość nagięcia tego punktu, jeśli będzie pasować to do kreowanej przez Ciebie historii.
Tematy 18+: Pozwalam, byle ze smakiem.
Klimat: Różnorodny, chociaż nie przepadam za horrorami itp. Ciekawie byłoby wprowadzić elementy komedii, nie tylko ja bym na tym skorzystał. A tak ogólnie, to co ci wpadnie do głowy.
Uwagi/Prośby Myślę, że przy kreacji postaci stworzyłem 2 wątki, którymi możesz się posłużyć przy wymyślaniu przygody. O jednym wspomniałem wyżej, czyli spotkaniu rodziny pokemona. Dodatkowo motyw przyjaciela Boba, który może w dalekiej przyszłości dołączyć jako partner/rywal. Co do komedii, to gdyby trafił się gdzieś po drodze konkurs jedzenia na czas, to byłoby co robić. Walka o odznaki jest tak naprawdę elementem pobocznym.
Nie zwracam jakoś szczególnie uwagi na inne możliwości rozgrywki na forum. Staram się skupić tylko i wyłącznie na grze. Od siebie dodam, że spróbuję odpisywać w miarę często i nie będę cię popędzać (więc bez obaw). Niech z gry skorzystają 2 osoby. Najważniejsza jest satysfakcja z przygody z obu stron :)

Imię i Nazwisko: Tyler Black

Data urodzenia (wiek): 20
Profesja: Trener
Profesja poboczna: Ewolucjonista
~~~~~~

Opis wyglądu: Kiedy pierwszy raz zobaczysz Tylera, pierwszą rzeczą, na jaką zwracasz uwagę, jest blada jak kreda twarz. Podkrążone, czarne oczy dają mylne wrażenie wrogiego nastawienia z jego strony. Bujna, tego samego koloru czupryna potęguje ten efekt. Chłopak mierzy 180 cm i waży 71 kg. Jest w pełni zdrowy i sprawny fizycznie. Bez problemu radzi sobie z codziennymi obowiązkami. Najczęściej ubrany jest w luźną, białą koszulkę i czarne, sportowe spodnie, a jego ulubionym obuwiem są ciemnoczerwone adidasy. Na plecach nosi biało/czarny plecak, a u pasa znajduje się ciemny pasek przeznaczony do trzymania pokeballi.
Opis charakteru: Mimo groźnego wyglądu jest to miła i sympatyczna osoba. Lubi podróżować i poznawać nowych ludzi. Czasem z powodu zbytniej ciekawości zapuszcza się nico za daleko. Przykładem może być obsesja na punkcie ostrej kuchni. Jak wiadomo od pewnego poziomu pikantności, smak zmienia się w pulsujący w jamie ustnej bój. Kocha to uczycie i gdyby nie mocne flaki już dawno skończyłby w szpitalu. Z tego też powodu zainteresował się gotowaniem, które wychodzi mu z różnym skutkiem. Nie zniechęca go to jednak do dzielenia się swoimi piekielnymi potrawami. Fascynują go pokemony, z którymi szybko nawiązuje kontakt. Podróż traktuje jako wyprawę bardziej w celu poznawania nowych gatunków i nowego oblicza bólu niż walki o odznaki, co nie zmienia faktu, że nie lubi przegrywać. Jest osobą pracowitą i sumienną, co udowodnił między innymi wieloletnią pomocą w rodzinnym biznesie.
Historia: Tyler pochodzi z Miasteczka Iki w regionie Alola. Odkąd pamięta, razem z rodziną zajmuje się uprawą papryk, o której wiedza przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. Zawsze lubił długie spacery po malowniczych terenach tropikalnej wyspy. Oprócz rodzinnego fachu jest to jego ulubione zajęcie. Ma dobre stosunki z sąsiadami. Szczególnie zaprzyjaźnił się ze synem 50-letniego Johna, który chętnie kupował od nich piekielne przysmaki. Młody Bob zaraził go pasją dotyczącą walk pokemon. Razem poszli do tej samej szkoły i tam otrzymali startery. Bob Popplio, a Tyler Magby. Nie był to standardowy wybór dla tego regionu. Przybył on jednym ze statków z regionu Johto i przypadkiem trafił w jego ręce przy rozładunku skrzyń, w których powinny znajdować się ziarna do uprawy nowych gatunków papryk. W porozumieniu z profesorem Tyler za pomocą pokeballa uczynił go swoim pierwszych pokemonem. Z biegiem lat mocno się zaprzyjaźnili. Kiedy szkoła się skończyła, dalej pracował on na farmie i czasami wypływał razem z ojcem do miasta Hau'oli sprzedawać nadmiar towaru. Chociaż sprawiało mu to ogromną przyjemność, zaczął coraz częściej rozmyślać o pochodzeniu swojego pokemona i tajemniczych nasion. Świat jest wielki, a w nim mnóstwo rzeczy do spróbowania i zobaczenia. Postanowił opuścić rodzinną wyspę i udać się w podróż w poszukiwaniu najostrzejszej papryki na świecie. Przy okazji chce sprawdzić się jako trener oraz poznać nowch ludzi i pokemony. Wyspa stała się dla niego za mała, znał ją na wylot. Bob nie chciał być gorszy, choć wyjazd odłożył na kilka miesięcy z powodu choroby ojca. Farma Blacków pozostaje odtąd w rękach jego rodziny, a w tym młodszego, 12-letniego brata, który chce podążać tą samą drogą. Przed nim jeszcze szkoła i pomoc przy rodzinnym interesie. Tymczasem na Tylera przyszedł już czas. Razem z plecakiem pełnych domowych smakołyków i swoim pokemonem odpłynął najbliższym statkiem, wiedząc, że jeszcze kiedyś tu wróci.
Rodzina:
Ojciec: Jack. Mężczyzna po czterdziestce (45). Średni wzrost i mała otyłość. Kocha swoją pracę i chce kontynuować rodzinną tradycję. Z reguły miły i przyjacielski. Dobrze dogaduje się z synem, choć ciężko mu zaakceptować jego podróż.
Matka: Zoe. Kobieta młodsza o 2 lata od męża. Ma ciemne włosy, jest szczupła i przy tym dość niska. Jest osobą niezwykle miłą i uczynną. Troszczy się o rodzinę i choć spędza większość czasu w domu, z chęcią pomaga na farmie.
Brat: Edward, jednak wszyscy mówią do niego ED. Osoba niezwykle energiczna. Pełna zapału do pracy i nauki. Podziwia brata i chce kiedyś być taki jak on. Można go rozpoznać po krótkich, czarnych włosach i dużym wzrostem jak na swój wiek.
Pokemony:
Magby

Imię: Reaper

Poziom: 5
Typ:

Ewolucja: Magby (Level 30) -> Magmar (Magmarizer) -> Magmortar
Ataki: Smog, Leer, Ember
Charakter i historia: Przybył statkiem z regionu Johto. Prawdopodobnie wpadł do jednej ze skrzyń, kiedy podbierał z nich jedzenie. Wraz z dostawą trafił do farmy rodziny Black. Wystraszonym pokemonem zaopiekował się Tyler, który z pomocą profesora Kukui złapał go do pokeball'a i tym samym uczynił swoim starterem. Reaper ma wielkie zaufanie do swojego trenera, z powodu wieloletniej znajomości. Jest wdzięczny za uratowanie życia i opiekę, którą go obdarzono. Z czasem stał się pewny siebie i posłuszny. Z natury jest spokojnym pokemonem, który chętnie pomaga w domowych obowiązkach. Uwielbia przygotowane przez swojego trenera potrawy. Stara się czuwać nad nim i pomóc mu z całych sił w spełnianiu jego marzeń, choć w głębi serca chciałby odnaleźć rodzinę i należycie się z nią pożegnać.
Umiejętność: Flame Body - Przy fizycznym kontakcie istnieje 30% szans na podpalenie przeciwnika. Dodatkowo, kiedy Pokemon z tą zdolnością jest w drużynie, ilość kroków niezbędnych do wyklucia się jajek zostaje zmniejszona o połowę.
Trzyma: -

Box | Konto bankowe | Trofea

~~~~~

Ekwipunek:
- pieniądze

- pokedex

- 5x pokeball

Pusto

~ Aktualna kwota ~
5000

~ Dochody ~
5000 - start
~ Wydatki ~

Pusto.