Pokemon Crystal

[Kyuubi]

ıllıllı 12.04.2018 ıllıllı
ᴠɪʀɪᴅɪᴀɴ ғᴏʀᴇsᴛ, ᴋᴀɴᴛᴏ

Cóż, stało się. Nadszedł czas i na Ciebie. Razem ze swoim wiernym, choć nieco głupiutkim Rhyhornem staliście niedaleko wyjścia z Lasu Viridian. Prosta, szeroka ścieżka prowadziła Was do Pewter jak po sznurku. A może nie do końca...?
Teoretycznie na Waszej drodze nie powinny znaleźć się już żadne niespodzianki. Kiedy wychodziłeś z domu, mama zapakowała Ci niezbędne rzeczy i dorzuciła stary namiot ojca, na wypadek, gdybyś nie dotarł do miasta na czas. Byłeś przygotowany na każdą ewentualność. Może poza tą.
Najpierw usłyszeliście szelest. Następnie zauważyliście, że coś porusza się w krzakach na boku drogi. Rhyhorn poruszył się niespokojnie, słysząc podejrzane dźwięki. Na koniec na drogę wyczołgał się jakiś pokemon, jednak zbyt daleko, żebyś od razu zobaczył, co to było. Zwierzątko z trudem wydostało się na ścieżkę i padło nieprzytomne.

[Filipian]

Słońce już nawet teraz potrafiło przypiec, ale wilgotne powietrze skutecznie dawało przyjemne ochłodzenie. Wędrując dalej szlakiem zobaczyłem jakieś zwierze? Może to pokemon? Właściwie Rhyhorn pierwszy wyczuł, że coś jest nie tak. Rozsądek podpowiada, by zachować ostrożność tak też zrobię, ale z daleka wygląda że to coś potrzebuje pomocy, nie mogę tak przejść obojętnie.
- Chodź Rhyhorn, zobaczymy co się stało. - powiedziałem do podopiecznego nie spoglądając na niego, a patrząc wciąż na istotę w oddali, po czym ruszyliśmy razem równym, wolnym krokiem.

[Kyuubi]

Stworek nie poruszył się ani razu od momentu, w którym go zauważyliście. Mimo tego w krzakach nastąpiło kolejne poruszenie, jednak już nie tak delikatne.
- Tu jesteś, ty durny kundlu - z zarośli wyłonił się chłopak, na oko szesnastoletni. Podszedł do nieprzytomnego pokemona i kopnął go tak mocno, że zwierzak przeleciał na drugą stronę ścieżki. - Przez Ciebie przegraliśmy walkę i musiałem oddać pieniądze! Jesteś tak bezużyteczny, że to aż przykre! - wywnętrzał się i zamachnął się na psa kolejny raz. Teraz byłeś już na tyle blisko, że mogłeś zobaczyć, co to za stworek. Był to młody, bardzo mały Rockruff. Nie posiadał jeszcze nawet kamieni na szyi. Z pewnością nie nadawał się jeszcze do trudnych walk, a już na pewno będąc w takim stanie. Nie wiadomo, które obrażenia były sprawką walki, a które spowodował niezrównoważony trener, ale byłeś w stanie ocenić, że jeszcze kilka takich kopniaków nie skończy się dla szczeniaka dobrze. Rhyhorn zamruczał gniewnie.

[Filipian]

Cóż za okrucieństwo, żeby się tak wyżywać na pokemonie, który przegrał walkę... Ten człowiek jest nie normalny i trzeba nauczyć go paru rzeczy. Popatrzyłem na Rhyhorna, widać było jego determinacje, by zacząć działać. Nie mogę czekać dłużej.
- Rhyhorn, biegnij i stań w obronie tego pokemona. - po czym spojrzałem znowu na człowieka - Jeszcze raz skrzywdzisz tego pokemona to pożałujesz! - wykrzyczałem do niego na tyle głośno, by z pewnością usłyszał. Podszedłem jeszcze kilka kroków, by dało się rozmawiać niższym tonem.
- Nie pozwolę krzywdzić nikogo, pokemonów również.

[Kyuubi]

- Phe! - chłopak prychnął, widząc, jak Twój Rhyhorn zasłania własnym ciałem szczeniaka. - Skoro tak bardzo chcesz, możesz go sobie zabrać. Pod warunkiem, że wygrasz ze mną walkę.
Chłopak podrzucił do góry pokeball, z którego wystrzelił czerwony promień.
- Idź, Drilbur! - zawołał, kiedy światło zgasło, a przed Wami stał mały, czarny krecik. Zamrugał i spojrzał na Rhyhorna z przerażeniem. Zdaje się, że wcale nie radzi sobie w walce lepiej, niż poturbowany Rockruff i wie, co go czeka.

[Filipian]

Widząc nowego pokemona wyciągnąłem pokedex, by dowiedzieć się o nim więcej, jeszcze nie miałem okazji go spotkać, zresztą tego poturbowanego również, zeskanowałem oba.
"Co za kretyn" - pierwsze co sobie pomyślałem o nim. Wyżywa się na swoich pokemonach i jeszcze chce ich użyć do walki przeciwko mnie. Chętnie pokazałbym mu kilka sztuczek, ale żal mi jego Drilbura.
- Nie będę z Tobą walczył, zabieraj pokemony i spieprzaj stąd. Dbaj o nie, bo jak Cię spotkam następnym razem to nie będę taki pobłażliwy. - powiedziałem i mam nadzieje, że to do niego dotarło. Popatrzyłem na Rhyhorna, chyba nadal jest zdeterminowany, ale nie wykona ataku puki nie dam mu znaku.

[Kyuubi]

Chłopak parsknął.
- Grozisz mi? - zaśmiał się. - Drilbur, Mud-Slap!
Krecik zadrżał, ale posłusznie wykonał polecenie. Problem w tym, że atak nie był wymierzony w Twojego Rhyhorna... a w Ciebie. Błotny pocisk już leciał w Twoją stronę, jednak rozbił się na Rhyhornie, który z zadziwiającą szybkością i gracją jak na tak potężne i ciężkie stworzenie skoczył między Ciebie a Drilbura.
- Co, boisz się pobrudzić? Zależało Ci na nich bardziej niż mi i chcesz odejść bez walki? - zaszydził.
Pokedex w tym czasie podał Ci podstawowe informacje o obu pokemonach. Ten, który leżał nieprzytomny, to Rockruff - szczeniak typu kamiennego na poziomie 3, żyjący dziko w regionie Alola. Krecik to z kolei pochodzący z Unovy Drilbur, typu ziemnego. Miał poziom 8.

[Filipian]

Zdenerwował mnie, na prawdę.
- Sam tego chciałeś, chłopcze! - po wypowiedzi poszedłem bliżej do Rhyhorna.
- Dzięki Rhyhorn, pomóż mi z tym dupkiem, rozprawimy się z nim szybko i ruszamy dalej. W oczach Rhyhorna dalej świeciły się iskierki, raczej z zapału do walki niż odniesionych obrażeń. Położyłem swą dłoń na jego grzbiecie i przykucnąłem.
- Uzyć Scary Face, następnie zaatakuj Tackle. Nie martw się jak trafisz trenera zamiast pokemona. - Uśmiechnąłem się kącikami ust do przeciwnika. Był to bardziej szyderczy uśmiech niż szczery. Wydaje mi się że odwzajemnił, ale nie jestem pewien. Kiedy Rhyhorn używał ataku przeanalizowałem sytuacje. Wiem z pokedexa, że Drillbur jest pokemonem ziemnym więc to daje przewagę mu w walce, ma także wyższy poziom. Nie jestem pewien czy Rhyhorn da radę, ale za późno by się wycofać.

[Kyuubi]

Rhyhorn na Twoje nieszczęście nie zrozumiał wydanego przez Ciebie polecenia i nadal stał i starał się wyglądać groźnie.
- Drilbur, jeszcze raz, Mud-Slap! - trener zaśmiał się, kiedy błotna kula trafiła Twojego pokemona w oczy, obniżając celność jego przyszłych ataków i zadając nieco obrażeń, których Rhyhorn nie przyjął zbyt dobrze z racji tego, że jest wrażliwy na ataki typu ziemnego.
- Widać jesteś wart tyle samo, co ten szczeniak - prychnął, zwracając się do Rhyhorna, po czym spojrzał na nadal omdlonego stworka leżącego na poboczu.

//Panda wprowadziła Cię w błąd - Rhyhorn nie poznaje ataku Scary Face aż do poziomu 9. Ta linia poków nie uczy się też ataku Tackle (w ogóle).//

[Filipian]

// Poprawione.

Mój pokemon znowu dostał błotem w twarz lecz teraz wyglądało to groźniej niż wcześniej. Trzeba zacząć działać, bo jak tak dalej pójdzie to przegram walkę, a co gorsze dam satysfakcje temu zwyrodnialcowi. Popatrzyłem na Rhyhorna, chyba jest jeszcze w stanie walczyć.
- Rhyhorn! Użyj Tail Whip, a następnie Horn Attack! W razie kontrataku staraj się zrobić unik. - wydałem polecenie a Rhyhorn posłusznie zamerdał swym kamiennym ogonkiem.

[Kyuubi]

Rhyhorn zaryczał i przypuścił atak. Drilbur jednak nie zamierzał tak łatwo dać się trafić atakom Twojego stworka, zwłaszcza, że ten w zasadzie ledwo widział przez błoto oblepiające mu oczy. Na nic zdały się jego próby trafienia małego kreta. Po kolejnych dwóch atakach ze strony przeciwnika Twój Rhyhorn opadł na ziemię niezdolny do walki.
- Widzisz, powinieneś poszukać przyzwoitego pokemona - chłopak zarechotał, przywrócił Drilbura do pokeballa i najzwyczajniej w świecie odszedł, zostawiając Ciebie, Twojego pokonanego Rhyhorna i porzucając Rockruffa na poboczu leśnej ścieżki.

/Rhyhorn zdobywa 0,5 poziomu.