Imię/imiona: Nuca
Nazwisko: F.
Wiek 16 lat
Profesja: Trener
Profesja poboczna: Ewolucjonista
~~~~~~
Opis wyglądu: Średniego wzrostu, chuda i koścista. Blond włosy zawsze ma obcięte na krótko, gdyż uważa to za znacznie praktyczniejsze przy robocie. Raczej przeciętnej urody, jej największym atutem są duże zielone oczy. Mimo ze jak każda młoda kobietka lubi się ładnie ubrać, ubrania nosi jedynie takie, na jakie je stać, czyli tylko używane, choć trzeba przyznać, że ma prawdziwego nosa do odszukiwania całkiem przyzwoitych ubrań w kłębowisku starych szmatek.
Opis charakteru: Życie na ulicy nauczyło ją wielu rzeczy, a nade wszystko jednej podstawowej zasady: licz głównie na siebie. Aby tę dewizę móc wcielić w życie, dziewczyna musiała wyrobić w sobie sporo sprytu i zaradności. Uważa, że żadna praca człowieka nie hańbi, więc chwyta się rozmaitych zajęć w celu zarobku. Gdy zaś nie nadarzy się taka perspektywa, a kieszenie i żołądek są puste, nie ma oporów przed powrotem do roli ulicznego złodziejaszka. W tym wypadku ma jednak kilka zasad, których się trzyma: kraść tylko wówczas, gdy jest to naprawdę potrzebne; nie brać za cel ludzi, którzy kiedyś okazali jej swoją życzliwość; a przede wszystkim, zabierać tylko tym, których sytuacja materialna wydaje się być przynajmniej względnie przyzwoita. Trzeba bowiem zaznaczyć, że przy całym swoim nastawieniu na przetrwanie jest mocno wrażliwa na cudzą krzywdę i nieraz zdarzało jej się oddać całe zdobyte z trudem pożywienie głodnemu dzieciakowi. Gdy sytuacja tego wymaga, potrafi kłamać jak z nut i z całkowitym przekonaniem w głosie wypierać się własnej ręki, co nieraz uratowało jej skórę. Na co dzień jest jednak osobą raczej cichą, nastawioną na obserwację i analizę otoczenia. Od wczesnej młodości była szczególnie zafascynowana obserwacją żyjących w miejskich zaułkach Pokemonów i również teraz, w czasie podróży, ma zamiar jak najdogłębniej poznawać naturalne zwyczaje tych niezwykłych stworzeń.
Historia: Całe swoje dotychczasowe życie spędziła na całkiem sporej, znacznie oddalonej od najbliższego lądu wyspie. Morski klimat był mroźny i surowy, miejscowym raczej się nie przelewało. Utrzymywali się więc oni głównie z rybołówstwa, zdobywając zboże i owoce dzięki wymianom z przybywającą okresowo do głównego miasta załogą statków handlowych. W tymże mieście znajdował się przytułek dla dzieci – nie tylko sierot, lecz również takich, których rodzice zwyczajnie nie mieli środków, aby wyżywić zbyt liczną gromadkę. Nie wiadomo, do której z tych dwóch grup należała Nuca, mieszkająca w tym budynku odkąd tylko sięga pamięć. Być może Arden, jej cztery lata starszy brat, wiedział coś na ten temat, jednak nigdy się z tym nie zdradził. Nie poznała też nigdy swojego pełnego nazwiska; w papierach znajduje się jedynie litera F, nic poza tym. Tak więc to brat zastępował jej rodziców, dbał, by nie chodziła głodna (przytułek sam miał problem z wyżywieniem nazbyt licznej gromady dzieci) i był dla niej jedynym autorytetem. Niestety, gdy Nuca miała 10 lat, miasto nawiedziła epidemia, która zebrała obfite żniwo. Wśród ofiar był również Arden. Minęło sporo czasu, nim dziewczynka otrząsnęła się po tej stracie, choć tęsknota za bratem pozostała w niej już na zawsze. Powoli uczyła się radzić sobie sama; z początku opierało się to na drobnych kradzieżach jedzenia, a gdy już wystarczająco podrosła, zaczęła chwytać się wszelkich dorywczych prac. Często zdarzało jej się przynosić część zdobytego jedzenia czy ubrań dla najmłodszych dzieciaków. Przez ten cały czas nie potrafiła jednak na nowo nawiązać z nikim silnych więzi do czasu zaprzyjaźnienia się z bezdomnym Riolu, z którym utworzyli zgraną drużynę. I tak jakoś ten czas płynął.
Im Nuca stawała się starsza, tym częściej zdarzało jej się marzyć o opuszczeniu wyspy i poszukaniu szczęścia w szerokim świecie, zwłaszcza że w porcie zdarzało jej się usłyszeć strzępki rozmów przybyłych marynarzy, opowiadających niestworzone cuda o światach skrytych za horyzontem. Pragnienie porzucenia parszywego życia i odwiedzenia nowych lądów, gdzie powietrze jest ciepłe, drzewa uginają się od owoców i gdzie żyje tyle niezwykłych Pokemonów stawało się coraz potężniejsze.
I nagle stało się. Oto na tą odległą wyspę, gdzie większość ludzi coś takiego jak telewizor znała jedynie zza szyby domostw najbogatszych mieszkańców, zawitała ekscentryczna grupa obcych, która ogłosiła, iż za dwa dni ma się odbyć darmowe „przedstawienie”. Ludzie przybyli tłumnie z różnych zakątków wyspy; w końcu rzadko zdarzała się tutaj okazja do tego typu rozrywki. Ów występ polegał na zaprezentowaniu przez przybyłych walk Pokemon. Wtedy Nuca po raz pierwszy miała okazję je obejrzeć i dowiedzieć się, co tak naprawdę kryje się za tajemniczym słowem „trener”, które słyszała czasem z ust marynarzy. Na zakończenie pokazu mężczyzna, wyraźnie najstarszy z całego grona, który tytułował siebie profesorem Pokemon, wyjaśnił, że przybyli tutaj ze względu na odbywający się projekt „otwierania nowych perspektyw dla biedniejszych rejonów” i zachęcał do wyruszenia w świat młodych śmiałków. Dofinansowanie obejmowało bezpłatny rejs statkiem na stały kontynent, podstawowe wyposażenie dla każdego trenera i pewną sumę pieniędzy na rozpoczęcie podróży.
I tu rozpoczyna się historia.
Rodzina:
- Arden F. – ukochany starszy brat Nucy, jedyny jej znany krewny. Umarł w wieku 14 lat.
~~~~~
Box|
Konto bankowe |
Trofea
~~~~~
Ekwipunek:
- pieniądze
- pokedex
- 5x pokeball
- MT Heal Bell
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
35451075
Yukiyorin
