Pokemon Crystal

[Conan]

Ciche odgłosy dżungli dochodziły do twoich uszu, gdy powoli poruszałaś się do przodu, podążając za wielkim lwem. Zaproponował on, że szukając ludzi z początku należy udać się do najbliższego miasta, albowiem jest duża możliwość, aby ktoś tam wypadł. "Miasta są głównym zbiorowiskiem wszelkich kodów." - usłyszałaś wcześniej wytłumaczenie, cokolwiek to znaczyło. Twój towarzysz niestety niezbyt był rozmowny i, póki nie zapytany o nic konkretnego, nie odpowiadał. To było dosyć... niezręczne. Okazało się, że wasz cel nie był nazbyt daleko, bo nim się obejrzałaś zdołaliście opuścić las. Jak już na choryzoncie zaczęły się pojawiać jakieś, dziwne zarysy, coś nagle nadbiegło z przeciwnej strony. Czerwony smoczek praktycznie zderzył się z waszą dwójką, w ostatniej chwili jednak wyhamowując. Wyglądał na bardzo wykończonego, a nawet lekko zranionego.
-N-nie mówcie mi, że idziecie do miasta.... tam.... teraz nie jest bezpiecznie.... - Oddychał ciężko. Może ze zmęczenia, a może z powodu stanu zdrowotnego....

[Panda]

Mam spędzić kolejne godziny, dni, tygodnie, a nawet miesiące z tym milczkiem? Toć zanudzi mnie na śmierć swoją postawą. Rozumiem, że jest poważnym lwo-coś tam typiarzem, ale bez przesady. Nie chce mi się gadać do samej siebie. Jednakże, czy zagadywanie Leomona ma jakiś większy sens?
- Oi, a może opowiesz mi coś o sobie? Tak, żebyśmy się lepiej poznali? - Zaczęłam zanim to jeszcze natknęliśmy się na rannego dinozaura.

-----------------

Gdzie mi to czerwone dupsko biegnie prosto na nas! Hola, hola! Tu idą bezbronni ludzie, a raczej zwyczajna laska i niezwykle męski kot.
- Siadaj na ziemie oraz przede wszystkim - uspokój się. W takim stanie za dużo konkretów, to nam nie powiesz. - Rzekłam do stwora i rwąc kilka kawałków tkaniny ze swej bluzki zabrałam się za amatorskie opatrywanie ran. Powiedzmy, że ogarniam to.