Imię: Louise
Nazwisko: Eastward
Data urodzenia (wiek): 21.09 (19l.)
Profesja: Trener
Profesja poboczna: Uzdrowiciel
Team: -
Towarzysz/towarzyszka: William Eastward
Opis wyglądu: Louise jest dosyć wysoką osobą – jej wzrost wynosi ponad sto siedemdziesiąt pięć centymetrów. Należy do typowych chudzielców, ze swoją chłopięcą sylwetką i pociągłą twarzą. Ma też bardzo bladą karnację. Ogólnie, wygląda mizernie. Dziewczyna je niewiele, a większość jej posiłków to "dania na szybko". Odbija się to nie tylko na jej wyglądzie, ale też zdrowiu.
Louise ma brązowe oczy, pod którymi widnieją cienie – oznaki jej zmęczenia. Mały nos i usta nie wyróżniają jej z tłumu, a na twarzy nie znajdują się żadne znaki szczególne. Dziewczyna ma krótko ścięte, kasztanowe włosy z równą grzywką. Jeżeli chodzi o ubiór, to styl Louise jest dosyć sztywny, oficjalny. Niemal zawsze wygląda ona, jakby niedługo miała iść na jakieś ważne spotkanie, chociaż w rzeczywistości może równie dobrze wybierać się na popołudniowy spacer.
Opis charakteru: Louise jest zorganizowana. Praktycznie nigdy się nie spóźnia. Nie idzie to jednak w parze z uporządkowaniem – jest ona typową bałaganiarą. W miejscach, gdzie przebywa trudno jest cokolwiek znaleźć. Poza tym, dziewczyna często gubi rzeczy. Jak każdy młody badacz jest ciekawa świata. Uwielbia podróżować i odkrywać nowe miejsca (zwłaszcza drogą morską). Mimo to, nie należy do osób, które "nie cofną się przed niczym". Łatwo ją przestraszyć, jest tchórzliwa. Dlatego też jej horyzonty są nieco ograniczone – nie odważyłaby się na przeszukanie niektórych miejsc, nawet, jeżeli staciłaby szansę na dokonanie ważnego odkrycia. Louise należy do osób, które zawsze dają z siebie więcej, niż przysłowiowe sto procent. Sumiennie wykonuje powierzone jej zadania. Trudno ją do czegoś zniechęcić. W stosunkach z innymi ludźmi jest na ogół otwarta i nie ma problemów z rozpoczęciem rozmowy. Chętnie nawiązuje nowe znajomości, lecz pozostaje ostrożna w stosunkach z dopiero co poznanymi osobami. Mimo wszystko, ma ona niewielu przyjaciół. Większość jej starych znajomych zginęła w tragedii. Od tamtego czasu Louise nie nawiązała z nikim żadnej trwałej znajomości, głownie z jej własnej winy. Pochłonięta pracą i nauką nie ma czasu na pielęgnowanie przyjaźni.
Dziewczyna kocha Pokemony. Jej pasją są skamieliny, z którymi to wiąże swoją przyszłość.
Historia: "Rezydencja Pokemon" - takim mianem był określany stary, opuszczony pałacyk na wyspie Cinnabar w regionie Kanto. Zamieszkujące ją dzieciaki często opowiadały różne historie o rezydencji, które wzbudzały ciekawość wśród młodszych.
Ośmioletnia Louise Eastward postanowiła sprawdzić, ile z nich jest prawdą. Tak też pewnego wieczoru zakradła się pod drzwi rezydencji. Co prawda żadne z rodziców dziewczyny nigdy nie wspomniało o zakazie zbliżania się do budynku, ale przeczucie mówiło jej, że gdyby została zauważona, to mogłaby mieć kłopoty. Mimo wszystko weszła do środka. Niemal od razu uderzył ją nieprzyjemny chód. Kamienne podłogi, zniszczone ściany.. Pierwsze piętro wyglądało podobnie, pomijając przejścia zablokowane przez stalowe barierki oraz znajdującej się obok schodów statuy. W jej dolnej części Louise dostrzegła przycisk. Po chwili namysłu nacisnęła go, a barierki zniknęły, umożliwiając dostęp do innych pomieszczeń. W jednym z nich spały dwa małe Growlithe. Wszystko wskazywało na to, że nazwa rezydencji nie wzięła się znikąd..
W kolejnym "pokoju" stało biurko. Zaciekawiona Louise sprawdziła, czy coś jest w szufladce. Faktycznie – były właściciel posiadłości pozostawił po sobie stertę papierów napisanych naukowym językiem. Tak też Louise wyszła i skierowała się ku schodom prowadzącym na drugie piętro. Były o wiele dłuższe niż poprzednie. Ku zdziwieniu dziewczynki, na drugim piętrze czekał na nią jedynie krótki korytarz. Na jego końcu leżał Pokeball. Zupełnie, jakby ktoś chciał, aby został znaleziony. Tak też zrobiła Louise. Schowała czerwono-białą kulę do kieszeni. W końcu Pokemon w niej zamknięty musiałby tu pozostać przez kolejne lata. I tak nikt by po niego nie przyszedł.
To nic złego, prawda?
Dziewczynka odwróciła się i zobaczyła Ghastliego. Stwór wyszczerzył się do niej, po czym zniknął. Louise od razu zbiegła na dół, o mały włos nie spadając ze schodów. Kiedy opuściła budynek, na zewnątrz było kompletnie ciemno.
Pokeball znaleziony w rezydencji skończył schowany głęboko w szufladzie. Z jakiegoś dziwnego powodu jego znalazczyni nie miała odwagi go otworzyć przez następne kilka lat.
Wyspa Cinnabar była znana głównie dzięki znajdującej się tam Sali oraz Laboratorium Pokemon. Doskonale znany był fakt, iż naukowcy tam pracujący byli w stanie przywracać skamieniałe Pokemony do życia. Był to jedyny taki ośrodek w regionie, a jeden z niewielu na świecie.
Z biegiem lat ojciec Louise coraz częściej zachęcał ją do odwiedzania laboratorium. On sam był Profesorem. Może nie największej sławy, ale jednak. Zarządzał pracami w ośrodku, możnaby powiedzieć, że był on drugim domem Prof. Eastwarda. Tak też Louise często odwiedzała ojca po pracy. Dom zazwyczaj był pusty - matka dziewczyny badała wulkan znajdujący się na wyspie..
Louise uważnie przyglądała się naukowcom oraz ich pracy. Ci szybko polubili córkę szefa, w wolnych chwilach rozmawiali z nią o najnowszych odkryciach i odpowiadali na nurtujące ją pytania. Nic też dziwnego, że szybko pokochała skamieliny. Rok później zaczęła zajmować się dosyć prostymi, lecz wymagającymi cierpliwości czynnościami, takimi jak oczyszczanie szczątków czy ich rekonstrukcja. Dziewczyna zaczęła poznawać sztukę ożywiania Pokemonów.
Ilekroć widziała ten proces nie mogła się nadziwić. Nie do końca docierało do niej jak to możliwe, że stworzenie sprzed tysięcy lat mogło powrócić do życia.
Lato tamtego roku było wyjątkowo upalne. W Laboratorium nie było zbyt wiele do roboty, tak też Louise większość czasu spędzała w domu. Była to dobra okazja, by nieco posprzątać. Mimo ogólnego uporządkowania dziewczyny, w jej pokoju panował chaos. Do niektórych szafek nie zaglądała od dłuższego czasu.
Stąd też jej zaskoczenie, kiedy podczas przeszukiwania jednej z szuflad znalazła zakurzony Pokeball. Dobrze pamiętała, skąd go miała. Nawet po kilku latach od tamtego wydarzenia Louise nie czuła się komfortowo w pobliżu Rezydencji.
W każdym razie, tajemnica skrywana przez Pokeball została rozwiązana następnego dnia. Otóż, w środku znajdował się Lapras. Sprawiał on wrażenie zdekoncentrowanego, jakby ktoś wyrwał go z długiego snu. Początkowo Pokemon był nieufny wobec Louise, jednak wraz z upływem czasu się zaprzyjaźnili.
Noc z czternastego na piętnastego sierpnia. Alice Eastward wróciła do domu. Nie poszła jednak spać, była zbyt zmartwiona. Aktywność wulkanu w ostatnich miesiącach stopniowo wzrastała. Ostatni tydzień tylko potwierdził jej obawy.
Wybuch się zbliżał.
Rano kobieta postanowiła porozmawiać ze swoim mężem o niepokojących wynikach badań. William nigdy nie podważał opinii żony w sprawach wulkanów. W końcu była ekspertem.
-
Jak myślisz, ile mamy czasu? - zapytał.
-
Nie możemy być tego pewni, ale niewiele. Jeszcze dzisiaj muszę złożyć wizytę Blainowi.
Rozmowę tą usłyszała Louise, która właśnie szła do kuchni. Usłyszała niewiele, ale nie chciała dopytywać - uważała, że nie powinna wsadzać nosa w nieswoje sprawy.
Kiedy ona i William byli w laboratorium, Louise mogła dostrzec dziwne zachowanie ojca. Wyglądał, jakby coś go trapiło, unikał rozmów z innymi badaczami. W końcu dziewczyna zapytała go o co chodzi. Ten nie zamierzał niczego przed nią ukryć, powtórzył jej wszystko, co Alice powiedziała mu rano. Poprosił córkę, by w najbliższych dnia ona i Lapras nie oddalali się od domu.
Dzień wybuchu nadszedł szybciej niż ktokolwiek mógłby sie tego spodziewać. Mieszkańcy byli zaalarmowani o obecnym stanie rzeczy, jednak ciągle nie byli przygotowani do opuszczenia wyspy.
Dwudziestego sierpnia Cinnabar zostało zniszczone przez wulkan.
Nie było wiele czasu na ucieczkę. Wiele osób zginęło próbując się ewakuować. Jedną z takich osób była Alice Eastward wraz z całym zespołem wulkanistów.
Po tragedii, która miała miejsce na Cinnabar Island, Louise oraz William Eastwardowie zamieszkali w Cianwood City. Nie był to ich wybór – po destrukcji wyspy Laboratorium Pokemon zostało na nią przeniesione. Wszystko dzięki wsparciu Pana Fujiego.
Wydarzenia na wyspie zmieniły życie rodziny. Odbiło się to szczególnie na ojcu Louise. Zmienił się. Zawsze był oddany pracy, lecz od tamtego czasu była ona jego jedynym sposobem na odreagowanie. Próbował zapomnieć o wszystkim co się stało.
Minęły trzy lata. Mimo wszystko, Louise nie zatraciła swej pasji. Kształciła się, aby w przyszłości zawodowo zajmować się skamielinami. Ostatnio Laboratorium otrzymało wiadomość o pojawieniu się nowej skamieliny. Eastwardowie wyruszają w podróż, by to sprawdzić.
Rodzina:
William Eastward (40l.) - William Eastward (40 lat) – Jest profesorem – specjalistą w dziedzinie skamielin. Niegdyś był energicznym i otwartym człowiekiem. Po tragedii jego dawna pogoda ducha przygasła. William nie potrafi uporać się z przeszłością, jego zdrowie psychiczne podupadło. Mężczyzna miewa halucynacje, dręczą go nieustanne migreny.
Jest uprzejmym, ostrożnie dobierającym słowa mężczyzną. Na początku swojej kariery nieraz miał do czynienia z trudnymi warunkami. Dzięki tym doświadczeniom wie, jak postępować w niebezpiecznych sytuacjach. Szybko podejmuje decyzje.
Alice Eastward (42l. martwa) -Była badaczką wulkanów pochodzącą z Sinnoh. Wraz z innymi specjlistami przybyła na wyspę Cinnabar, a po jej przełożonego – Dr. Ruthwortha, zajęła jego stanowisko. Od tamtego czasu zamieszkiwała wyspę. Szybko poznała młodszego od siebie Williama Eastwarda, z którym się pobrała. Urodziła im się córka, Louise. Alice zginęła podczas wybuchu wulkanu na wyspie.
Louise pamięta ją bardzo dobrze - w końcu od tragedii minęły niecałe trzy lata. Dziewczyna opisuje matkę jako zawziętą i pewną siebie kobietę z poczuciem humoru. W stosunku do innych Alice była chłodna. Jej sposób bycia był bardzo "dyplomatyczny", jednak w całym zawodowym zamieszaniu potrafiła odnaleźć w sobie ciepło - choćby dla rodziny. Jej hobby było rzeźbiarstwo, chociaż zajmowała się nim głównie przed poznaniem Williama. W starym domu Eastwardów można było znaleźć wiele małych, własnoręcznie wykonanych posążków. Ocalał tylko jeden, przedstawiający nieznanego Louise Pokemona (William wciąż ma go przy sobie).
Pokemony:
Lapras
Poziom: 5
Typ: 
Ewolucja: Lapras
Ataki: Watergun, Growl, Sing
Charakter i historia: Lapras został znaleziony przez Louise w Rezydencji Pokemon. Nie wiadomo, ile czasu tam spędził, ani przez kogo został pozostawiony.
Jest on starszym, ale niewytrenowanym przedstawicielem swojego gatunku. Mimo wieku jest bardzo energiczny. Uwielbia zabawę oraz podróże morskie – często odwiedzał różne wyspy z Louise. Bywa nieufny w stosunkach z innymi Pokemonami oraz ludźmi. Nie lubi przebywać w Pokeballu, woli pozostawać na zewnątrz. Jak jednak powszechnie wiadomo, bez dostępu do wody nie jest w stanie się poruszać, więc jest w stanie to przeboleć. Kocha śpiewać.
Umiejętność: Shell Armor -
Ruchy przeciwnika nie mogą zadać obrażeń krytycznych.
Trzyma: ---[/color]
[center]
Vulpix
Imię
Poziom:
9
Typ:
Ewolucja:
Vulpix (Fire Stone) -> Ninetales
Ataki:
Ember - Tail Whip (Lv. 4) - Roar (Lv. 7) - Baby-Doll Eyes (Lv. 9) - Lv. 10
Charakter i historia: Vulpix to bardzo spokojne i dostojne stworzenie. Zachowuje się czasem, jakby wychował się w jakimś zamożnym domostwie, ale nie jest wymagający. Stanowi bardziej pupila, aniżeli Pokemona do walki. Właściwie Dev nawet nie wie, czy futrzak się w tym specjalizuje, bowiem nigdy go do walki nie wystawił.
Doskonale zdaje sobie sprawę z niechęci swojego pana do jego futra i nie podchodzi zbyt blisko, kiedy ma z nim do czynienia. O dziwo łamie tą zasadę, kiedy Asura zajmie jego miejsce, ale nie wiadomo w jaki sposób to wyczuwa.
Umiejętność:
Grupa: Field
x
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
[/center]
35451075
Yukiyorin
