Imiona: Viorica Rahela
Nazwisko: Ardelean
Data urodzenia (wiek): 17.03.1998 (20 lat)
Profesja: Trener
Profesja poboczna: Florysta
Team: Rocket
Towarzysz/towarzyszka: -
~~~~~~
Opis wyglądu:
Viorica to smukła i wysoka dziewczyna. Jej wzrost wynosi sto siedemdziesiąt dwa centymetry, przy wadze nie przekraczającej sześćdziesięciu czterech kilogramów. Posiada bardzo jasną, aczkolwiek wciąż kwalifikującą się pod zdrową karnację, z którą komponuje się burza długich, sięgających do ud, różowych kosmyków, idealnie podkreślających zabójcze spojrzenie właścicielki. Oczy tej zbyt pewnej siebie trenerki posiadają intensywnie niebieski odcień, choć barwa ta potrafi przerodzić się w szkarłat, gdy właścicielką targają negatywne emocje. Człowiekowi próżno szukać na twarzy wampirzycy uśmiechu. Śmiertelnicy dostrzec mogą jedynie pełne pogardy spojrzenie lub malujący się na jej delikatnym licu, grymas niezadowolenia. Rzadko ukazuje swoje śnieżnobiałe uzębienie, które skrywa pod miękkimi, jasnoróżowymi wargami. Zęby nie wyróżniają dwudziestolatki z tłumu, swym kształtem zbliżone są do ludzkich. Jest to jednak zmyślna forma kamuflażu, ukrywająca nadnaturalne pochodzenie jasnowłosej. Ostre kły przez większość czasu pozostają schowane, ukazując się głównie przy polowaniach, choć i od tego bywa wyjątek. Wyprowadzenie Viorici z równowagi może doprowadzić do niekontrolowanego ich wysunięcia.
Opis charakteru:
Charakter dziewczyny jest nieco bardziej skomplikowany, niż mogłoby się wydawać. Na pierwszy rzut oka mamy do czynienia z niezbyt przyjacielską osobą. Bijąca od niej niechęć jest niezwykle widoczna zważywszy, że ta nawet nie stara się tego ukrywać. Ludzi traktuje jak pożywkę, nie dostrzega w nich wartościowych istot, co jedynie wpływa negatywnie na ocenę osobowości. Stara się nie ukazywać swoich pozytywnych emocji, jedynie pokazując światu te negatywne doznania. Ma dość wybuchowy charakter i brakuje jej cierpliwości. Uwielbia wyzwania, jednak nienawidzi przegrywać. Potrafi posunąć się do podstępu, aby zdobyć to, co sobie upatrzyła. Odnosi się z wyższością do innych, uważając za osobę idealną. Częste kpiny i prowokacja? To u niej norma. Potrafi być bardzo opryskliwa i nieznośna. Swoim zachowaniem zirytowała już nie jedną osobę, trzeba wykazać się niemalże anielską cierpliwością, aby wytrzymać z nią dłużej. Niechętnie przyjmuje pomoc lub porady innych, sama zresztą nie kwapi się do pomagania, chyba że będzie to korzystne także i dla niej. Każdy medal ma dwie strony, tak samo jest z Vioricą i jej charakterem. Żadna istota nie jest całkowicie wyzbyta pozytywnych cech, czasem trzeba zajrzeć ciut głębiej, aby się przekonać. Na pierwszy ogień pójdzie jej niechęć do otoczenia. Dziewczyna wydaje się osobą aspołeczną, a mimo to doskonale dogaduje się ze swoim pokemonem, a także rodziną. Mało tego, charmander jest idealnym przykładem na to, że ta z pozoru wredna istota potrafi się przywiązać. Kiedy tak się stanie, jest gotowa zrobić wszystko dla drugiej strony, co kłóci się z jej codziennym założeniem „coś za coś”. Nie brakuje jej również upartości, zarówno w tym pozytywnym, jak i negatywnym znaczeniu. Jeżeli coś sobie postanowi, działa do końca. Nie poddaje się pomimo przeciwności losu. Nosi swą maskę, starając się udawać niewzruszoną, jednak i to przebranie czasami zawodzi. Dowodem na to może być fakt, że Blaze zdołał wywołać na jej twarzy uśmiech. Kolejnymi sprzecznymi elementami charakteru wampirzycy jest pewność siebie oraz jej brak. Z zewnątrz potrafi wyglądać na zdecydowaną, nawet jeżeli w środku odczuwa powątpiewanie, ale jak już zostało wspomniane na początku, Viorica należy do tych ciut bardziej skomplikowanych jednostek. Jaka więc jest naprawdę?
Historia:
Urodziła się w jednym z najstarszych, wampirzych rodów, jako potomkini owianego złą sławą Grigore'a Ardeleana. Z nacisku prapradziadka, już od najmłodszych lat uczono ją jak należy polować. Owe treningi skutecznie zagłuszyły sumienie, co odbiło się na późniejszym charakterze dziecka. Zanim jeszcze jej młoda główka została skalana przez rygorystyczne zasady przodka, dziecię to uwielbiało przebywać w rodzinnym ogrodzie, bawiąc się z pokemonami matki. Nie myślała wtedy o samotnej podróży ze swoim własnym stworkiem, tak jak każde inne dziecko w jej wieku, wolała żyć chwilą. Na świat przyszła jednak z czymś, co wyróżniało ją na tle innych, nawet przedstawicieli rodziny, z której się wywodziła. Viorica urodziła się z darem, dysponowała psychicznymi mocami, co mocno zaskoczyło pozostałych członków wampirzego rodu. Chcąc nie chcąc, musiała rozpocząć trening pod czujnym okiem starszych. Jednak jak to z urwisami bywa, mała dziecinka lekkomyślnie używała telekinezy, często denerwując starsze rodzeństwo. Miało to jednak swoje zalety, dzięki temu szybciej opanowała swe wrodzone zdolności, nie czyniąc większego zamieszania w przyszłości. Pomimo mocy, która towarzyszyła jej od kołyski, wampirzyca nie darzyła pokemony psychiczne tak silnym uczuciem, jak miało to miejsce z innymi trenerami. Właściwie nie faworyzowała żadnego typu, wszystkie pokemony traktowała na równi. Bardzo ciepło przyjęła prezent od swojej babci w postaci jaja. Z racji na młody wiek i brak jakiegokolwiek doświadczenia, jajkiem zajmowała się wraz z Aurelem, który postanowił pomóc swej siostrzyczce z niewyklutym jeszcze pokemonem. Prezentem okazał się Charmander, ulubiony pokemon Rodici. Pomarańczowy stworek szybko przypadł dziesięciolatce do gustu, jednak ta wciąż nie odczuwała silnej potrzeby do opuszczenia rodzinnych stron i zostania trenerem. Wszystko uległo zmianie dopiero po pierwszej bitwie z jej autorytetem. Wynik meczu był oczywisty, jedenastolatka przegrała. Złożyła jednak swemu bratu pewną obietnicę, którą zamierzała dotrzymać. Albo osobiście zabierze mu tytuł mistrza, albo sama nim zostanie i ze zniecierpliwieniem będzie wyczekiwać jego nadejścia. To także tamta chwila miała wpływ na obecny styl bycia wampirzycy. Jej prapradziadek należał do osób silnych, brat wydawał się wtedy najpotężniejszym trenerem, nawet z praprababką nikt nie chciał dyskutować, wszyscy oni mieli charakter, który dla niej zdawał się wręcz idealny. Zwłaszcza zachowanie Sorina. Viorica ubzdurała sobie, że nie zacznie swej podróży, dopóki nie upodobni się do niego. Mijały lata, a pozytywny charakterek dziewczyny zmieniał się z każdą chwilą. Rodzice byli temu przeciwni, ale zachęcające słowa Grigore'a wystarczyły, aby ta nie zaniechała dalszych działań. Niewątpliwie wyniszczałaby siebie dalej, gdyby nie dość mało przyjemna sytuacja – Daciana zaginęła. Prawdą było, że miała niemal dwieście lat i jako osoba dorosła, nie musiała się nikomu spowiadać. Niemniej jednak zniknięcie bez słowa nie było do niej podobne. Zawsze mówiła dokąd idzie i na jak długo. Tym razem miał to być zwyczajny spacer, z którego już nie wróciła. Pierwsze oskarżenie padło na wrogą, wampirzą rodzinę, jednakże było ono bezpodstawne. Brakowało należytych dowodów i sama niechęć rodów, nie była wystarczająca, zważywszy iż spór ciągnął się przez kilkaset lat. Tajemnicze zaginięcie nie dawało spokoju Viorice. Młoda wampirzyca postanowiła rozwikłać tę zagadkę własnoręcznie. Zabrawszy ze sobą Blaze'a, ruszyła w swą podróż. Poszukiwania rozpoczęła od znajomych zaginionej, jednak ci nie dostarczyli jej żadnych konkretnych informacji, powtarzając to, co nie tak dawno temu powiedzieli członkom rodu Ardelean. Dochodzenie niestety utknęło w martwym punkcie, a pozostawiona bez pieniędzy siedemnastolatka musiała postarać się o źródło dochodów. Powrót do domu bez konkretnych informacji nie wchodził w grę, była na to zbyt dumna. Nadzieja nadeszła niebawem, Team Rocket szukał nowych członków, z czego ta postanowiła skorzystać. Ilość oferowanej gotówki oraz obietnice szybszego dostania się na szczyt jeszcze bardziej zachęciły wampirzycę do działania. Niestety charakter dziewczyny okazał się dość trudny dla większości przydzielanych jej partnerów, przez co wszyscy rezygnowali ze współpracy. Samotność nie przeszkadzała jednak Viorice. Miała ona bowiem czas na własne poszukiwania, które w ostateczności doprowadziły ją do Dziedziców Nocy, ugrupowania nieśmiertelnych, chcących wyjść z ukrycia, ukazując swe istnienie światu. Jakby tego było mało, ludzie z Kanto zaczynali znikać. Czy tajemnicze zaginięcia miały związek z równie zagadkowym stowarzyszeniem nieśmiertelnych? Czy Daciana padła ofiarą tego niecodziennego fenomenu? A może całość jest bardziej pogmatwana, niż można przypuszczać? Dwudziestolatka niczego nie mogła być pewna.
Rodzina:
Amalia Ardelean – matka dziewczyny i wampirzyca o złotym sercu. W przeciwieństwie do córki, potrafi wyciągnąć w kierunku potrzebującego pomocną dłoń. To ona była za tym, aby Viorica wyruszyła w swą podróż, licząc na to, że siedemnastolatka zrozumie, co w życiu jest najważniejsze.
Marius Ardelean – dość surowy, ale i kochający ojciec. Należy do osób poważnych i niezwykle upartych. Trudno nakłonić go do zmiany zdania, choć takie sytuacje mogą mieć miejsce. Jego słowo jest święte, nie znosi wszelkich sprzeciwów. Ma dość rygorystyczny sposób wychowania, jednak niewiele się zdał w przypadku dwójki jego dzieci.
Aurel Ardelean - Najstarszy z dwójki braci. Po rodzicach odziedziczył zamiłowanie do pokemonów, a jego pasja przerodziła się w chęć zostania hodowcą. Ponad sto lat temu opuścił rodzinne strony, jednak nie zaprzestał kontaktu z bliskimi. Często się odzywa i wpada do nich z wizytą.
Sorin Ardelean – Jest starszym bratem Viorici, a także rywalem. Będąc jeszcze małym brzdącem, dziewczyna postanowiła, że będzie taka sama jak on i któregoś dnia pokona go w walce. Aktualnie Sorin jest w podróży, ma zamiar zostać mistrzem pokemon, choć jego sposoby wychowywania podopiecznych są mało przyjemne.
Daciana Ardelean – Starsza siostra, pierwsze dziecko Amalii i Mariusa. Jest osobą cichą, ale nie nieśmiałą. Ma zamiłowanie do pokemonów typu trawiastego i tak jak jej praprababka, stara się zarażać swą pasją innych. Bywa niezwykle nadopiekuńcza, szczególnie jeśli chodzi o młodszą siostrzyczkę. Los tej wampirzycy niestety nie jest znany rodzinie. Dziewczyna zaginęła.
Valentin Ardelean – Jak to ze starszymi ludźmi bywa, potrafią oni zanudzać młodsze pokolenie swoimi historiami, a ten wampir zna ich naprawdę wiele. Nie licząc dalekiej przeszłości, dziadek siedemnastolatki brał udział we wojnie, która zawędrowała do Kanto, choć i tak nie była to pierwsza bitwa w jego długim życiu.
Rodica Ardelean – babcia, która nie odstaje surowością od swojego syna. To ona była autorytetem Mariusa, sam wampir nie narzekał na jej wychowywanie. Ma pozytywne relacje z wnuczką, choć z samą Amalią już niekoniecznie. W przeciwieństwie do wspomnianego mężczyzny, ona nie idzie na kompromisy i nigdy nie zmienia swego zdania.
Grigore Ardelean – prapradziadek Viorici oraz wampir z krwi i kości. Krzywdzenie śmiertelników przychodzi mu z niezwykłą łatwością, nie odrzuca swej drapieżnej natury, aby żyć z ludźmi w symbiozie. Okrutny dla obcych, surowy dla potomnych. Nie ukazuje światu swych negatywnych emocji, po prostu wymierza karę za bezczelność lub nieposłuszeństwo. Słynie z okrucieństwa, choć przeważnie wszelkie kary dotyczyły obcych, nie członków rodziny. Niemniej jednak i takie sytuacje się zdarzały. Jest dumny ze swojego wnuka Sorina, a także popiera po części działania Viorici, choć wciąż jest tego zdania, że dziewczynę należy jeszcze utemperować.
Rahela Ardelean – praprababka. W swych działaniach nie jest tak brutalna jak jej mąż, jednak wciąż nie należy do tych najprzyjemniejszych osób. Nie uznaje polowań, woli spożywać krew z kryształowych kieliszków, niż żyły. Z racji na swój wiek i wieloletnie doświadczenie, wiele osób przychodzi do niej z prośbą o pomoc. Pomimo bycia bestią, bardzo dobrze zna się na medycynie. Stara się nie wtrącać do życia młodszego pokolenia, jednak nie odmówi udzielenia im rady, jeżeli po taką przyjdą.
Z pradziadkami nie miała żadnego kontaktu. Odcięli się oni od rodu po dość mało przyjemnej kłótni, która miała miejsce ponad siedemdziesiąt lat temu. A reszta rodziny? Cóż, byłoby tego zdecydowanie za dużo, zważywszy że ma się do czynienia z wiecznie młodą, wampirzą rodziną.
~~~~~
Pokemony:
Charmander 
Imię: Blaze
Poziom: 7
Typ: 
Ewolucja: Charmander(lvl 16) -> Charmeleon(lvl 36) -> Charizard(Charizardnite X) -> Mega Charizard X
Ataki: Scratch, Growl, Hone Claws,
Ember, Dragon Rush, Iron Tail, Dragon Claw, Sunny Day,
Fire Blast, Will-O-Wisp
Umiejętność: Blaze - Kiedy HP spada poniżej 1/3, ataki ogniste zadają do 1,5 raza większe obrażenia.
Charakter i historia: Blaze jest jej pierwszym pokemonem. Otrzymała go od babci na swoje dziesiąte urodziny. Charmander pochodzi z prywatnej hodowli Rodici. Wampirzyca zawsze miała słabość do tych pokemonów i chcąc przelać swą pasję na wnuczkę, postanowiła sprezentować jej jajko, z którego wykluł się bardzo energiczny stworek. Blaze jest odwrotnością swojej trenerki. Ten wiecznie pełen werwy charmander, nie ma problemu z nawiązywaniem kontaktu. Jest niezwykle przyjacielskim stworzeniem, choć niezbyt chętne nastawienie trenerki potrafi ostudzić jego zapał do poznania nowej osoby. Pokemon jednak nie odpuszcza, stara się jak może, aby wywołać uśmiech na twarzy Viorici. Jest z nią mocno zżyty, co często ukazuje. Tak samo jak wampirzyca, walczy zawzięcie do samego końca, nie odpuszcza. Zawsze daje z siebie sto procent, bez względu na sytuację. Przez życie kroczy z szerokim uśmiechem, co o dziwo nie spotkało się z falą krytyki ze strony jego trenerki.
Trzyma: 
Flame Plate - Podnosi moc ataków typu ognistego o 20%. Jeśli przedmiot jest trzymany przez Arceusa, zmienia jego typ na ognisty.
★ Solosis
Imię: Blue
Poziom: 15.5
Typ: 
Ewolucja: Solosis(lvl 32) -> Duosion(lvl 41) -> Reuniclus
Ataki: Psywave, Reflect, Rollout, Snatch, Hidden Power (Fire), Trick Room, Energy Ball, Shadow Ball, Calm Mind, Signal Beam
Umiejętność: Magic Guard - Pokemon traci HP tylko wtedy, kiedy przeciwnik atakuje go za pomocą bezpośrednich ataków (za wyjątkiem obrażeń wynikających z użycia ruchów: Substitute, Struggle, Pain Split, Curse i Belly Drum)
Charakter i historia: Pochodzi ze Strefy Safari. Solosis to pokemon o dość przyjemnym usposobieniu. Nieco nieśmiały, zwłaszcza względem obcych. Potrzebuje chociaż troszkę kogoś poznać zanim zechce wejść z takim osobnikiem w bliższe zażyłości. Ambitny. Dość wcześnie zorientował się, że aby coś osiągnąć to trzeba kupę ciężkiej pracy. Chętnie trenuje, aby właśnie do czegoś dojść- ot, chociażby ewolucji. Lubi pokazywać na co go stać, ale zwykle trzeba go trochę do tego ponamawiać. Raczej nie jest typem pokemona, który cieszyłby się z życia w blasku reflektorów- woli spokojniejsze okoliczności przyrody.
Trzyma: 
Life Orb - Podnosi siłę ataku o 30%, jednak przy każdym użyciu ataku zabiera 10% max. HP Poka. Kula nie zadaje obrażeń tylko wtedy, gdy pokemon jest chroniony przez Magic Guard albo Sheer Force (umiejętności)
~~~~~
Box |
Konto bankowe |
Trofea
~~~~~
Ekwipunek:
- pieniądze
- pokedex
- 5x pokeball
- Skrzynka na TM
-
- Latarka
- Lornetka
- Śpiwór
- Zwykła poke-karma (2kg)
- Woreczek na Berry
Enigma Berry (4)
- Water Stone
- Heart Scale (1)
~~~~~~
Bonusy:
+1lvl dla
Blaze'a [26.01.2018] (profesja trenera)
Ruch Hone Claws dla
Blaze'a [26.01.2018] (comiesięczny bonus)
2x
Enigma Berry [26.01.2018] (profesja florysty)
+1lvl dla
Blaze'a [02.02.2018] (profesja trenera)
Ruch Dragon Rush dla
Blaze'a [02.02.2018] (comiesięczny bonus)
2x
Enigma Berry [02.02.2018] (profesja florysty)
Ruch Iron Tail dla
Blaze'a [09.02.2018] (
praca)
+0.5lvl dla
Blue [13.02.2018] (mini-event)
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
35451075
Yukiyorin
