Pokemon Crystal

[Księciu]

Okno kamienicy jęknęło na swój sposób, gdy podnosiłaś okiennice ku górze. Deszcz obecnie mżył lekko, będąc jedynie echem ulewy jaka spadła na świat przed chwilą. Uzbrojona w ręcznik i kubeczek wyciągnęłaś pewnie rękę za okno i złapałaś kilka kropel deszczu.
Woda w kubku nie wyglądała inaczej. Ot, tak jak zwykła, dobrze Ci znana ciecz, która bywa częstym tematem na lekcjach fizyki, chemii czy biologii. Zauważyłaś, że ręcznik którym owinęłaś sobie rękę, nasiąknął odrobinę wodą, jednak dzięki swojemu sprytowi, ściągnęłaś go pospiesznie, nie pozwalając ewentualnym kroplom zagrozić twojej skórze.
- Mei? - Usłyszałaś zza drzwi męski głos należący do twojego ojca. - Nie powinnaś tak uciekać. To jest sytuacja wyjątkowa, nie możemy teraz pozwolić sobie na takie spięcia. Mamy tylko siebie. - Głos pod koniec swojej przemowy zadrżał niepewnie i ucichł, zostawiając w eterze niezręczną ciszę, która nie trwała długo.
Milczenie nie trwało krótko; martwotę przerwała wibracja twojego telefonu. Rzuciwszy odruchowo okiem na powiadomienie, to była druga wiadomość, która była do odczytu i dotyczyła ona odwołanych zajęć do odwołania komunikatu. Wiadomość zawierała w sobie również link do strony, gdzie znajdować się miały procedury na wypadek wybuchu bomby atomowej i zagrożeń chemicznych i biologicznych.
Natomiast pierwsza wiadomość, która przyszła wcześniej, była od nieznanego nadawcy.
"Mam nadzieję, że jesteś bezpieczna."