"Nikt nigdy nie potrafił skutecznie stwierdzić, jaki jestem - każdy widzi mnie inaczej, więc... może sam spróbuję się ocenić?
Aktualnie stoję przed lustrem i spoglądam na swoje odbicie. Gdy byłem młodszy Will zawsze sobie żartował, że prędzej czy później go przerosnę i na swoje nieszczęście miał rację. Metr osiemdziesiąt wzrostu w tym wieku robi swoje, ale raczej nie wyróżniam się bardzo w tłumie rówieśników... no chyba, że o dziewczyny chodzi, bo one są z zasady niższe. Nie powiedziałbym, że jestem chudy, a twarz... hm, jest raczej normalna. Ot, długi wąski nos, trójkątna broda, lekko za duże moim zdaniem niebieskawe oczy, które czasem ukrywam za okularami. Nie przepadam za nimi, szczerze mówiąc, dlatego nie noszę ich często - głównie, gdy coś czytam lub projektuję.
Moja lewa dłoń wędruje do samotnego kosmyka z boku twarzy. Mam chyba najkrótsze włosy z całej naszej trójki. Wszyscy mamy fioletowe włosy. Will chyba najciemniejsze, a ja zaraz po nim - jestem lekko blady i to trochę śmiesznie kontrastuje. Kosmyki sięgają mi mniej więcej do brody. Te, które na co dzień przysłaniają mi twarz, zaczesuję do tyłu i spinam klamrą. Pozostałe pozostawiam luźno - nie przeszkadzają jakoś, żebym musiał je też specjalnie spinać.
Hm, ubrania? Nie wiem, jako tak to wyszło, że lubię koszule. Najczęściej więc noszę właśnie je, a do tego zarzucam granatową marynarkę. Na nogach zaś mam standardowo wygodne, znoszone jeansy oraz trampki. Czasem się zdarza, że ze względu na warunki pogodowe mam dodatkowo jakiś płaszcz, szalik albo po prostu inne buty."
"Hm... z charakteru? Nie jestem pewien, jak mogę siebie ocenić. Nie jestem raczej cholerykiem ani tym bardziej flegmatykiem... melancholik też odpada, więc zostaje chyba sangwinik, nieprawdaż? Tak przynajmniej mówi zawsze mój najstarszy brat i ma trochę racji. Przede wszystkim jestem strasznie otwarty na nowe znajomości - pod warunkiem jednak, że dana osoba nie skrytykuje moich marzeń lub realizowanych planów negatywnie. Wprawdzie już od dłuższego czasu przyzwyczajony jestem do konstruktywnej krytyki, jednak osoby, które cały czas mówią "nie"... po prostu mnie odrzucają i tyle. W przeciwieństwie do braci jestem też niepohamowanym optymistą, gdyż zakładam, iż myślenie o porażce rzeczywiście mi ją przyniesie, natomiast rozmyślanie o zwycięstwie... cóż, kto wie. Potrafię też być dumny z siebie... nawet za bardzo, chociaż do egocentryka jeszcze mi chyba daleko.
Ludzie mówią mi, że jestem twórczy i kreatywny, skoro wykonuję całkiem niezłe projekty, jednak nie wydaje mi się, żeby to była kwestia jakiegoś wysiłku, więc... może to rzeczywiście jest jakaś cecha wrodzona? Często przy tym dodają, iż jestem... ekhm, wrażliwy na piękno. No i mają rację przy jeszcze jednej rzeczy - tworzenie sprawia mi prawie taką samą radość, jak spożywanie czekolady."
"Z tą całą historią... jest trochę pogmatwania. Urodziłem się w Mauville w regionie Hoenn i to właśnie stamtąd pochodziła nasza cała rodzina, zarówno od strony taty, jak i mamy. Niemniej jednak nie zdążyłem jej poznać... pytasz dlaczego? Cóż... miałem wtedy dwa lata i nie pamiętam tego prawie w ogóle, ale ponoć pojechaliśmy na wakacje do Johto i zdarzył się tam wypadek samochodowy. Mama i tata tego nie przeżyli, natomiast z pozostałą częścią naszej rodziny nie udało się skontaktować, dlatego koniec końców, wylądowaliśmy wszyscy trzej w sierocińcu.
Z tego okresu pamiętam już nieco więcej i bez problemu potrafię sobie przypomnieć, że dwa lata później Lucian po prostu stamtąd zwiał. Kojarzę, że wybuchła wtedy afera, znacznie większa niż kolejne sześć lat później, gdy to samo zrobił Will. Nie do końca rozumiałem, dlaczego bracia to zrobili - jako dziecko chyba miałem do tego prawo, nieprawdaż? Niemniej jednak jakoś udawało mi się radzić przez kolejne dwa lata, zaś w dniu moich dwunastych urodzin w drzwiach budynku pojawił się młodszy z moich starszych braci, by oznajmić, że zabiera mnie do siebie. Tak po prostu.
Viridian nie była jakimś wybitnie i musiałem przyznać - nudziłem się, zwłaszcza, że obaj moi bracia, jak się okazało, zostali trenerami i to piekielnie ważnymi. Same walki mnie niezbyt interesowały, jednak co innego sztuka - przez te kilka lat zmieniłem kompletnie wygląd balkonu w mieszkaniu mojego brata w coś nieco bardziej znośnego, na plastyce w szkole starałem się uważać jako tako, a w moim pokoju zalegała tona zeszytów zapełniona wieloma nieskończonymi projektami ciuchów. Czułem, że w życiu chcę robić właśnie to, jednak mój plan nieco runął, gdy obaj moi bracia na osiemnastkę podarowali mi ognistego lisa, twierdząc, że jeśli zechcę się "zabawić" w trenera, to oni są jak najbardziej za.
Całe szczęście, że żadnemu z nich nie powiedziałem o swoich planach, a teraz czekam na to, aż samolot dotrze na miejsce, do Hoenn, gdzie, jak mam nadzieję, będę mógł toczyć spokojne życie koordynatora i jednocześnie projektanta."
_________________
The future, where there is nothing beyond the pain... ...if that's the case, I want to love that pain
Lucian Corcair:"Szczerze, nie mam z nim jakiegoś dobrego kontaktu, bo mieszka w cholerę daleko. Dwadzieścia osiem lat, typ wiecznie zaczytanego człowieka, którego chyba dopiero własna śmierć wytrąci z równowagi. Co robi? Cóż... jest trenerem i członkiem Elitarnej Czwórki w Sinnoh."
William Corcair:"Will, czyli ten średni brat. Dwadzieścia cztery lata, także jest trenerem i członkiem Elitarnej Czwórki, ale w Johto. Na co dzień mieszka w Viridian w Kanto (gdzie też mieszkałem wraz z nim) i wydaje mi się trochę cholerykiem, którego ciężko odwieść od swoich planów. Jego już zdecydowanie łatwiej wytrącić z równowagi."
*xyz*:"tu opis relacji"
_________________
The future, where there is nothing beyond the pain... ...if that's the case, I want to love that pain
Fennekin
Nana | Samica | Poziom 8 | Ogień | ---
Fennekin (16 lvl) -> Braixen (36 lvl) -> Delphox
Scratch | Tail Whip | Ember | Hypnosis (EM)(Bon) | Heat Wave (EM)(Bon)
Magician - Pokemon kradnie przedmiot trzymany przez przeciwnika, gdy uderzy go atakiem.
Ken otrzymał Nanę jako prezent na osiemnastkę od starszych braci. Lisica pochodzi z wyspecjalizowanej hodowli zlokalizowanej w Kalos i nie do końca jest jeszcze przyzwyczajona do trenera posługującego się językiem inny niż francuski. Dodatkowo hodowla specjalizowała się pokemonami typowo pod walki, jednak jak na razie chłopak nie miał problemu z przekonaniem Nany do tego, co chce robić.
Fennekin jest istotą na tyle nieśmiałą, że dość ciężko przekonać ją do czegokolwiek nowego, zaś porażki ją łatwo demotywują. Jak na razie wydaje się, że jest też małą przylepą, która to potrzebuje przynajmniej pół godziny pieszczot dziennie.
Taillow
Scarlet | Samica | Poziom 11,5 | Normalny - Lot | ---
Taillow (22 lvl) -> Swellow
Refresh (EM) |Peck | Growl | Focus Energy | Quick Attack | Thief (EM) | Steel Wing (EM)(Bon)
Guts - Kiedy Pokemon zostaje podpalony, zatruty, sparaliżowany, zamrożony albo zasypia, jego atak wzrasta (x1.5).
Ken zdobył Scarlet w dość nietypowy sposób, bowiem pewnego ranka ta dobijała się do jego okna. Miała przyczepioną do łapki karteczkę z krótką prośbą "Zaopiekuj się mną", którą młodzieniec postanowił spełnić, chwytając Taillow do pokeballa. Nie wiadomo, kto przedtem był opiekunem samiczki ani dlaczego ją porzucił, jednak zdaje się, że ptaszyna kompletnie za nim nie tęskni.
Trzeba przyznać, że Scarlet ma dosyć ciężki charakterek. Zawsze wszystko musi być robione po jej myśli, a kiedy ktoś próbuje się jej postawić, staje się agresywna i zaczyna go dziobać. Czasem bywa również złośliwa, chociaż rzadko kiedy bez powodu. Ma świetną pamięć, zwłaszcza do osób, które jej coś zawiniły. Potrafi na takich mścić się przez bardzo długo i chyba sprawia jej to satysfakcję. Nie myślcie jednak, iż nie posiada żadnych zalet. Nie dość, że świetnie radzi sobie w powietrzu (zarówno pod względem szybkiego latania jak i perfekcyjnej zdolności do unikania przeszkód), to jeszcze jest bardzo sprytna i oszukanie jej to rzecz prawie niemożliwa (zupełnie jakby miała szósty zmysł, który wyczuwa, kiedy ktoś kłamie). Osoba, która zajmuje się Taillow, powinna być przede wszystkim stanowcza, bo przymykanie oka na różnego rodzaju nieodpowiednie zachowania ptaszyny, uświadczają ją w przekonaniu, że postępuje dobrze. Prawdopodobnie jej poprzedni opiekun nie zwracał uwagi na drobne kradzieże, jakich dokonywała, bo teraz nagminnie boryka się z tym problemem i zabiera coś to wartościowsze przedmioty.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
Design by Did, Panda & Daisy7.Only for Pokemon Crystal
Copyright 2016 by Daisy7.
Zabrania się kopiowania tekstów i obrazków autorstwa naszych użytkowników bez ich zgody na użytek innych stron!
Grafika pochodzi ze źródeł internetowych. Nie przywłaszczamy sobie do niej żadnych praw. Jeśli jesteś autorem obrazka wykorzystanego na forum i nie życzysz sobie, by się tu znajdował, napisz do administracji Pokemon Crystal, a zostanie on usunięty.
Pokemon Crystal nie czerpie żadnych korzyści materialnych z prowadzenia tej strony poświęconej serii "Pokemon" - własności Nintendo.
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
35451075
Yukiyorin
