Pokemon Crystal

[Kyuubi]

ıllıllı 19.09.2017 ıllıllı
ᴅʀɪғᴛᴠᴇɪʟ ᴄɪᴛʏ, ᴜɴᴏᴠᴀ

Po dłuższym czasie wędrówki udało Ci się dotrzeć do miasta, które teoretycznie było miejscem pracy Twojego ojca. Przynajmniej od okolicznych mieszkańców słyszałeś, że znajduje się tu jedyna pobliska kopalnia. Na duchu mógł podnieść Cię fakt, że jednak nie jest tak źle, jak sądziłeś - nie wszyscy dorośli zniknęli, choć faktycznie zostało ich niesamowicie mało. Jeszcze dziwniejszym był fakt, że żaden z nich nie uważał, że ze światem stało się coś złego - ot, zmutowane zwierzęta miotające piorunami lub ziejące ogniem były dla nich tak normalne jak fakt, że woda jest mokra. Jedna z kobiet zapytana o drogę wręczyła Ci także komplet kilku czerwonych kuleczek i małe, dziwne urządzenie, coś w stylu leksykonu mutancików, które teraz wypełniały Twoją rzeczywistość. Wyjaśniła Ci pokrótce jak użyć owego sprzętu i zniknęła, nawet się nie przedstawiając.
- To tutaj chciał dostać się ten mały chłopiec - dodał na pożegnanie przypadkowy "trener", którego spotkałeś podczas poszukiwań brata. Machnął Ci na pożegnanie i puścił się biegiem w stronę sporego budynku opatrzonego sporym napisem "Sala Treningowa". Zostałeś sam, mając świadomość, że to do tego miasta chciał dotrzeć Twój braciszek. Czy jeszcze jest gdzieś w pobliżu?

[Li]

//Generalnie zamysł był taki, że nie ma NIKOGO, kto jest fizycznie dorosły i akurat tego wolałabym nie zmieniać. Wiem, że to ty rządzisz teraz w tym świecie, ale… mimo wszystko to ja go stworzyłam i w nim nie ma dorosłych. Żadnych. Kropka. Poza tym, jak później wyjaśnić, że część nie zniknęła, a pozostali owszem? Chyba, że wymyślisz, że to jakieś hologramy, przebrane dzieciaki czy cokolwiek innego xD

Ktoś wcisnął mi w ręce coś, co nazwał PokeDexem i wyjaśnił, jak go używać. Kieruję go więc na Arianę, co, jeśli dobrze zrozumiałem powinno pokazać mi podstawowe informacje na temat jej… gatunku i mocy, jaką posiadła. Da mi to z pewnością jakieś pojęcie na temat tego, jak można tej mocy używać. Jak zrobić z niej broń. Do samoobrony rzecz jasna. Przed innymi tego typu stworzeniami, albo i przed ludzkimi napastnikami. Dobrze wiem, że w takich sytuacjach (najróżniejszych postapokalipsach) bardzo szybko prawdzwiwym wrogiem stają się inni ocalali. Nie głód czy zombie. Inni ludzie.
Kopalnia ojca. Nigdy tu nie byłem. Edoardo chciał się tu dostać? Jeśli tak, to szukał ojca, to pewne. Ja jestem zdeterminowany również go szukać i to do skutku. Nie ojca rzecz jasna, na jego powrót straciłem nadzieję. Chcę odnaleźć młodszego brata, który nie jest szczególnie samodzielny jak na swój wiek. Muszę go odnaleźć i zająć się nim. Nakarmić, kazać mu się przebrać, czy coś innego, czego na pewno nie pamiętał zrobić, skoro nie ma przy nim rodziców.
Staję przed budynkiem i zastanawiam się, czy powinienem iść dalej, czy sprawdzić najpierw tutaj. Każda kopalnia powinna mieć jakiś budynek, prawda? Nie może być samą dziurą w ziemi czy też tunelem prowadzącym w dół, po prostu musi być jakieś biuro, czy miejsce w którym górnicy zostawiają rzeczy, gdzie załatwia się sprawy formalne. Z pewnością coś takiego jest. Rozglądam się uważnie za nim, gotowy tam wejść i sprawdzić pod kątem obecności w nim małych, ciemnowłosych chłopców. Jak tylko wejdę do środka, wołam go po imieniu.