Pokemon Crystal

[Profesor Voriarty]

Aha, jednak ta opcja się bardziej opłacała. Wspaniałe, będę mogła przepuścić to, czego nie wydałam na bilet, w domu towarowym. Tylko żebym się za bardzo nie rozpędziła, bo może się okazać, że po wylądowaniu w Veneris nie będzie mnie stać na śniadanie... Spośród innych atrakcji nic mnie nie zafascynowało. Salę na razie odpuszczałam, nie miałam też żyłki hazardzistki, no i nie sądziłam, żeby Yasha zdążyła zapomnieć jakieś ruchy. Miałam jednak zamiar zajrzeć do Klubu, to brzmiało jak dobra okazja do ćwiczeń. No i zawsze mogę po prostu pospacerować.
Pozostało mi jeszcze znaleźć miejsce na nocleg. Coś mi się kojarzyło, że trenerzy mogą nocować w Centrach, postanowiłam więc spytać o to Siostrę Joy.

[Daisy7]

- Tak, zarówno trenerzy jak i koordynatorzy mogą za darmo nocować w Centrach Pokemon, o ile są jeszcze jakieś wolne łóżka. No i darmowy nocleg obejmuje dobę, potem trzeba płacić, chociaż wy i tak macie zniżki, więc przeważnie nadal bardziej opłaca się lecznica niż jakiś hotel - odpowiedziała ci Siostra Joy. - Niestety jedynek nie mamy, ale widzę, że w żeńskim pokoju numer 3 na pierwszym piętrze jest jeszcze jedno miejsce. Chociaż rzadko kiedy dochodzi tu do kradzieży, jestem zobowiązana poinformować każdego nocującego, iż lecznica nie odpowiada za bagaże gości, więc radziłabym nie zostawiać drogocenniejszych rzeczy bez opieki - dodała.
Odnalazłszy przydzieloną ci sypialnię, weszłaś do środka. Mieszczą się tu dwa piętrowe łóżka, z czego trzy są już zawalone jakimiś rzeczami i jedynie jedno na górze wygląda na wolne. O dziwo w pokoju nikogo nie ma.

[Profesor Voriarty]

Niech będzie. Dzielenie z kimś pokoju nie było dla mnie niczym nowym, w końcu w szkole też nie miałam całego dormitorium dla siebie.
Wypuściłam Yashę. Podejrzewałam, że będę musiała trochę ją pocieszyć po przegranej.
- Hej, wiem, że ostatnia walka średnio nam poszła, ale nie masz czym się przejmować. Z czasem będzie coraz lepiej. I patrz, mam tu dla ciebie coś pysznego - powiedziałam, podając jej otrzymany wcześniej od Rattaty Rare Candy. Miałam nadzieję, że taki smakołyk trochę poprawi jej humor.
Moje dalsze plany na dzisiejszy wieczór obejmowały znalezienie miejsca, gdzie mogłabym zjeść kolację, a potem powrót do pokoju, wieczorną toaletę i sen. Jako że miałam zamiar pozostawić Munnę poza pokeballem na noc, tak by miała możliwość najedzenia się moimi snami, nie obawiałam się szczególnie kradzieży. Oby tylko Yasha nie przeszkadzała moim współlokatorkom.

[Daisy7]

Yasha rzeczywiście wyglądała na lekko podłamaną, ale kiedy podarowałaś jej cukiereczka, nieco się rozpromieniła i wszamała go bez wybrzydzania (dopisz lvl, jeśli jeszcze tego nie zrobiłaś, bo już się pogubiłam w poziomie Munny xd). Co do miejsca, gdzie możesz zjeść kolację, to zgaduję, że interesuje cię jak najtańsza opcja. W takim razie udałaś się do stołówki w Centrum Pokemon na parterze, gdzie za 5$ zjadłaś parówki z tostami, a do tego dostałaś jeszcze kompot. Kiedy wróciłaś do pokoju, były w nim już dwie dziewczyny. Jedna mniej więcej w twoim wieku, a druga prawdopodobnie starsza o jakieś 5-6 lat. Nieznajome nie były jednak chętne do rozmowy i jedynie przywitały się z tobą, a potem wróciły do swoich zajęć. Wypuściwszy ponownie świnkę z kulki, poprosiłaś ją, aby się grzecznie zachowywała, a potem nie pozostawało ci nic innego niż szybki prysznic, wieczorna toaleta i spanko.

wt ~ 13 czerwca 2017 r.
Zbudziłaś się wypoczęta i pełna energii do kontynuowania podróży, chociaż do lotu jeszcze trochę czasu masz, biorąc pod uwagę, iż jest dopiero 9:00. Yasha również już wstała i widząc, że otworzyłaś oczy, zaczęła cię przyjaźnie trącać swoją trąbką (?).

[Profesor Voriarty]

- No hej, jak ci minęła noc? Zjadłaś jakiś koszmar? - przywitałam Yashę. Spędziłam trochę czasu na głaskaniu jej i dopiero potem wstałam, żeby zacząć szykować się do opuszczenia pokoju. Miałam zamiar najpierw udać się na stołówkę, żeby zjeść śniadanie, a potem skierować swoje kroki do Klubu Pojedynków. Nie byłam pewna, czy tą wizytą cokolwiek ugram - może na przykład za dołączenie do Klubu trzeba płacić i nie opłaca się to turystom albo zbiera się on tylko w określonych terminach, no ale sprawdzić nie zawadzi.

[Daisy7]

Po śniadaniu (-5$) opuściłaś Centrum Pokemon i zaczęłaś szukać Klubu Pojedynków. Okazało się, że to nie takie proste, biorąc pod uwagę wielkość miasta oraz niepopularność klubu (czyt. większość osób pytanych o drogę do klubu, nie miała pojęcia, że takowy istnieje w Celadon, a pozostali wiedzieli jedynie, że podobno gdzieś jest). Straciłaś na tym zdecydowanie więcej czasu, niż mogłabyś przypuszczać, ale w końcu trafiłaś do celu. Nic dziwnego, że mało kto kojarzy ów budynek, skoro jest wciśnięty gdzieś między dwa wysokie wieżowce, do tego wejście mieści się od tyłu. Kiedy weszłaś do środka, zaskoczyła cię nowoczesność i czystość tego miejsca. Na środku znajduje się aktualnie niezajmowana przez nikogo główna arena, a z boku jest szereg drzwi prowadzących do mniejszych pokoi z kameralnymi boiskami.
- Hej. Chcesz zawalczyć? - zapytała cię wysoka, rudowłosa dziewczyna z małpką na ramieniu.

[Profesor Voriarty]

- Cześć! Tak, z miłą chęcią, po to właśnie tutaj zajrzałam - odparłam z uśmiechem, sięgając po pokeball Munny. Zajęłam miejsce po przeciwnej stronie boiska niż dziewczyna i wypuściłam swoją podopieczną. - Yasha, spróbuj uśpić przeciwnika przy pomocy Yawn. - Oho, kolejny atak, którego jeszcze nie testowałyśmy. - Następnie zaatakuj Psychic, a na dokładkę dołóż mu porządny Psybeam - poleciłam. - Potem użyj Defense Curl - Miałam nadzieję, że do tego momentu małpka pozostanie uśpiona, ale nawet jeśli tak, to pewnie niedługo się poderwie, stwierdziłam więc, że dobrze będzie się przygotować na jej zemstę.

[Daisy7]

- Chimchar, nie daj się uśpić! Kiedy tylko rywal otworzy pyszczek, poślij ku niemu Ember. Nie może wypuścić ani jednej usypiającej "bańki" (Yawn) - zawołała dziewczyna i ku jej uciesze wszystko odbyło się tak, jak zaplanowała.
Biedna Munna pochłonęła gorące powietrze i aż zaczęła pokwikiwać przez dyskomfort, jaki poczuła. Z drugiej strony zirytowała się i to wyszło jej na dobre, bo przyuważyłaś, iż pod wpływem silnych emocji (zarówno pozytywnych jak i negatywnych), zadaje silniejsze obrażenia przy pomocy psychicznych ataków. Dokładnie tak było z Psychicem, przy pomocy którego uniosła małpkę prawie pod sam sufit, a potem cisnęła nią z impetem o pobliską ścianę. Maluch szybko się otrząsnął i w mgnieniu oka doskoczył do Yashy, którą podrapał (Scratch), ale za to również musiał odpłacić, bowiem będąc blisko, siła, z jaką oberwał Psybeamem, zadała mu znacznie większe obrażenia niż gdyby znajdował się na drugim końcu sali. Potem wykonał Leer, przy pomocy którego obniżył obronę świnki tylko na kilka minut, bo ta podwyższyła ją Defense Curlem, czyli wyszło na zero. No nieźle, obydwa Pokemony przetrwały całą rundę.
- Teraz wyskoczymy z Taunt, aby przeciwnik nie mógł już manipulować statystykami ani próbować cię uśpić. Wówczas ty będziesz mógł mu jeszcze raz obniżyć obronę Leerem, a potem zaatakować podwójnie Emberem. Do dzieła i pamiętaj o unikach, bo w tej turze na bank się przydadzą! - rudowłosa trenerka wydała swojemu podopiecznemu nową taktykę.

[Profesor Voriarty]

Taunt? Hmm, jeśli ten atak polega na rozwścieczeniu przeciwnika, to może uda się te emocje ponownie wykorzystać dla wzmocnienia najsilniejszego ruchu Munny? Tak czy inaczej, chcą ataków zadających obrażenia, to je dostaną!
- Yasha, użyj Psychic, a potem Psybeam. Wykonaj unik, żeby nie dosięgły cię płomienie, a potem kolejny Psybeam i znowu unik. - Według moich obliczeń, o ile można tak było powiedzieć o tych gorączkowych rozważaniach, mniej więcej w tym momencie Munna powinna znów być zdolna do korzystania z pełnego wachlarza swoich ataków, a więc... - Następnie ponownie spróbuj go uśpić przy pomocy Yawn.

[Daisy7]

Pst, zauważyłam, że w KP masz wpisane "+ 1 lvl dla Munny - Enigma Berry zdobyta w przygodzie (14.02.18)". Niestety enigmy dodają tylko 0,5lvl :<
------------------
Chociaż Munny z natury są spokojnymi i opanowanymi stworzeniami, taki Taunt potrafi rozjuszyć nawet je. W przypadku Yashy nie było wyjątku, ale dzięki temu wykonała naprawdę niesamowity Psychic, po którym Chimchar ledwo się podniósł. Mimo to udało mu się wykonać Leer, a następnie dzięki wrodzonej zwinności uniknąć Psybeam, po czym zaatakować Emberem, który nieźle popieścił wymęczone już walką ciałko twojej podopiecznej. Jednak tu kończy się passa małpki, bowiem drugiego Psybeamu nie zdołała uniknąć, a okazał się on zbyt silny na osłabionego Pokemona. Takim sposobem Chimchar poległ, chociaż było naprawdę blisko, aby to Munna zemdlała. Za wygraną zdobywa 2,5lvl i uczy się kolejnego psychicznego ataku - Imprison.
- No, no, moje gratulacje - odparła twoja rywalka, odwołując nieprzytomnego stworka do balla. - Proszę, należy ci się za wygraną - dodała, podając ci pięćdziesięciodolarowy banknot. - Masz jeszcze jakieś Pokemony, coby odegrać rewanżyk?

[Profesor Voriarty]

O kurde, ale namieszałam z tym, przepraszam :C
----------

- Dzięki! Dobrze walczyliście, trochę się od was nauczyłam. - Zablokowanie munnowego Yawn, na przykład, zrobiło na mnie całkiem spore wrażenie. - Nie, mam tylko Munnę. Muszę koniecznie rozejrzeć się za jakimś nowym członkiem drużyny. Będę się już zbierać, cześć!
Gestem dałam znać Yashy, by podążyła za mną, i ruszyłam ku wyjściu. Miałam zamiar udać się teraz na zakupy, no chyba że mogłabym zahaczyć o Centrum Pokemon, nie nadkładając zbytnio drogi. Czułam się niespokojna, wiedząc, że moja podopieczna jest mocno osłabiona. Po drodze mówiłam do niej: - Dobrze się spisałaś, byłaś bardzo dzielna! - Po solidnej porcji pochwał sięgnęłam po czerwono-białą kulkę. - Teraz pewnie chciałabyś odpocząć w pokeballu, co?

[Daisy7]

lajtowo, w końcu zdążyła zjeść tylko jedną enigmę, więc nie ma problemu z odjęciem 0,5lvl ;)
---------------------------
No cóż, Yasha nie pogardziła odpoczynkiem w kulce, chociaż była z siebie tak dumna, że zmęczenie chyba nie dawało jej się tak bardzo we znaki, jak powinno. Jako, że Centrum Pokemon znajduje się tuż przy domu towarowym, zaszłaś tam na chwilę, by przywrócić podopiecznej pełnię sił. Następnie udałaś się na mały shopping. Tylko czy można mówić o MAŁYM, skoro wydaje się, że mają tu dosłownie wszystko? No dobra, trzeba jakoś przez to przebrnąć. Co konkretnie zamierzasz kupić i w jakiej ilości?

[Profesor Voriarty]

Och, mogłabym tu buszować godzinami, szkoda tylko, że ograniczał mnie budżet. Zastanowiwszy się nad atakami Munny, stwierdziłam, że brakuje jej jakiegoś, którym mogłaby wciąż zadawać obrażenia, nawet gdyby kiedyś trafił nam się oponent niewrażliwy na ruchy typu psychicznego. Po dłuższym namyśle zdecydowałam się, że w tej kategorii powinny sprawdzić się TM30 Shadow Ball i TM99 Dazzling Gleam. Po przejrzeniu działu z medykamentami dołożyłam do tego Antidote oraz Revive i w końcu ustawiłam się w kolejce do kasy. Po zakupach planowałam udać się do miejskiego parku i spędzić tam trochę czasu z Munną.

[Daisy7]

Szukanie wybranych TMów zajęło ci trochę czasu, gdyż ktoś, prawdopodobnie jakiś niesforny dzieciak albo inny śmieszek, poprzestawiał je i nie były ułożone według numeracji. Na szczęście po około kwadransie udało ci się znaleźć zarówno Shadow Ball jak i Dazzling Gleam. Potem zerknęłaś jeszcze do działu z medykamentami, skąd zgarnęłaś Antidote oraz Revive. Tak zaopatrzona udałaś się do kasy, gdzie zapłaciłaś 4450$ (jeśli przyjrzysz się paragonowi, zauważysz, że przy zakupie płytek, na drugą dostałaś 10% rabat, więc zamiast 2000$ zapłaciłaś za nią 1800$).
Kiedy z trudem opuściłaś dom towarowy, udałaś się do niewielkiego parczku z fontanną w centrum. Najpierw siedziałaś z Munną na ławce i ją głaskałaś, bowiem domagała się pieszczot, ale już po chwili Yasha zauważyła coś ciekawego. Zeskoczywszy na ziemię, podreptała do fontanny i odrobinkę ślamazarnie, ale za to jakże uroczo wspięła się na obudowę fontanny, gdzie zaczęła pokwikiwać. Kiedy do niej podeszłaś, ujrzałaś siedzącego w środku kocurka. Chociaż woda sięga maluchowi niżej niż do szyi, macha łapkami, jakby się topił.

[Profesor Voriarty]

- Ojej, jaki uroczy - wyszeptałam, totalnie zauroczona koteczkiem. Przypominał Meowstica, którego wczoraj pokazał mi Pan Psychic. - Hej, pomóc ci się wydostać? - zwróciłam się do niego przyjacielskim tonem. - Dobrze, że go znalazłaś. Zaczekaj tu na mnie i przypilnuj tych rzeczy, dobrze? - powiedziałam do Yashy, zdejmując buty i skarpetki oraz podwijając spodnie. Następnie wlazłam do wody i ruszyłam w stronę kotka. Kiedy znajdę się blisko niego, przykucnę i wyciągnę do niego ręce, tak żeby mógł sam się mnie chwycić, jeśli będzie chciał.