Pokemon Crystal

[Daisy7]

Trafiłaś na drogę numer siedem. Zwyczajna, leśna ścieżka. Niby nic specjalnego, ale na takich niepozornych dróżkach można czasem spotkać naprawdę interesujące Pokemony. O ile nie zostaną przez nikogo wypłoszone. Na przykład dwójkę małych urwisów, które wpadły na trasę z głośnym krzykiem

- Jestem mistsem Pokemon! - krzyknęła dziewczynka o brązowych włosach, ubrana w różową sukieneczkę.
Mówi się mistrzem, Cinni - zaśmiał się wyższy, chyba nieco starszy od niej chłopiec o podobnej urodzie.
- Pokemony, Pokemony, no chooodźcie do mnieee! - wołała wniebogłosy panienka, nie robiąc sobie wiele z uwag towarzysza. - Tam! Jimmi, łapmy go! - pisnęła podekscytowana, wskazując rączką na drzemiącą w wysokiej trawie fioletową myszkę.
Gryzoń prawdopodobnie jest przygłuchy, bo zamiast zwiać, spał dalej, a chwilę później zdezorientowany zaczął rozglądać się dookoła, kiedy wylądował w ciasnym uścisku chłopca.
- Myszka! Moja myszka! - szczebiotała dziewczynka, bawiąc się uszami stworka.

[Profesor Voriarty]

Najchętniej minęłabym dzieciaki bez słowa i liczyła na to, że gdzieś na dalszym odcinku trasy bytują jeszcze nieztraumatyzowane przez nie pokemony, ale mój wzrok spoczął na uwięzionym w żelaznym uścisku Rattacie. Fioletowa mysz wyglądała naprawdę żałośnie i poczułam się zobowiązana do wyzwolenia jej z potwornych szponów. Tyle że najlepiej byłoby to zrobić tak, żebym nie skończyła z zapłakaną kilkulatką...
- Hej - powiedziałam, podchodząc nieco bliżej dzieci i siląc się na spokojny ton. - Nie powinniście tak traktować pokemonów. Tej myszce wcale nie jest przyjemnie, kiedy ją tak ściskacie i tarmosicie jej uszy. To żywe stworzenie, a nie zabawka!

[Daisy7]

Dzieci były co najmniej zaskoczone twoimi słowami, ba, twoją osobą, jakby w ogóle jej przedtem nie zauważyły, chociaż chłopiec przemknął tuż obok ciebie. Stały w ciszy, zerkając na siebie. Chwilę nieuwagi wykorzystała myszka, która dziabnęła dziewczynkę w palec i kiedy ta rozluźniła uścisk, szybko się z niego wydostała, a potem zwiała w głąb lasu. Jak nietrudno się domyślić, Cinni zaczęła przeraźliwie głośno wyć.
- Przez panią moja siostrzyczka płacze! - wygarnął ci Jimmi, głaszcząc siostrę po głowie, aby ją uspokoić.
To niestety nic nie dało i młoda zaczęła biec w kierunku Saffron.
- Jest pani potworem! - dodał chłopiec, po czym pognał za swoją towarzyszką.
Przez chwilę stałaś w miejscu lekko zszokowana dopóty, dopóki nie usłyszałaś cichego popiskiwania. Zerknąwszy w dół, ujrzałaś chyba tego samego przygłuchego gryzonia, który przyniósł w pyszczku jeszcze zapakowany Rare Candy. Zostawiwszy ci podarek pod nogami (nie pytaj, skąd go ma @-@), cofnął się do tyłu i zaczął machać łapkami w powietrzu (wyzwanie do walki?).

[Profesor Voriarty]

Dobrze, że dzieciaki szybko się zmyły, bo nie miałam zamiaru czuć się winna, że ktoś nie wiedział, że myszy mają zęby. Jeszcze nagadałabym im do słuchu, a to mogło tylko pogorszyć sprawę.
- Ojej, dziękuję - powiedziałam, choć nie byłam pewna, czy gryzoń w ogóle mnie słyszy. Podniosłam cukierek i przez moment zastanawiałam się nad tym, czy Rattata naprawdę rzuca mi wyzwanie. Nie chciałabym go urazić, źle interpretując jego zachowanie. W końcu postanowiłam wypuścić Munnę, może ona lepiej się z nim dogada. No i jeśli fioletowa mysz faktycznie pali się do bitki, to będziemy mogli zaraz ją zacząć.

[Daisy7]

niestety przy walkach z dzikimi stworkami nie mogę podać ci od razu całej ich taktyki, no bo nikt jej nie wypowiada ;p ale żeby nie przedłużać, Ty możesz od razu wrzucić całą dla Yashy, bo tak po jednym ruchu na post to się będzie wlekło
-------------------------------
Munna pogawędziła chwilę z Rattatą i wychodzi na to, że myszka rzeczywiście jest chętna do stoczenia pojedynku. No cóż, nie każda walka musi oznaczać ostrą jatkę. Niektóre Pokemony walczą ze sobą dla rozrywki i podtrenowania swoich umiejętności, więc bez obaw, wcale nie musisz być skreślona u gryzonia. Wracając jednak do starcia, fioletowy stwór zaczął się rozpędzać i mknie prosto na Yashę, otwierając przy tym szeroko pyszczek, jakby szykował się do ugryzienia.

[Profesor Voriarty]

Świetnie, szukałam przecież okazji do treningu. No i może uda nam się przetestować nowy atak! To była ekscytująca myśl.
- Yasha, usuń mu się z drogi, kiedy się na ciebie rzuci! Potem użyj Psychic. - Sama nie wiedziałam, jak dokładnie będzie wyglądał ten ruch. Ale cóż, przekonamy się. O ile oczywiście Yashy uda się go poprawnie przeprowadzić... - Następnie wykonaj Defense Curl dla zwiększenia obrony i atakuj Psywave. Jeśli to go nie wykończy, to powtórz ten ostatni atak.

[Daisy7]

Yasha była zbyt wolna i nie zdążyła wykonać uniku, więc ostre zęby myszki zanurzyły się w jej ciele (Bite) i zadały bardzo silne obrażenia. Następnie samiczka zaczęła przygotowywać się do użycia Psychic. Gdzieś z tyłu głowy miałaś obawę, czy poradzi sobie z użyciem tego ruchu po raz pierwszy, ale na szczęście wyszedł jej perfekcyjnie. Najpierw trochę się przeraziłaś, kiedy jej ślepia zaświeciły na niebiesko, lecz szybko zrozumiałaś, iż tak ma być, kiedy wokół Rattaty pojawiła się otoczka identycznego koloru. Gryzoń został uniesiony do góry, a potem ciśnięty ku ziemi. Podczas kiedy maluch dochodził do siebie po tym bolesnym upadku, Munna zwiększyła swą obronę przy pomocy Defense Curl. Niestety nie pomogło jej to na tyle, by nie odczuć skutków krytycznego Pursuit. Dwa mroczne ataki, którymi oberwała podczas tej tury, spowodowały, iż zemdlała. No cóż, w końcu działają one ze zwiększoną siłą na Poki typu psychicznego.
Tuż po walce zdobyłaś Enigmę Berry*.

*Co do tej Enigmy, bo tak z pupy z nią wyskoczyłam. Ogólnie poziom Pok dostaje tylko po pokonaniu rywala, jednakże ja chcę nagradzać stworki za każdy pojedynek, nawet przegrany, bo czegoś go on nauczył, prawda? W związku z tym po porażkach piszę o zdobyciu Enigmy, co nie jest łamaniem zasad :I Prośba jest taka, abyś jagódkę od razu podarowała przegranemu stworkowi, a nie jakiemuś innemu bądź zbierała do ekwipunku.

[Profesor Voriarty]

Przegrana mnie zaskoczyła i rozczarowała. Po niespodziewanym sukcesie w walce z Banette nie sądziłam, że przypadkowa mysz może powalić moją Munnę. No i że Psychic nie okaże się cudownym atakiem natychmiast nokautującym przeciwnika. Choć musiałam przyznać, że ruch ten wyglądał całkiem epicko.
- Wygrałeś. Dziękuję za walkę i jestem pod wrażeniem twoich umiejętności. - Nadal nie byłam pewna, czy pokemon nie jest głuchy, więc chciałam wykonać też jakiś gest, żeby mnie zrozumiał. Po krótkiej chwili wahania zdecydowałam się mu ukłonić. Nastepnie wycofałam Yashę do pokeballa i ruszyłam w dalszą drogę, mając nadzieję, że szybko dotrę do Centrum Pokemon.

[Daisy7]

Myszka wyglądała na bardzo dumną, kiedy jej się pokłoniłaś. Zrozumiała też, że w ten sposób się z nią żegnasz, więc bez zbędnych ceregieli czmychnęła sobie w wysoką trawę. Modląc się, aby żaden dziki i agresywny Pokemon nie zaczepił cię na dalszej części drogi, ruszyłaś przed siebie. Po drodze minęłaś trochę ludzi, ale nikt nie fatygował się na rozmowę, jedynie kiwaliście sobie głowami na powitanie, bo tak chyba robią wędrowcy.
Po jakichś trzydziestu minutach, pokonawszy ostatni zakręt, ujrzałaś w oddali zarys miasta. W końcu! Nie takim późnym wieczorem (19:40) znalazłaś się w Celadon. W sumie dobry masz czas, skoro udało ci się w jeden dzień pokonać trasę od Viridian aż dotąd. Miasto, do którego właśnie dotarłaś, podobnie jak Saffron jest spore i mieści się tu kilka naprawdę wysokich budynków, ale w przeciwieństwie do wspomnianego już miejsca mają tu więcej drzewek, trawników, a nawet mały parczek z fontanną. Nie betonowa dżungla.
Odszukanie Centrum Pokemon nie zajęło ci zbyt wiele czasu, ale kolejka, jaką ujrzałaś w środku, mówiąc wprost, przeraziła cię. Dopiero z wybiciem godziny 20:00 znalazłaś się przed ladą.
- Dobry wieczór. W czym mogę pomóc? - zapytała jak zwykle życzliwa Siostry Joy.

[Profesor Voriarty]

- Dobry wieczór, chciałabym uleczyć swojego pokemona po walce - powiedziałam, wyciągając pokeball Yashy i podając go kobiecie. Przyszło mi do głowy, że może w Centrum Pokemon jest darmowy internet, postanowiłam więc sprawdzić, czy uda mi się z nim połączyć. W razie potrzeby byłam gotowa spytać siostry o hasło do wifi. Chciałam sprawdzić godziny odlotów i w miarę możliwości zaklepać bilet na jutrzejsze popołudnie, tak żebym zdążyła jeszcze rozejrzeć się po samym Celadon.

[Daisy7]

- Dobrze, proszę sobie usiąść, bo to chwilkę zajmie - poleciła ci pielęgniarka, biorąc pokeball z Munną.
Twój pokedex wyłapał całe mnóstwo sieci wifi, jednak wszystkie okazały się być zabezpieczone. Znalazłaś też jedną o nazwie "lecznica", lecz zapytawszy Siostrę Joy o hasło, ta odpowiedziała ci, że nie podaje go gościom, bo dochodzi wówczas do przeciążenia serwera. Niemniej możesz za darmo skorzystać z internetu na komputerach dostępnych tutaj w Centrum Pokemon. Fakt, nie śmigają z zawrotną prędkością, ale lepszy rydz niż nic. Problem w tym, że wszystkie są zajęte. Czatowałaś na którykolwiek i kiedy zauważyłaś, że jakaś babka właśnie jeden zwalnia, pomknęłaś w jego kierunku. Niestety gdy byłaś już tuż tuż, ktoś zagrodził ci ręką dostęp do sprzętu.
- Wyświadcz mi przysługę, a pecet będzie twój - oznajmił wysoki blondyn, lekko się czerwieniąc. - Moja dziewczyna ma... um... "te dni". No i jej się skończyły... te... no wiesz, co się nosi, kiedy się to ma. Oczywiście musiała wysłać do sklepu mnie, ale jak to będzie wyglądać! Co gorsza w markecie pracuje mój ziomek i miałby ze mnie straszną polewkę. Dam ci hajs i kupisz wiesz co za mnie? Nawet możesz sobie resztę zostawić. Jak wrócę do dziewczyny bez tych... rzeczy, udusi mnie na miejscu. Od rana chodzi nabzdyczona - wyjaśnił szeptem, wyciągając ku tobie dziesięciodolarowy banknot.

[Profesor Voriarty]

Pierwsze słowa, jakie padły z jego ust, wzbudziły we mnie falę irytacji, ale złość szybko przerodziła się w uczucie zażenowania. Cóż za straszliwy problem dopadł tego biednego młodzieńca! Demon okresu szukał ofiar. Westchnęłam ciężko, ale postanowiłam zgodzić się poratować kruchą męskość.
- Okej - odparłam, ściszając głos, choć nie aż tak jak on. - Ale za chwilę, bo oddałam pokemona do leczenia, więc nie chcę wychodzić, dopóki go nie odbiorę. A w ogóle to nie ma czym się przejmować, serio. Jakoś nie sądzę, żebyś był pierwszym facetem, który przyszedłby kupić podpaski dla swojej dziewczyny.

[Daisy7]

Chłopak chyba nie słuchał zbytnio tego, co próbowałaś mu przekazać pod koniec swojej wypowiedzi, ale za to był bardzo ucieszony, że zgodziłaś się udać za niego do sklepu. Dał ci kartkę z nazwą konkretnych podpasek i odebrawszy Munnę od Siostry Joy, skoczyłaś do pobliskiego marketu. Jako, że zapłaciłaś 6$, jesteś całe 4$ do przodu, huhu! Wróciwszy do Centrum Pokemon, dałaś kolesiowi "jego" zakup (wpadł w małą histerię, kiedy zobaczył, że masz to w przezroczystej reklamówce) i w końcu mogłaś w spokoju zasiąść do komputera. Po kilku minutach znalazłaś dwa loty z Celadon do Alium (tylko tam w Veneris mieści się lotnisko). Pierwszy o 13:30, a drugi dopiero o 19:10. Co więcej ten wcześniejszy jest tańszy o całe 200$ (miejsce w drugiej klasie kosztuje 1250$, ale jeśli zarezerwujesz bilet już teraz, dostaniesz zniżkę aż 30% i jutro przy odbiorze będziesz musiała zapłacić za niego tylko 875$; z drugiej strony ten droższy ma zniżkę 40%). Zamawiasz któryś któryś?

[Profesor Voriarty]

Zastanowiłam się przez chwilę. Wcześniejsza opcja kusiła ceną, ale musiałam pamiętać o tym, że na lotnisku należało zjawić się parę godzin prędzej, a ja miałam przecież w planach jeszcze wizytę w wielkim sklepie i nie chciałam się podczas niej zbytnio spieszyć. Postanowiłam więc zamówić bilet na późniejszy lot. Niech już stracę te 200$. Przy okazji sprawdziłam też, o której właściwie powinnam dotrzeć do Alium, a następnie zaczęłam szukać informacji o atrakcjach w Celadon. Własny region też mogę trochę pozwiedzać...

[Daisy7]

W sumie to podjęłaś słuszną decyzję, bo chociaż bilet na późniejszy lot sam w sobie jest drożdży, z 40% zniżką wyjdzie taniej niż ten teoretycznie tańszy ze zniżką 30%. No i będziesz miała prawie cały jutrzejszy dzień przeznaczony na zwiedzanie Celadon! A wracając jeszcze do tematu podróży, jako godzinę lądowania podano 6:00. Dobra... teraz atrakcje w mieście, w którym się aktualnie znajdujesz. Podobnie jak w Saffron mieści się tu gym, a oprócz niego: domek mężczyzny zajmującego się uczeniem stworków "zapomnianych" ruchów, wypasiony hotel, kasyno i salon gier, Klub Pojedynków i ogromny dom towarowy pełen najróżniejszych sklepów, którego ulotkę widziałaś przed marketem w Saffron.