Pokemon Crystal

[Galliusz]

Hazel
Przystanęłaś więc sobie na poboczu i puściłaś wolno lisiczkę. Ta zadowolona z wolności zatoczyła kilka radosnych kółek, a potem kiwnęła głową na twoje polecenia, po czym poleciała buszować po okolicy. Ty sobie klapnęłaś na pobliskim krawężniku i czekałaś. Jakieś samochody przejeżdżały i ich kierowcy dziwnie na ciebie patrzyli, ale koniec konców nikt cię nie zaczepił. W końcu na horyzoncie pojawiła się znajoma sylwetka.
BlackDream
Zgarnąwszy fanty wróciłaś do swojego pokoju, nawet nie pokazując się w zasięgu wzroku swojej matki. Tam zgarnęłaś jeszcze dodatkowe ciuchy oraz torbę na ten interes, którą opuściłaś na dół zgodnie z planem, a chwilę później sama zsunęłaś się na ziemię, po czym ruszyłaś do omówionego miejsca tymi drogami, na których mogłaś najmniej kogoś spotkać, czyli z dala od głównej drogi miasteczka. Wkrótce dotarłaś na skraj Twinleaf. Z daleka już ujrzałaś Akirę siedzącą przy drodze niczym damulka oczekująca klienta.
Tymczasem macie popołudnie i kilka godzin do zmroku. Jeśli się zbierzecie, do nocy trochę oddalićie się od miasteczka.

[Hazel]

Obserwowałam, jak to małe biega sobie w tych zaroślach. Ależ to miało dużo energii! Gdy zaczęłam się nudzić, w końcu nawet zaczęłam rzucać jej patyk z nadzieją, że to małe potrafi aportować, haha. No ale cóż... Czas mijał, a Aethy jak nie było, tak nie ma. Już nawet zaczęłam myśleć, że może coś jej się stało, ale... W końcu zauważyłam tę znajomą sylwetkę! Od razu jej pomachałam i do niej podbiegłam.
- No nareszcie! Ileż można czekać? - zaśmiałam się cicho - Thisa, chodź! Zbieramy się~ - zawołałam małą - Swoją drogą jak tak na ciebie czekałam, to ludzie jakoś dziwnie się na mnie patrzyli... Nigdy nie widzieli dziewczyny bawiącej się z pokemonem i czekającą na swoją przyjaciółkę?~ - zaśmiałam się cicho - W każdym razie, masz wszystko? Ja wzięłam parę kanapek, jakieś sucharki, wodę, karmę dla pokemonów, czekolady, trochę konserw... Nawet nie wiesz, jakie to wszystko jest ciężkie! - burknęłam cicho - Nie wzięłam tylko ze sobą żadnych ubrań, bo pewnie by się nie zmieściły... Kupi się nowe po drodze~ Mam ponad 5000$! A ty?~

[BlackDream]

I w końcu tam gdzie najlepiej, czyli z dala od domu! Widząc Aki zaraz się uśmiechnęłam i podbiegłam do niej. Widać, że już wyjątkowo się nudziła, ale to nic! W końcu opłacało się czekać.
- No wybacz no. Przeszukanie całego domu, żeby znaleźć coś ciekawego było trudne, ok? - zaśmiałam się i poprawiłam swoją torbę. - Cóż... Ja mam.. Jakieś potiony.. Latarki, śpiwory.. Apteczkę.. Jakieś rzeczy dla pokemonów, pewnie przydadzą nam się później... No i Pokeballe i jakieś 8000$~ Ładnie się obłowiłyśmy. - uśmiechnęłam się dumnie. Może i fantów nie było dużo, ale z tą forsą zawsze coś się zrobi!
- O. I wzięłam trochę zapasowych ubrań, tak na wszelki wypadek~ Pewnie na trochę nam wystarczą. A teraz nie czekajmy. Musimy dotrzeć do kolejnego miasta najszybciej jak to możliwe. Ewentualnie będziemy zmuszone znaleźć sobie dobre miejsce na nocleg w nocy... Co i tak brzmi jak zły pomysł... - mruknęłam niezbyt zadowolona na myśl o biwaku w środku lasu i to jeszcze w nocy. Brr... Może jakbyśmy miały silniejsze pokemony? Chociaż, szczerze mówiąc nie mam pojęcia jak silny jest Chimerak. Może go nie doceniam?
- Torba na plecy i idziemy! Jesteśmy silnymi i niezależnymi babami z pokemonami! Damy sobie radę ze wszystkim! - mówiąc to, zrobiłam swój pierwszy dumny krok rozpoczynający na dobre całą tą podróż. Kiedy tylko już oddaliłyśmy się od miasta wypuściłam Mera.
- Wybacz, że musiałeś tam tak długo siedzieć... Póki jesteśmy poza miastami, możesz iść swobodnie obok nas, ale w mieście do niego wrócisz dla własnego bezpieczeństwa, dobrze? - spytałam, patrząc na niego i ostrożnie pogłaskałam go po grzbiecie. Może to polubi?

[Galliusz]

Tak więc ponownie się spotkałyście i mogłyście ruszyć ze swoimi tobołami z dala od waszego rodzinnego miasteczka. Postawiłyście swoje pierwsze dumne kroki na drodze do pełnego przygód, szerokiego świata. Miasteczko jednak szybko zniknęło za waszymi plecami, zasłonięte wzniesieniami i roślinnością. Ciągle byliście na terenie wiejskim, ale przed wami widniał już gęstszy las rosnący między Twinleaf, a Sandgem. Aetha w pewnym momencie zatrzymała się i wypuściła swojego pokemona. Ten z początku stanął zjeżony w pozycji bojowej i łypał groźnie na wszystko dookoła, ale twoje słowa go uspokoiły, choć trudno było ci powiedzieć, czy przystał na propozycję. Po prostu stanął w bardziej neutralnej pozycji i czekał. Thisa od razu się nim zainteresowała, ale większy pokemon pozostał niewzruszony na jej próby zwrócenia na siebie jego uwagi.

[Hazel]

-To świetnie!~ Skoro więc mamy wszystko... Możemy ruszać~ - zaśmiałam się radośnie ruszając na podbój świata wraz ze swą najlepszą przyjaciółką. Już nie mogłam się doczekać, aż własnoręczne złapię swojego pierwszego pokemona! Trzeba przyznać, że często mamie zazdrościłam tych jej przygód z co niebezpieczniejszymi stworami! Ach, jak cudnie byłoby zmierzyć się z takim Bewearem bądź wejść na terytorium Alolańskiego Ninetalesa... To by dopiero była przygoda!~ Chociaż szczerze mówiąc... Jeśli chodzi o łapanie tych stworków wolałabym raczej puchate kulki, które później mimo swego kochanego wyglądu są wyjątkowo silne~ No ale koniec gdybania, bo wyglądało a to, że się zamyśliłam, haha~ Zerknęłam co robi Thisa i aż się zaśmiałam. To wyglądało taaaak uroczo~
- Wygląda na to, że się polubią~ - wyszczerzyłam ząbki - Tak swoją drogą... Gdzieś konkretnie zmierzamy, czy po prostu idziemy przed siebie, dopóki gdzieś nie dojdziemy?~ - trzeba przyznać, że obie opcje były całkiem fajne~ Przy okazji od razu zaczęłam rozglądać się za czymś ciekawym w pobliżu. W końcu sam spacer jest nudny! To tak jakby wyjść na typową niedzielną przechadzkę do sąsiedniego miasta i z powrotem. Oby coś się zadziało~